ITPP1/443-1030/11/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1030/11/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia czynności wykonywanych w ramach umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia czynności wykonywanych w ramach umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej Grupy E., w skład której wchodzą także inne podmioty z siedzibą w Polsce, jak i za granicą. Planuje przystąpić do systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową, który ma zostać wdrożony w ramach grupy kapitałowej E. Planuje się, iż w Polsce system ten będzie organizowany za pośrednictwem Banku.

System obejmował będzie zarówno rozliczenia złotówkowe uczestników, jak i rozliczenia w innych walutach. Przystąpienie do wspomnianego systemu zarządzania płynnością nastąpi na skutek zawarcia dwóch rodzajów umów: w przypadku rozliczeń złotówkowych - umowy systemu zarządzania środkami pieniężnymi w grupie rachunków (umowa), a w przypadku rozliczeń w walutach obcych: umowy o zerowanie sald (agreement on zero balancing).

Niniejsze zapytanie dotyczy systemu rozliczeń krajowych, realizowanego w złotych polskich.

Umowy tego rodzaju są umowami nienazwanymi w polskim porządku prawnym, przy czym w praktyce obrotu określa się je powszechnie jako "cash-pooling". Zasadniczym celem tego rodzaju systemów jest osiągnięcie efektu synergii w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi w ramach grupy spółek (uczestników systemu cash-pooling), a w konsekwencji polepszenie ich płynności finansowej oraz zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

Zasadnicze założenia planowanego do wdrożenia systemu rozliczeń są następujące.

Każdy z uczestników systemu (członków grupy E.) założy rachunek (rachunek główny) w banku zarządzającym systemem. Na rachunkach głównych poszczególni uczestnicy mogą deponować środki pieniężne, mają też możliwość zaciągania kredytu.

Istotą systemu jest zerowanie sald rachunków uczestników systemu. Zerowanie sald oznacza koncentrowanie środków pieniężnych w ramach grupy firm, którego celem jest centralne zarządzanie płynnością finansową.

Zasadniczą rolę w systemie odgrywać będzie spółka z Grupy E., która zarządzać będzie rachunkiem (rachunek koordynującego), poprzez który dokonywane będą rozliczenia rachunków uczestników. Spółka ta zobowiązuje się do pokrywania dziennych sald ujemnych pozostających pod koniec bankowego dnia roboczego na rachunkach uczestniczących oraz do spłaty odsetek, kosztów i innych wydatków, naliczonych w odniesieniu do tego samego dnia roboczego. Regulowanie płynności w ramach umowy odbywać się będzie na drodze codziennego, krótkoterminowego pokrywania salda ujemnego na rachunkach uczestniczących w systemie lub pobierania salda dodatniego z tych rachunków przez rachunek koordynującego.

Można zatem stwierdzić, iż praktyczne funkcjonowanie systemu zarządzania płynnością, do którego planuje przystąpić spółka, polegać będzie na tym, iż rachunki uczestników, w tym rachunek przypisany spółce, zostaną poddane mechanizmowi konsolidowania na rachunku koordynującego. System obsługiwany będzie przez bank, który na koniec każdego dnia roboczego rozliczał będzie rachunki uczestników, poprzez ich zerowanie. Bank udzieli uczestnikom systemu kredytów w ich rachunkach do wysokości ustalonych w umowie limitów, przy czym łączna suma kredytów każdorazowo nie przekroczy aktualnego limitu dla grupy rachunków. Ma to ułatwić codzienne zarządzanie środkami przez uczestników oraz umożliwić efektywne finansowanie ich bieżących potrzeb w zakresie kapitału obrotowego. Kredyt może być wykorzystywany tylko w drodze wykonania przez bank zleceń płatniczych uczestnika systemu, powodujących powstanie salda ujemnego na jego rachunku głównym, w szczególności kredyt może zostać wykorzystany w celu spłaty zobowiązania wobec banku dowolnego uczestnika systemu (członka Grupy E.). Każdy wpływ środków pieniężnych na rachunek powoduje spłatę przez odpowiedniego uczestnika systemu całości lub części kredytu i odpowiednio możliwość wykorzystania całości lub niewykorzystanej części tego kredytu. Spłata kredytu może zostać dokonana także przez uczestnika systemu nie będącego uczestnikiem systemu zaciągającym kredyt, co oznacza, iż nadwyżka środków zgromadzona na rachunku jednego z uczestników, może zostać wykorzystana do pokrycia zadłużenia na rachunku innego uczestnika. Zgodnie z założeniem, uczestnik systemu, który zaciągnął kredyt, spłaca go w całości tego samego dnia (do końca dnia). Bank zalicza środki wpływające na rachunek tego uczestnika w pierwszej kolejności na spłatę kredytu. Wszyscy uczestnicy systemu są solidarnie odpowiedzialni za wszelkie zobowiązania wynikające z niniejszej umowy, a w szczególności za kredyt powstały na którymkolwiek z osobna i na wszystkich razem rachunkach głównych.

