ITPP1/443-1086/09/AJ - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowej na rzecz klientów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1086/09/AJ Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowej na rzecz klientów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowej przy nabyciu których został odliczony podatek naliczony - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowej przy nabyciu których został odliczony podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka przekazuje swoim klientom (obecnym i potencjalnym) różnego rodzaju towary na cele reprezentacyjne i reklamowe. Towary nie zawsze opatrzone są logo firmy. Powyższe działanie ma na celu rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z marką, upowszechnienia wizerunku firmy, rozpowszechnienie wiedzy o firmie, co w efekcie w sposób oczywisty przekłada się na osiągane przychody i pozostaje w związku z prowadzoną działalnością oraz z czynnościami opodatkowanymi. W stanie faktycznym Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów przeznaczonych do przekazania kontrahentom oraz opodatkowuje podatkiem należnym każde nieodpłatne przekazanie, które nie mieści się w znaczeniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości i próbek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy czynności nieodpłatnego przekazania towarów w ramach akcji promocyjno - reklamowej na rzecz klientów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy założeniu, że Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze literalne brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż wszelkie przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu. Przepis nakazuje bowiem opodatkować jedynie przekazanie lub zużycie towarów, o których mowa oraz w sposób określony w art. 7 ust. 2 ustawy na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Skoro zatem przekazanie towarów jest skorelowane z celem związanym z prowadzeniem przedsiębiorstwa to czynność ta nie podlega opodatkowaniu. Na poparcie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołuje orzecznictwo sądów administracyjnych, a między innymi: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07; uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2006 r., sygn. akt I FPS 5/06; Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2008 r. sygn. akt I FSK 743/07; Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2006 r. sygn. akt I FSK 664/05; Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2008 r., sygn. akt I FSK 922/08; Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08.

Od dnia 1 lipca 2007 r. orzecznictwo administracyjne stało się bowiem istotnym miernikiem legalności wydawanych interpretacji indywidualnych. Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza wyrażoną w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i może skutkować w ramach kontroli sądowoadministracyjnej uchyleniem interpretacji indywidualnej z tej przyczyny (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z 2009-01-20, III SA/Wa 1916/08). Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz orzecznictwo w tym zakresie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności nieodpłatnego przekazania przez towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowej na rzecz klientów, nawet przy założeniu, że dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych towarów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 powołanej ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

*

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., przez prezenty o małej wartości należy rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zasadnym jest dokonanie wykładni systemowej wewnętrznej, z uwzględnieniem brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 ustawy stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Dodatkowo zauważyć należy także, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), będącej odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady, z którego wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki. Analiza powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca mając na celu rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z marką, upowszechnienie wizerunku firmy, rozpowszechnienie wiedzy o firmie, swoim obecnym i potencjalnym klientom przekazuje różnego rodzaju towary na cele reprezentacyjne i reklamowe, które nie mieszczą się w znaczeniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości i próbek. Działania te w efekcie w sposób oczywisty przekładają się na osiągane przychody i pozostają w związku z prowadzoną działalnością oraz z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca przyjął założenie, iż dokonuje odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy ich nabyciu.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego w odniesieniu do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów będących przedmiotem zapytania i Wnioskodawca z tego uprawnienia korzysta, to ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl