ITPP1/443-1002/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku z dnia 29 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania garażu zakupionego wraz z mieszkaniem - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania garażu zakupionego wraz z mieszkaniem.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 15 stycznia 2007 r. nabył Pan, na podstawie jednego aktu notarialnego, w nowo wybudowanym budynku lokal mieszkalny i stanowiący odrębną własność garaż w tym samym budynku wraz ze stosownymi udziałami w częściach wspólnych budynku i działki gruntu. Wartość poszczególnych elementów transakcji w akcie notarialnym przedstawia się następująco:

* lokal mieszkalny i części wspólne budynku - 128.488,39 zł w tym VAT 7%,

* udziały w prawie własności działki przypisanej do lokalu mieszkalnego - 9.340,03 zł w tym VAT 7%,

* garaż i części wspólne budynku - 28.505,85 zł w tym VAT 22%,

* udziały w prawie własności działki przypisanej do garażu - 4.260,24 zł w tym VAT 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo został pobrany podatek od towarów i usług od nabycia działki pod garażem oraz garażu w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nabycia mieszkania wraz z garażem powinna być opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 7%. Jak wskazuje Wnioskodawca, z publikowanych stanowisk urzędów skarbowych wynika, że mieszkanie nabywane wraz z garażem należy traktować tożsamo, bowiem garaż stanowi część mieszkania. Przepisy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji lokalu użytkowego ani mieszkalnego. Zgodnie z definicją jaka istnieje w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług - obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zgodnie z nią budynek mieszkalny KOB 11 to budynek w przeważającej mierze przeznaczony na cele mieszkalne. Częścią takiego budynku mogą być zarówno lokale mieszkalne, byle stanowiły większość, jak i inne lokale. W sensie prawnym garaż stanowi część składową lokalu, chociaż w sensie funkcjonalnym nie jest bezpośrednio przeznaczony do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych ludzi. Służy jednakże zaspokajaniu potrzeb mieszkańców samodzielnego lokalu (art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokalu). Wnioskodawca przywołuje stanowisko Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który twierdzi, że nie można sztucznie dzielić przedmiotu sprzedaży tylko ze względu na różnicę w sposobie opodatkowania poszczególnych elementów transakcji. Uwzględniając powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, winien, w cenie za garaż i udziały w prawie własności działki przypisanej do garażu, zapłacić podatek od towarów i usług według 7% stawki, w związku z czym powstała nadpłata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) powołanej ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego" wg zapisu art. 2 pkt 12 ustawy rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. A contrario nie jest lokalem mieszkalnym wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb nie przeznaczona na stały pobyt ludzi i nie służąca zaspokajaniu ich potrzeb. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawiera § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690). Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego rozporządzenia - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cytowanego rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań stwierdzić należy, że stanowiący odrębną własność garaż, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym stanowi lokal użytkowy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem nabycia były, znajdujące się w jednym budynku mieszkalnym, stanowiący odrębną własność lokal mieszkalny oraz stanowiący odrębną własność garaż wraz ze stosownymi udziałami w częściach wspólnych budynku i działki gruntu w jednym akcie notarialnym. W akcie notarialnym odrębnie określono wartość lokalu mieszkalnego uwzględniającą 7% stawkę podatku od towarów i usług, wartość udziałów w prawie własności działki przypisanej do lokalu mieszkalnego uwzględniającą 7% stawkę podatku, wartość garażu uwzględniającą 22% stawkę podatku oraz wartość udziałów w prawie własności działki przypisanej do garażu uwzględniającą 22% stawkę podatku.

Odnosząc powołane regulacje do przedstawionego we wniosku, jak również piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, stanu faktycznego stwierdzić należy, iż dostawa odrębnej własności garażu wraz ze stosownymi udziałami w części wspólnej nieruchomości w tym samym obiekcie budowlanym co mieszkanie, który sprzedawany jest łącznie z lokalem mieszkalnym stanowi sprzedaż lokalu użytkowego. Tym samym jego sprzedaż nie jest objęta preferencyjną stawką podatku w wysokości 7% na podstawie przywołanych wyżej przepisów.

Obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania zapisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż nabycie przedmiotowego garażu stanowiącego odrębną własność wraz ze stosownymi udziałami we wspólnej nieruchomości oraz lokalu mieszkalnego dokumentowana jest jednym aktem notarialnym.

Reasumując wskazać należy, iż do nabytego przez Pana prawa odrębnej własności garażu wraz ze stosownymi udziałami w nieruchomości wspólnej prawidłowo zastosowano stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22%, a co za tym idzie, brak jest podstaw prawnych do stwierdzenia powstania nadpłaty.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej-powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.