Jako zabezpieczenie pełnej spłaty kredytu, udzielonego dowolnemu uczestnikowi, każdy uczestnik systemu nieodwołalnie poręcza (w rozumieniu art. 876-887 k.c.) na rzecz banku spłatę kwot kredytu do wysokości kwoty poręczenia (ustalonej w umowie), w przypadku gdyby uczestnik systemu zaciągający kredyt nie dokonał spłaty. Każdy uczestnik systemu nieodwołalnie upoważnia także bank do obciążania jego rachunku kwotami, które nie zostały spłacone bankowi przez któregokolwiek z uczestników systemu. Jeżeli spółka zaciągająca kredyt nie spłaci go samodzielnie do końca dnia, wówczas bank wykorzysta poręczenia pozostałych uczestników systemu oraz solidarną odpowiedzialność i spłaci wykorzystany kredyt ze środków pochodzących od innej spółki która posiada dostępne środki w systemie. Z chwilą obciążenia któregokolwiek z rachunków, każdy z uczestników systemu, którego środki pieniężne są wykorzystywane do spłaty kredytu zaciągniętego na pozostałych rachunkach, nabywa wierzytelność banku wobec uczestników zaciągających kredyt, których kredyty zostały spłacone z jego środków pieniężnych. Z chwilą nabycia wierzytelności, uczestnik systemu, którego środki zostały wykorzystywane do spłaty kredytu nabywa wobec uczestnika systemu zaciągającego kredyt, roszczenie do spłaty świadczenia wynikającego z nabycia wierzytelności wraz z należnymi odsetkami z tego tytułu (roszczenie), kwota roszczenia jest równa kwocie nabytej wierzytelności. Kwota roszczenia zostanie obciążona odsetkami w wysokości określonej w umowie systemu. Uczestnik systemu zaciągający kredyt zobowiązany jest spełnić świadczenie objęte roszczeniem na żądanie uczestnika systemu, którego środki zostały wykorzystane do spłaty jego kredytu. Trzeba też wskazać, iż wzajemne roszczenia przysługujące uczestnikom systemu na mocy umowy mogą zostać potrącone przez uczestników systemu lub działający na ich zlecenie bank w najbliższym terminie, w jakim takie potrącenie będzie możliwe.

W ramach zawartej z bankiem umowy, każdy uczestnik systemu upoważnia bank do uznawania lub obciążania, jego rachunku wszelkimi kwotami należnymi z tytułu jakiegokolwiek roszczenia. Zleca także bankowi pośredniczenie w spłacie wzajemnych roszczeń uczestników systemu. Jeżeli na początek następnego dnia roboczego następującego po dniu nabycia roszczenia na rachunku uczestnika, który zaciągnął kredyt pojawią się środki pieniężne. Bank upoważniony jest do obciążenia rachunku uczestnika, którego kredyt został spłacony poprzedniego dnia roboczego. Kwoty obciążenia powinny być równe nabytym poprzedniego dnia roboczego roszczeniom. Kwotami tymi zostaną automatycznie uznane rachunki uczestników systemu, których środki były wykorzystane do spłaty kwot kredytu.

