ITPP1/443-1021/12/MS - VAT w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 6 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Posiada Pan certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów, uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie jest Pan wpisany (i nie zamierza uzyskiwać wpisu) na listę doradców podatkowych, ani na listy innych zawodów, uprawniających do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w przepisie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą - biuro rachunkowe (PKD 69.20.Z), na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności świadczy Pan na rzecz przedsiębiorców oraz osób fizycznych nie będących przedsiębiorcami odpłatne usługi w zakresie:

* prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ksiąg handlowych,

* prowadzenia rejestrów sprzedaży i zakupów VAT (oraz przygotowywania na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług),

* obliczania, rozliczania zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzania stosownych informacji, deklaracji podatkowych,

* sporządzania, podpisywania podpisem elektronicznym oraz składania zeznań podatkowych, deklaracji, informacji w imieniu klientów do urzędów skarbowych - w postaci elektronicznej,

* obliczania, rozliczania składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywania stosownych deklaracji/raportów do ZUS, oraz ich podpisywanie i wysyłanie do ZUS

* prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,

* sporządzania list płac i prowadzenia indywidualnych kart przychodów pracowników.

Usługi w przedstawionym zakresie wykonuje Pan wyłącznie w oparciu o dane wynikające z dokumentów dostarczanych przez klientów oraz w oparciu o informacje udzielane przez klientów. Jednocześnie, nie świadczy i nie będzie Pan świadczył na rzecz klientów usług doradztwa podatkowego, usług doradztwa prawnego ani żadnych innych usług wyszczególnionych w przepisie art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podpisywanie przez podatnika zeznań, deklaracji i informacji w imieniu klientów nie jest dokonywane w ramach odrębnego zlecenia i stanowi wyłącznie jeden z elementów kompleksowej usługi - usługowego prowadzenia ksiąg podatkowych, sporządzania deklaracji VAT (na podstawie prowadzonych rejestrów VAT) i ZUS, a sama czynność sporządzenia deklaracji jest de facto wewnętrzną operacją oprogramowania księgowego, polegającą na automatycznym przeniesieniu danych zawartych w prowadzonych przez podatnika rejestrach do odpowiednich formularzy deklaracji i informacji podatkowych.

Wskazał Pan również, iż działalność gospodarczą prowadzi Pan od 2 stycznia 2005 r. i od tego okresu jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W poszczególnych latach prowadzenia działalności, uzyskiwał Pan następujące obroty (czynności podlegające opodatkowaniu VAT): w 2005 r. - (...) zł; w 2006 r. - (...) zł; w 2007 r. - (...) zł; w 2008 r. - (...) zł; w 2009 r. - (...) zł; w 2010 r. - (...) zł, w 2011 r. - (...) zł; od stycznia do października 2012 r. - (...) zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik, świadcząc na podstawie uprawnień wynikających z posiadania certyfikatu księgowego usługi w zakresie opisanym w stanie faktycznym, które obejmować będą między innymi czynności polegające na: prowadzeniu, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzaniu, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych, ich podpisywania za pomocą podpisu elektronicznego oraz wysyłanie w formie elektronicznej, będzie mógł korzystać od 1 stycznia 2013 r., ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy VAT przy założeniu, że wartość sprzedaży opodatkowanej u podatnika, w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.

Pana zdaniem, w opisanym stanie faktycznym, w tym zwłaszcza uwzględniając zakres i rodzaj świadczonych usług, będzie Pan mógł korzystać od 1 stycznia 2013 r., ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przy założeniu, że wartość sprzedaży opodatkowanej u podatnika, w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Uzasadniając własne stanowisko wskazał Pan, iż zgodnie z treścią przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, między innymi, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług należy z kolei rozumieć, w świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy. Jednocześnie, przepis art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza zwolnienie z opodatkowania podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł; do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy, zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 nie stosuje się m.in. w odniesieniu do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. Działając w oparciu o delegację ustawową zawartą w przepisie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdzie w § 27 określono listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W poz. 37 wspomnianego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego".

Zestawienie treści powołanych powyżej przepisów oraz analiza pozostałych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług prowadzą do wniosku, że przedmiotowa ustawa nie zawiera definicji pojęcia usług doradczych. Definicji takiej nie zawierają również pozostałe akty prawa podatkowego. W takiej sytuacji, zgodnie z ogólnymi regułami wykładni, w pierwszej kolejności należy odwołać się do wykładni językowej i ustalić znaczenie tego terminu w oparciu o reguły języka polskiego. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN (Warszawa, 1994 r.)"doradzać" oznacza "udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie".

