ITPP1/443-1050/14/JP - Prawo parafii do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia uzyskała dofinansowanie na organizację półkolonii dla dzieci i młodzieży w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013, działanie 413 "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju".

Głównym celem projektu było umożliwienie integracji społeczności lokalnej poprzez organizację wakacyjnych warsztatów edukacyjnych z zakresu dziedzictwa kulturowego, historycznego i przyrodniczego dla dzieci i młodzieży. Ponadto organizacja półkolonii przyczyniła się do podniesienia świadomości na temat zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego oraz zwiększenia wiedzy o regionie, umożliwiając jednocześnie rozwój tożsamości społeczności wiejskiej, poprawę życia na obszarach wiejskich zaspokajając ich potrzeby społeczne i kulturalne oraz wzrost aktywności turystycznej obszaru.

Projekt realizowany był od XXX do XXX roku.

Cel operacji został osiągnięty poprzez 6 kluczowych działań projektu:

1. XXX.

2. XXX...".

3. XXX.

4. XXX.

5. XXX.

6. XXX.

Operacja obejmowała koszty nabywania następujących towarów i usług: koszty wynagrodzenia prelegentów i opiekunów uczestników projektu, usługi cateringowe, usługi transportowe, zapłata za zwiedzanie muzeum, zajęcia edukacyjne i warsztaty gospodarskie, zapłata za przygotowanie ogniska, materiały na warsztaty edukacyjne, materiały promocyjne (drobne gadżety promocyjne dla uczestników projektu tj. smycze z nadrukiem, które mają promować PROW oraz obszar LSR). Wszelkie koszty związane z realizacją zadania poniosła Parafia, która nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl przepisów o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i nie uzyskuje żadnych przychodów z tytułu realizacji zadania.

Parafia jako osoba prawna jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w XXX i posiada NIP 000000. Parafia nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W związku z realizacją zadania nie wystąpi sprzedaż opodatkowana, co zdaniem Parafii skutkuje brakiem podstaw do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących realizacji zadania. Projekt był realizowany jednoetapowo. Kończy się złożeniem wniosku o płatność do instytucji wdrażającej tj. do Urzędu Marszałkowskiego Województwa XXX. Do składanego wniosku o płatność zobligowano zatem dołączyć interpretację indywidualną w zakresie prawa podatkowego. Interpretacja indywidualna, o którą wnioskuje, jest niezbędna jako załącznik do wniosku o płatność w ramach działania 413 "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesiony przez Parafię koszt podatku VAT w związku z realizacją projektu może zostać w jakikolwiek sposób odliczony lub zwrócony.

Zdaniem Wnioskodawcy Parafii nie przysługuje prawo do odzyskania w żaden sposób uiszczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, iż Parafia realizując cel projektu umożliwiła integrację społeczności lokalnej poprzez organizację wakacyjnych warsztatów edukacyjnych z zakresu dziedzictwa kulturowego, historycznego i przyrodniczego dla dzieci i młodzieży. Wszelkie koszty związane z realizacją zadania poniosła Parafia, a w związku z realizacją tych zadania nie wystąpiła sprzedaż opodatkowana.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku, zakupy dokonane w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących przedmiotowe wydatki. Wnioskodawcy nie przysługuje również zwrot podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.