W opisanym wyżej systemie istotną rolę pełnił będzie koordynujący, którym będzie spółka z Grupy E. Do jego zadań należeć będzie m.in. reprezentacja uczestników systemu wobec banku, w tym również podpisywanie stosowych aneksów, uzgadnianie z bankiem wysokości oprocentowania, które bank będzie stosował odpowiednio w przypadku dodatnich i ujemnych sald na wszystkich rachunkach głównych, ustalanie z bankiem wysokości opłat i kosztów związanych z umową. Nie planuje się, aby koordynujący pobierał za swe usługi wynagrodzenie.

Za uczestnictwo w systemie bank pobierał będzie od każdego z uczestników opłatę miesięczną. Opłata pobierana jest ostatniego dnia roboczego danego miesiąca w ciężar każdego z rachunków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udział w opisanym wyżej systemie cash-pooling generuje dla spółki obowiązki w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez spółkę w ramach kompleksowego systemu zarządzania płynnością finansową nie generują po jego stronie obowiązków w zakresie podatku od towarów i usług, gdyż nie prowadzą do realizacji przez spółkę czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Przede wszystkim stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach systemu cash-pooling nie mieszczą się w pojęciu usługi, w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ustawy, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, przez które rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Definicja usługi ma charakter komplementarny, dopełniający definicję dostawy. Istotne jednak jest to, iż w ramach definicji usługi pojawia się także wymóg "świadczenia na rzecz" innego podmiotu (por. J. Martini, VAT, Warszawa 2010, s. 117).

W ocenie Wnioskodawcy, jego zaangażowanie w ramach systemu cash-pooling nie może być uznane za dostawę towarów, nie spełnia także kryteriów do uznania za odpłatną usługę.

Jak wynika z przedstawionego wyżej opisu, spółki w ramach systemu cash-pooling nie realizują usług, nie spełniają na swą rzecz żadnych świadczeń, a jedynie korzystają z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową świadczonej przez bank. Kwalifikacji tej nie zmienia fakt, iż w ramach korzystania z cash poolingu dokonywane są zwrotne przelewy na bank (wierzytelność posiadacza dodatniego przysługująca mu przez okres od zakończenia poprzedniego dnia roboczego do rozpoczęcia następnego dnia roboczego wobec posiadacza ujemnego jest przy rozpoczęciu następnego dnia roboczego przelewana na bank). Dokonywanie takich przelewów jest warunkiem koniecznym do funkcjonowania cash poolingu opartego na przelewach rzeczywistych, nie oznacza ono jednak, iż deponent i kredytobiorca stają się usługodawcami. Pozostają oni nadal odbiorcami usługi cash poolingu świadczonej przez bank.

Zasadność powyższego stanowiska znajduje pełne potwierdzenie zarówno w wyjaśnieniach udzielanych przez organy statystyczne, organy skarbowe, jak i w poglądach prezentowanych w literaturze przedmiotu. Tytułem przykładu wskazano na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 września 2008 r. (ILPP1/443-644/08-4/BD), czy postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 25 stycznia 2006 r. (1472/RPP1/443-62/06/RO), który uznał, że podmiot uczestniczący w cash pooling, nie będący jego organizatorem, jest jedynie nabywcą usługi świadczonej przez organizatora, nie zaś świadczącym usługę.

Także w literaturze przedmiotu wskazuje się, iż podmioty uczestniczące w cash-pooling organizowanym przez bank, nie świadczą usługi, a są jedynie usługobiorcami usługi świadczonej przez bank. Przykładowo, J. Sekita, w opracowaniu zaprezentowanym w Biuletynie Instytutu Studiów Podatkowych nr 12 z roku 2001, który odnosząc się do kwestii relacji zachodzących pomiędzy posiadaczami rachunków stwierdził, iż: "nie można mówić o usłudze świadczonej pomiędzy posiadaczami rachunków bankowych. Podmioty te są bowiem «łącznie» usługobiorcami Banku, który świadczy usługę pośrednictwa finansowego - zwolnioną od opodatkowania. Ustalenie sposobu naliczania odsetek (a w konsekwencji tego ich wzajemnych rozliczeń) jest tylko formą ustalenia treści stosunku obligacyjnego usługobiorców, a nie - samą w sobie - usługą".

Z uwagi na fakt, iż inni niż bank uczestnicy cash-pooling (tzn. deponenci i kredytobiorcy) są jedynie odbiorcami usługi cash-pooling świadczonej przez bank, w ramach ich udziału w systemie cash-pooling nie dochodzi do świadczenia odpłatnych usług.

