ITPP1/443-1057/12/JJ - Określenie stawki podatku dla peletu (brykietu) ze słomy i siana.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1057/12/JJ Określenie stawki podatku dla peletu (brykietu) ze słomy i siana.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla peletu (brykietu) ze słomy i siana - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 17 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla peletu (brykietu) ze słomy i siana.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Produkcja słomy, siana, zbóż czy roślin energetycznych polega na zasianiu roślin, ich zbiorze, czyszczeniu oraz przygotowaniu do transportu. Na żadnym z tych etapów surowiec nie jest poddawany przetworzeniu. Pelet produkowany jest w 100% z naturalnych składników (słomy). Wytwarzany jest przy zastosowaniu pras o bardzo dużym ciśnieniu zgniatania. Dzięki temu energia zawarta w pierwotnym surowcu zostaje silnie zagęszczona. W momencie gdy słoma ma zostać wysłana w postaci peletu, struktura surowca oraz jego parametry fizykochemiczne nie ulegają, zmianie, jedynie kształt jest inny. Na chwilę obecną do słomy w postaci peletu stosuje się podatek VAT 23%. W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazuje, iż jest producentem peletu (brykietu). Surowcem do produkcji tego wyrobu jest m.in.: słoma i siano zakupione od rolników indywidualnych. Spółka uprawia rośliny energetyczne, z których pozyskuje się słomę i siano służące do produkcji peletu. W produkcji peletu, słoma poddawana jest kondycjonowaniu oraz peletowaniu. Kondycjonowanie ma na celu wydobycie ze słomy ligniny, która ma stanowić naturalne lepiszcze peletu. W dalszej części obróbki słomy gniotownik granulatora przeciska surowiec przez płaską matrycę. Produkt jest formowany w niekończące się cylindry, a następnie ucinany na żądaną długość za pomocą noży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie 8% stawki podatku VAT do sprzedaży słomy w postaci peletu, otrzymywanego w opisany powyżej sposób.

Według oceny Spółki, słoma w postaci peletu (brykietu), uzyskiwanego ze sprasowania słomy pod wpływem wysokiego ciśnienia bez użycia lepiszczy jest płodem rolnym, a sprzedaż płodów rolnych odbywa się przede wszystkim przy zastosowaniu preferencyjnej 8% stawki VAT. Spółka wskazuje, iż zgodnie z nowelizacją ustawy o VAT zmianie uległa treść załącznika nr 2, dotyczącego 8% (dawniej 7%) stawki VAT. Wiązało się to ze zmianą z dniem 1 stycznia 2011 r. "z PKWiU 1997 na PKWiU 2008". Zgodnie z aktualnym wykazem towarów opodatkowanych stawką podatku 8% (według informacji w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - p. 33 ex 16.29.25.0) objęte są: "Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie - wyłącznie brykiety ze słomy i siana". Spółka wskazuje, iż Urząd Statystyczny zakwalifikował powyższe wyroby w sposób następujący (wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.):

1.

brykiet i pelet ze słomy i siana - PKWiU 16.29.25.0 ("Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie");

2.

brykiet i pelet wykonany z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze będą np. zdrewniałe części roślin - PKWiU 02.20.14.0 ("Drewno opałowe").

Spółka wskazuje, iż w poz. 1 powołanego załącznika zawarte były do dnia 31 grudnia 2010 r. wyroby o symbolu PKWiU ex 01.11 - zboża, ziemniaki, rośliny przemysłowe i produkty roślinne rolnictwa pozostałe - z wyłączeniem:

* arachidów (orzeszków ziemnych) (PKWiU 01.11.32),

* bawełny i odziarnionych produktów roślinnych dla przemysłu włókienniczego (PKWiU ex 01.11.7),

* kauczuku naturalnego (PKWiU 01.11.80),

* ziół suszonych sortowanych całych,

* roślin dla przemysłu perfumeryjnego i farmacji itp.

Z objaśnień do załącznika do ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka produkuje brykiet i pelety opałowe, wykorzystując do tego m.in. słomę i siano zakupione od rolników indywidualnych oraz rośliny energetyczne. Brykiety i pelety produkowane ze słomy i siana mieściły się w PKWiU w grupowaniu 01.11.60-00, zaś brykiety i pelety wykonane z pozostałych roślin energetycznych, w przypadku gdy komponentem decydującym o zasadniczym charakterze tych wyrobów są np. zdrewniałe części roślin, w PKWiU w grupowaniu 02.01.14.00. Spółka wskazuje, iż brykiety i pelety wytworzone z roślin energetycznych, kiedy komponentem decydującym o ich zasadniczym charakterze nie będą zdrewniałe części roślin (np. jęczmień, kukurydza, proso) mieściły się w PKWiU w grupowaniu 01.11. Odnosząc obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że sprzedając brykiet i pelety wytworzone z roślin energetycznych, kiedy - jak wskazano powyżej - komponentem decydującym o zasadniczym charakterze tych wyrobów są zdrewniałe części roślin, sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 02.01.14-00, należało zastosować stawkę podatku w wysokości 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 10 załącznika nr 3 do tej ustawy,

Spółka stwierdza, że zgodnie z nowo dodanym przepisem art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W grupowaniu 16.29.25.0 tej klasyfikacji mieszczą się "Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie".

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 53 załącznika nr 3 wymieniono - PKWiU ex 16.29.25.0 - Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie - wyłącznie brykiety ze słomy i siana.

Z objaśnienia "1)" do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Towar (grupa towarów)". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie według PKWiU produkowanych przez Spółkę wyrobów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest producentem peletu (brykietu) opałowego produkowanego m.in. ze słomy i siana, pochodzącej z własnej produkcji oraz zakupionej od rolników indywidualnych. Spółka wskazuje, iż Urząd Statystyczny zakwalifikował brykiet i pelet ze słomy i siana do grupowaniu PKWiU 16.29.25.0 ("Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie").

Zauważyć należy, iż z wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że klasa 16.29.25.0 obejmuje m.in. otuliny słomiane na butelki - brykiety i inne materiały opałowe wykonane ze słomy, odpadów kokosowych, sojowych, pestek słonecznika, etc.

W oparciu o powyższe oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, że o ile produkowane pelety (brykiety) ze słomy i siana mieszczą się w grupowaniu w PKWiU - 16.29.25.0, przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa, ich dostawę należy opodatkować stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% (na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 53 załącznika nr 3 do ustawy).

Wskazać należy, iż pomimo podzielenia stanowiska Wnioskodawcy co do opodatkowana stawką 8% ww. towaru, to z uwagi na podaną argumentację, tj. niewłaściwą podstawę dla stosowania tej stawki, stanowisko w przedmiotowej sprawie uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl