ITPP1/443-1048/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), uzupełnionym wnioskiem z dnia 9 lutego 2009 r. oraz pismem z dnia 24 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżeństwo prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Wspólnik Spółki zamierza rozpocząć działalność prowadzoną samodzielnie (pod inną nazwą) i odkupić z obecnej firmy środki trwałe (tj. samochód osobowy, projektor, komputer). Środki trwałe są zamortyzowane. Po zakończeniu wszystkich rozpoczętych spraw spółki, wspólnicy zamierzają ją zlikwidować. W świetle przepisów Kodeksu cywilnego Wspólnik jest właścicielem połowy udziałów tej Spółki czyli również współwłaścicielem. W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. wskazano, iż "środki trwałe, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są towarami używanymi a w stosunku do przedmiotowych środków Spółce przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż środków trwałych Spółki dla wspólnika, do jego nowej firmy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki trwałe nadal będą służyć działalności innemu podmiotowi, a zatem dostawa powinna być zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do postanowień zawartych w art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.

Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 powołanej ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani jako jeden podmiot podatkowy, bowiem w przypadku, gdy każdy z nich wykonuje samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Również spółka cywilna prowadzona przez małżonków jest odrębnym podatnikiem od firmy prowadzonej jednoosobowo przez jednego z małżonków. Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, iż sprzedaż towaru przez Spółkę, której wspólnikami są małżonkowie na rzecz jednego z małżonków, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy podatku od towarów i usług, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W oparciu o § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Jak wynika, z opisu zdarzenia przyszłego Spółka zamierza zbyć na rzecz wspólnika, który będzie samodzielnie prowadził działalność gospodarczą, środki trwałe (samochód osobowy, komputer, projektor). Spółce, w całości przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do tych środków. Towary te nie są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych powyżej regulacji prawnych, należy stwierdzić iż, o ile w dniu dostawy środki trwałe nie spełnią definicji towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa opisanych środków trwałych dokonana pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami, na gruncie podatku od towarów i usług, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu wg stawki podstawowej.

Końcowo zauważa się, iż tut. organ podatkowy w niniejszej interpretacji nie oceniał prawidłowości odliczenia całości podatku naliczonego od samochodu osobowego, bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.