Uznać zatem należy, ze doradztwo podatkowe to udzielanie porad, wskazywanie sposobu postępowania w sprawach z zakresu obowiązków podatkowych oraz innych należności o charakterze publicznoprawnym. Na takie rozumienie pojęcia wskazuje również treść przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, zgodnie z którym w zakres czynności doradztwa podatkowego wchodzi "udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami". Dla porządku dodać należy, ze zgodnie z treścią powołanego przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, w zakres czynności doradztwa podatkowego wchodzi również prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie a także sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Jednakże zestawienie treści powołanego przepisu oraz przepisu art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, prowadzi do wniosku, ze intencją ustawodawcy przy redagowaniu treści przepisu art. 2 ust. 1 było de facto wskazanie zakresu czynności, do wykonywania których uprawnieni są doradcy podatkowi oraz inne osoby uprawnione do wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

Co więcej, analiza treści przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazuje, że aby dane czynności można było uznać za doradztwo podatkowe muszą one mieścić się w zakresie czynności wskazanych w omawianym artykule, "a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, ze w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych" (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., Sygn. akt I SA/Gd 175/12).

Teza powyżej sformułowana znajduje również oparcie w treści przepisu art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, zgodnie z którym przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, są również uprawnieni do prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie oraz do sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 76a ust. 4 ustawy o rachunkowości, działalność w zakresie powyżej wskazanym prowadzić mogą osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Jak zatem wynika z zestawienia treści powołanych powyżej przepisów, osoby posiadające certyfikat księgowy uprawnione są do prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie oraz do sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie, z wyłączeniem świadczenia usług w zakresie doradztwa podatkowego i innych usług doradczych, zastrzeżonych do wyłącznej kompetencji osób wykonujących zawody regulowane. Brak jest również podstaw prawnych do uznania czynności usługowego prowadzenia ksiąg za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, ten bowiem wskazuje wyłącznie kategorie czynności, do wykonywania których uprawnieni są doradcy podatkowi oraz podmioty z nimi zrównane. Wśród tych ostatnich ustawa nie wymienia osób posiadających certyfikat księgowy.

Podsumowując powyższe uwagi, w Pana ocenie - o możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w przepisie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT nie przesądza treść przepisów ustawy o doradztwie podatkowym, a wyłącznie okoliczność, czy podatnik faktycznie świadczy usługi doradcze na rzecz swoich klientów. Z kolei samych usług księgowych, nawet złożonych, w świetle przytoczonych regulacji i definicji terminu "doradztwo" nie sposób uznać za usługi doradcze, bowiem ich istota polega na prawidłowej kwalifikacji dokumentów księgowych, wygenerowaniu w oparciu o ich treść wymaganych prawem rejestrów i ewidencji oraz sporządzeniu, w oparciu o zgromadzone w nich dane, odpowiednich deklaracji, informacji i zeznań podatkowych. Czynności te nie wiążą się zatem z doradzaniem i wskazywaniem klientom określonego sposobu postępowania, co stanowi istotę czynności doradczych.

Czynnością doradczą nie jest również podpisywanie w imieniu klienta zeznań, informacji i deklaracji podatkowych oraz ZUS ani udzielanie organom skarbowym wyjaśnień i informacji dotyczących ewidencji i rejestrów prowadzonych przez podatnika na rzecz klientów.

Odnosząc powyższe uwagi do stanu faktycznego opisanego we wniosku, Pana zdaniem będzie on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT pod warunkiem, ze wartość sprzedaży opodatkowanej u podatnika, w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym podatnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, nie przekroczy kwoty 150.000 zł a świadczone przez podatnika na rzecz klientów usługi będą polegać na usługowym prowadzeniu ksiąg podatkowych (w zakresie wskazanym w opisie stanu faktycznego wniosku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

W oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy "doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego".

Powołane rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), które straciło moc z dniem 1 kwietnia 2011 r.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.) obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż od 2005 r. prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą (biuro rachunkowe) i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada Pan certyfikat księgowy, uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. W ramach prowadzonej działalności świadczy Pan odpłatne usługi w zakresie: kompleksowego prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w tym również w ramach zawartych umów w imieniu klientów sporządza Pan do urzędów skarbowych i podpisuje podpisem elektronicznym zeznania podatkowe, deklaracje, informacje. Jednocześnie oświadczył Pan, iż nie świadczy i nie będzie świadczył na rzecz klientów usług doradztwa podatkowego, usług doradztwa ani żadnych innych usług wyszczególnionych w przepisie art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazał Pan również, iż w ramach prowadzenia działalności, w związku ze sprzedażą opodatkowaną, uzyskał Pan następujące obroty: w 2011 r. - (...) zł; od stycznia do października 2012 r. (...) zł.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących, w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji świadczenia przez Pana usług rachunkowo-księgowych, nie będących usługami doradztwa podatkowego, przysługuje Panu zwolnienie podmiotowe w podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji - o ile faktycznie obrót za 2012 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł, ponowny wybór zwolnienia będzie możliwy od dnia 1 stycznia 2013 r. zgodnie z powołanym wyżej art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.