ITPP1/443-1071b/09/MN - Podstawa opodatkowania przy zmianie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 9 listopada 2009 r. uzupełnionym w dniach 3 i 10 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz jej wieczystego użytkownika - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniach 3 i 10 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. ustalenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz jej wieczystego użytkownika.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami Gmina dokonuje odpłatnej zmiany formy prawnej z użytkowania wieczystego na własność na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych. Prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione przed dniem 1 maja 2004 r. i z tym dniem została wydana nieruchomość na rzecz użytkownika wieczystego.

Przedmiotowa zmiana dotyczy terenów przeznaczonych na przemysł, na których użytkownik wieczysty wybudował obiekty kubaturowe. Zmiana prawa użytkowania wieczystego na prawo własności nastąpiła na podstawie aktu notarialnego - umowy sprzedaży, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami.

Wartość zmiany określił rzeczoznawca majątkowy, wykonując operat szacunkowy. Ostateczna wartość została obliczona jako różnica wartości prawa własności i prawa użytkowania wieczystego. W związku z rozłożeniem tak wyliczonej opłaty na 10 rat rocznych zapłatę należności ustalono w następujący sposób: I rata wraz z podatkiem VAT w wysokości 22% płatna przed aktem notarialnym. Resztę kwoty nabywający został zobowiązany uiścić w 9 równych ratach rocznych. Kolejne raty wraz z podatkiem VAT podlegają oprocentowaniu w wysokości stopy redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co stanowi podstawę opodatkowania przy opisanej zmianie prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności...

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania jest kwota należna od nabywcy pomniejszona o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (...).

Z kolei w myśl ustępu 4 tego artykułu podstawę opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b..

Zgodnie z art. 29 ust. 5 powołanej ustawy w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz użytkowników wieczystych w trybie art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Na przedmiotowym gruncie znajdują się obiekty kubaturowe, będące własnością użytkowników wieczystych, w związku z czym przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt, co oznacza, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania cyt. art. 29 ust. 5 ustawy. Wartość opisanej czynności zmiany użytkowania wieczystego gruntu na prawo własności określił rzeczoznawca majątkowy, wykonując operat szacunkowy. Ostateczna wartość została obliczona jako różnica wartości prawa własności i prawa użytkowania wieczystego.

Zatem w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania dla czynności sprzedaży gruntu (zmiany użytkowania wieczystego na prawo własności) jest kwota należna od nabywcy, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Podkreślenia wymaga również fakt, że tylko sprzedawca jest w stanie określić, co dokładnie jest wkalkulowane w kwotę należną od nabywcy. Podstawa opodatkowania wynikać powinna wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy kontrahentami.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.