Wskazano, iż ustawa o VAT nakazuje za odpłatne usługi uznać także wybrane, opisane w art. 8 ust. 2 ustawy, usługi o charakterze nieodpłatnym. Fakt ten należy wziąć pod uwagę przy analizie podatkowych konsekwencji udzielania przez spółki uczestniczące w systemie wzajemnych poręczeń. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za podlegające opodatkowaniu usługi uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług:

a.

na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz

b.

wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ustanowienia poręczenia dokonywane jest na rzecz odrębnych osób prawnych, nie ma też na celu zaspokojenia prywatnych celów, czy interesów osób wymienionych w ramach pierwszej wymienionej grupy. Ponadto, umowy poręczenia, ustanawiane są na zasadzie wzajemności, przez wszystkich uczestników systemu cash-pooling w związku z umożliwieniem przystąpienia do systemu, który ma swe głębokie uzasadnienie ekonomiczne i biznesowe. Nie można zatem uznać, iż ustanowienia poręczenia nie ma związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą, ustanowienie poręczenia za pozostałych uczestników systemu daje bowiem prawo do skorzystania z analogicznych zabezpieczeń ustanawianych na rzecz spółki przez pozostałych uczestników, a zatem można uznać to za warunek sine qua non udziału w systemie. W tym kontekście, ustanowienia poręczenia dokonywane jest bezpośrednio w związku z prowadzoną działalnością, a co za tym idzie, nie mieści się w hipotezie normy zawartej w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, czynności realizowane przez spółkę w ramach systemu cash-pooling nie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, a co za tym idzie fakt uczestnictwa w systemie nie generuje dla spółki obowiązków w zakresie VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 226, poz. 1476) wprowadza się art. 5a w następującym brzmieniu:

"Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne".

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Podatnikami są również, jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W przypadku usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Z kolei stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się - z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 38-41, regulujących zwolnienia od podatku działalności finansowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku m.in.:

* usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 38);

* usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 39);

* usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (pkt 40);

* usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie (pkt 41).

Powyższe zwolnienie stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13).

Z art. 43 ust. 14 wynika, że przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Natomiast z art. 43 ust. 15 ustawy wynika, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Z kolei stosownie do zapisu art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1.

tytuł prawny do towarów;

2.

tytuł własności nieruchomości;

3.

prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

4.

udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;

5.

prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż nowelizowany art. 43 ustawy, zawierający katalog usług zwolnionych wzoruje się (stanowi implementację) na odpowiednich przepisach Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006 Nr 347 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 135 ust. 1 lit. b) i d Dyrektywy 2006/112 z podatku VAT zwolnione są transakcje:

* udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;

* łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza przystąpić do organizowanego za pośrednictwem banku (mającego - jak wynika z wniosku - siedzibę na terytorium Polski) systemu zarządzania płynnością finansową, w którym będą uczestniczyć inne spółki powiązane. Zasadniczym celem tego rodzaju systemów jest osiągnięcie efektu synergii w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi w ramach grupy spółek (uczestników systemu cash-pooling), a w konsekwencji polepszenie ich płynności finansowej oraz zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

W ramach systemu, dla poszczególnych jego uczestników, bank będzie prowadził indywidualne rachunki (rachunki główne). Każdy z uczestników systemu może deponować na swoim rachunku głównym środki pieniężne lub zadłużać się w nim, w formie tzw. kredytu dziennego.

Zasadniczą rolę w systemie odgrywać będzie spółka z Grupy E., która zarządzać będzie rachunkiem (rachunek koordynującego), poprzez który dokonywane będą rozliczenia rachunków uczestników. Spółka ta zobowiązuje się do pokrywania dziennych sald ujemnych pozostających pod koniec bankowego dnia roboczego na rachunkach uczestniczących oraz do spłaty odsetek, kosztów i innych wydatków, naliczonych w odniesieniu do tego samego dnia roboczego. Regulowanie płynności w ramach umowy odbywać się będzie na drodze codziennego, krótkoterminowego pokrywania salda ujemnego na rachunkach uczestniczących w systemie lub pobierania salda dodatniego z tych rachunków przez rachunek koordynującego.

System obsługiwany będzie przez bank, który na koniec każdego dnia roboczego rozliczał będzie rachunki uczestników, poprzez ich zerowanie. Bank udzieli uczestnikom systemu kredytów w ich rachunkach do wysokości ustalonych w umowie limitów, przy czym łączna suma kredytów każdorazowo nie przekroczy aktualnego limitu dla grupy rachunków. Kredyt może być wykorzystywany tylko w drodze wykonania przez bank zleceń płatniczych uczestnika systemu, powodujących powstanie salda ujemnego na jego rachunku głównym, w szczególności kredyt może zostać wykorzystany w celu spłaty zobowiązania wobec banku dowolnego uczestnika systemu (członka Grupy E.). Każdy wpływ środków pieniężnych na rachunek powoduje spłatę przez odpowiedniego uczestnika systemu całości lub części kredytu i odpowiednio możliwość wykorzystania całości lub niewykorzystanej części tego kredytu. Spłata kredytu może zostać dokonana także przez uczestnika systemu nie będącego uczestnikiem systemu zaciągającym kredyt, co oznacza, iż nadwyżka środków zgromadzona na rachunku jednego z uczestników, może zostać wykorzystana do pokrycia zadłużenia na rachunku innego uczestnika. Uczestnik systemu, który zaciągnął kredyt, spłaca go w całości tego samego dnia (do końca dnia). Bank zalicza środki wpływające na rachunek tego uczestnika w pierwszej kolejności na spłatę kredytu. Wszyscy uczestnicy systemu są solidarnie odpowiedzialni za wszelkie zobowiązania wynikające z niniejszej umowy, a w szczególności za kredyt powstały na którymkolwiek z osobna i na wszystkich razem rachunkach głównych.

Jako zabezpieczenie pełnej spłaty kredytu, udzielonego dowolnemu uczestnikowi, każdy uczestnik systemu nieodwołalnie poręcza (w rozumieniu art. 876-887 k.c.) na rzecz banku spłatę kwot kredytu do wysokości kwoty poręczenia (ustalonej w umowie), w przypadku gdyby uczestnik systemu zaciągający kredyt nie dokonał spłaty. Każdy uczestnik systemu nieodwołalnie upoważnia także bank do obciążania jego rachunku kwotami, które nie zostały spłacone bankowi przez któregokolwiek z uczestników systemu. W ramach zawartej z bankiem umowy, każdy uczestnik systemu upoważnia bank do uznawania lub obciążania, jego rachunku wszelkimi kwotami należnymi z tytułu jakiegokolwiek roszczenia. Zleca także bankowi pośredniczenie w spłacie wzajemnych roszczeń uczestników systemu. Ponadto do zadań spółki z Grupy E., (koordynującej) należeć będzie m.in. reprezentacja uczestników systemu wobec banku, w tym również podpisywanie stosowych aneksów, uzgadnianie z bankiem wysokości oprocentowania, które bank będzie stosował odpowiednio w przypadku dodatnich i ujemnych sald na wszystkich rachunkach głównych, ustalanie z bankiem wysokości opłat i kosztów związanych z umową. Nie planuje się, aby koordynujący pobierał za swe usługi wynagrodzenie.

Za uczestnictwo w systemie bank pobierał będzie od każdego z uczestników opłatę miesięczną.

Biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne umowy cash-poolingu oraz to, iż - jak wskazała Spółka - jako uczestnik korzysta z usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową świadczonej przez bank stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie w roli świadczącego usługę będzie występował bank, który wykonywał będzie wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi bankowej, jaką jest cash-pooling. Natomiast czynności wykonywane przez Spółkę na podstawie stosownej umowy, umożliwiające bankowi dokonywanie odpowiednich transferów środków finansowych w ramach struktury cash poolingu, nie stanowią odrębnego świadczenia przez Spółkę usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jedynie elementy pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez bank usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową.

W związku z powyższym czynności dokonywane przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym przystąpienie Spółki do systemu cash-poolingu nie wpłynie na rozliczenie i wysokość podatku.

Zauważyć należy również, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś banku. Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla świadczącego usługę, tj. banku, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy, Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowanie dla banku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl