ITPB4/4511-6/16/KK - PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w związku ze zbyciem lokalu mieszkalnego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej) zakupił wraz z żoną w dniu 4 kwietnia 2013 r. własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego za cenę 170.000 zł na podstawie aktu notarialnego. Nabycia tego Wnioskodawca dokonał do majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską.

Część zapłaty za lokal mieszkalny, tj. kwota 40.000 zł została zapłacona gotówką w dniu podpisania aktu notarialnego ze wspólnych środków własnych, natomiast pozostała kwota, tj. 130.000 zł pochodzi z kredytu bankowego, który został udzielony wspólnie w dniu 2 kwietnia 2013 r.

W dniu 16 października 2014 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego związek małżeński Wnioskodawcy został rozwiązany. Wnioskodawca i żona zgodnie ustalili, że od dnia 16 października 2014 r. kredyt mieszkaniowy, który został im udzielony na zakup własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, będzie spłacany wyłącznie przez Wnioskodawcę zgodnie z harmonogramem rat. Od tego dnia Wnioskodawca opłacał raty z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Dnia 16 lutego 2015 r. na podstawie aktu notarialnego została sporządzona umowa o częściowy podział majątku wspólnego. Dotyczył on nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z tym aktem Wnioskodawca nabył na wyłączność spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego (na którym ciąży hipoteka zabezpieczająca roszczenia Banku z tytułu spłaty kredytu mieszkaniowego) bez żadnych spłat i dopłat. Wartość rynkowa lokalu mieszkalnego została określona na kwotę 170.000 zł.

Dnia 20 października 2015 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca sprzedał ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 170.000 zł. Część pieniędzy ze sprzedaży lokalu, tj. 130.000 zł została przeznaczona na spłatę kredytu bankowego, który został udzielony na zakup ww. lokalu w dniu 2 kwietnia 2013 r. (jeszcze w trakcie trwania związku małżeńskiego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości, którą Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego z dnia 4 kwietnia 2013 r. wraz z małżonką oraz na podstawie umowy o podział majątku wspólnego na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 lutego 2015 r. przed upływem 5 lat i obowiązkiem opodatkowania ww. transakcji 19% podatkiem dochodowym prawidłowe jest ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia w wysokości 170.000 zł tj. 100% nabycia.

2. Czy część kwoty z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego z dnia 20 października 2015 r. tj. 130.000 zł przeznaczona na spłatę zobowiązań z tytułu kredytu mieszkaniowego, który był udzielony jeszcze w trakcie trwania związku małżeńskiego można uznać jako spłatę na rzecz byłej żony i traktować jako koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zaliczyć kwotę 170.000 zł, ponieważ 50% wartości udziału w prawie własności do lokalu mieszkalnego nabył na podstawie aktu notarialnego w dniu 4 kwietnia 2013 r. natomiast drugie 50% nabył na podstawie aktu notarialnego w dniu 16 lutego 2015 r. Faktem jest, że podział majątku wspólnego odbył się bez żadnych spłat i dopłat na rzecz żony ale wraz z nabyciem na wyłączność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca przejął także ciężar spłaty kredytu mieszkaniowego, który został wzięty na zakup ww. lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujących zamiany.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zatem, dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej decydujące znaczenie ma ustalenie momentu ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2013 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną (częściowo za gotówkę, częściowo ze środków pochodzących z kredytu mieszkaniowego) do majątku wspólnego własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. W 2014 r. związek małżeński Wnioskodawcy został rozwiązany. Ustalono, że kredyt mieszkaniowy będzie spłacany wyłącznie przez Wnioskodawcę. W 2015 r. została sporządzona umowa o częściowy podział majątku wspólnego. Dotyczył on nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zgodnie z tym aktem Wnioskodawca nabył na wyłączność spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego bez żadnych spłat i dopłat. W 2015 r. Wnioskodawca sprzedał ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Część pieniędzy ze sprzedaży lokalu została przeznaczona na spłatę kredytu bankowego, który został udzielony na zakup ww. lokalu.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 501 Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że częściowy podział majątku wspólnego małżonków dokonany 16 lutego 2015 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku wspólnego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy umowy z 2015 r. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego bez spłat i dopłat. Powyższa okoliczność jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentnego podziału majątku wspólnego małżonków. Sposób podziału wskazuje również, że Wnioskodawca otrzymał majątek, który przekracza jego udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanych przez niego składników majątku jest większa niż udział jaki Wnioskodawca posiadał w tym majątku, tj. #189;. Wnioskodawca z chwilą ustania wspólności ustawowej był właścicielem udziału w wysokości #189; lokalu mieszkalnego. Taki sam udział w tych rzeczach należał do małżonki Wnioskodawcy. Wynika to wprost z art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Otrzymując zatem na wyłączną własność lokal mieszkalny Wnioskodawca otrzymał więcej niż przysługiwało mu z tytułu udziału w majątku wspólnym.

W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny w różnym czasie i w różny sposób:

* udział #189; nabył w 2013 r. w trakcie związku małżeńskiego (do majątku wspólnego),

* udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (#189;) nabył w wyniku częściowego podziału majątku wspólnego w 2015 r. - podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim do jakiego prawo miał Wnioskodawca.

Z uwagi na to, że nabycie opisanego lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2013 r. oraz w 2015 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie zarówno przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na udział w nieruchomości nabyty w 2013 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego (#189;), jak i udział nabyty w 2015 r. w wyniku podziału tego majątku (#189;), ponieważ zbycie nastąpiło w 2015 r. a więc dokonane zostało przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto oba udziały.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie itp., o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyły całego lokalu mieszkalnego, który w udziale #189; nabył w 2013 r. oraz w udziale #189; w 2015 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega zarówno zbycie udziału nabytego w 2013 r., jak i 2015 r. W związku z tym całość przychodu podlegająca opodatkowaniu będzie mogła zostać obniżona o poniesione przez Wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia. Połowa kosztów odpłatnego zbycia przypada bowiem na udział #189; nabyty w 2013 r., a druga połowa na udział #189; nabyty w 2015 r.

Przechodząc natomiast do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży w 2015 r. opisanego lokalu mieszkalnego wskazać należy, że odbywa się ono zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie zarówno art. 22 ust. 6c (w odniesieniu do udziału nabytego w 2013 r.) jak i art. 22 ust. 6d (w odniesieniu do udziału nabytego w 2015 r. ponieważ z wniosku wynika, że podział majątku wspólnego był nieodpłatny).

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W świetle obowiązujących przepisów nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że kosztem uzyskania przychodu będzie cała kwota zapłacona przez Wnioskodawcę wraz z małżonkiem w 2013 r., czyli jak wskazuje Wnioskodawca 170.000 zł. W pierwszej kolejności zauważyć należy, że tego kosztu nie poniósł jedynie Wnioskodawca. Koszt ten poniesiony został również przez małżonka. Tymczasem Wnioskodawca nabył na wyłączną własność udział od małżonka dopiero w 2015 r. i wyłącznie z tym nabyciem powinien łączyć swoje koszty przypadające na ten udział. Jak wyjaśniono powyżej koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia (w niniejszej sprawie sprzedaży lokalu mieszkalnego) ustala się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość (lokal mieszkalny) lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. Wnioskodawca - co wynika bezsprzecznie z wniosku - udział #189; nabył nieodpłatnie, albowiem z tytułu podziału majątku dorobkowego nie był zobowiązany do dokonania spłaty, jak również nie był zobowiązany do przeniesienia na drugą stronę umowy (małżonka) jakichkolwiek rzeczy bądź praw. Wnioskodawca nabył w 2015 r. udział #189; w lokalu mieszkalnym bez ponoszenia jakichkolwiek wydatków, w konsekwencji nie może przypisać sobie wydatków poniesionych przez inną osobę (nawet poniesionych w trakcie związku małżeńskiego). Wnioskodawca w odniesieniu do udziału nabytego w drodze podziału majątku wspólnego może uwzględniać, jako koszt, jedynie wydatki poniesione przez siebie w 2015 r. i to tylko takie, które spełniają przesłanki z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zauważyć należy, że skoro udział #189; w lokalu mieszkalnym Wnioskodawca nabył w sposób nieodpłatny, to wówczas - w momencie podziału majątku wspólnego #8722; Wnioskodawca odniósł ewidentną korzyść, albowiem majątek wspólny, przynależny obojgu małżonkom, nabył sam bez ponoszenia jakichkolwiek wydatków w postaci spłaty lub dopłaty dla swojego małżonka. Nie ma znaczenia dla ustalenia kosztów nabycia nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego) fakt, że jeden z małżonków odstępuje od dochodzenia przysługujących mu praw do majątku wspólnego. Taka sytuacja nie oznacza jednak, że można niejako "przejąć" koszt poniesiony przez osobę trzecią. W 2013 r. Wnioskodawca nabył zaledwie udział #189; w lokalu mieszkalnym i w tej części może wykazać poniesienie kosztów na nabycie.

Podkreślić również należy, że wartość przejętego zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego, a przypadająca na przejęty udział małżonka w nieruchomości w żadnej mierze nie może być również uznana za koszt uzyskania przychodu, gdyż zobowiązania do spłaty kredytu nie można utożsamiać z udokumentowanymi kosztami (wydatkami) poniesionymi na nabycie nieruchomości.

W odniesieniu do nakładów wyjaśnić należy, że do momentu zawarcia umowy o częściowym podziale majątku Wnioskodawca może odliczyć połowę nakładów poniesionych przez siebie na opisany lokal, natomiast po ustaniu wspólności majątkowej Wnioskodawca może odliczyć całość poniesionych na lokal mieszkalny nakładów.

Podstawę obliczenia podatku stanowi zatem dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy przychodem (ustalonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) uzyskanym ze sprzedaży lokalu mieszkalnego a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w niniejszej sprawie:

* w odniesieniu do udziału nabytego w 2013 r. zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy,

* a w odniesieniu do udziału nabytego w 2015 r. zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy, ponieważ z wniosku jednoznacznie wynika, że nabycie wynoszącego #189; udziału w lokalu mieszkalnym nastąpiło nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Podsumowując, w niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył sprzedany lokal mieszkalny odpowiednio w udziale #189; w 2013 r. wraz z małżonkiem do majątku wspólnego oraz w udziale #189; w 2015 r. w wyniku częściowego podziału majątku wspólnego. Opodatkowanie nastąpi na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek wynosi 19%, przy czym przychód ze sprzedaży stanowi cena sprzedaży lokalu mieszkalnego pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (o ile były poniesione). Natomiast dochodem jest różnica pomiędzy kwotą tak ustalonego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w odniesieniu do udziału nabytego w 2013 r. zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w odniesieniu do udziału nabytego w 2015 r. zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy. W przypadku Wnioskodawcy kosztami nabycia lokalu mieszkalnego nie będą całe wydatki poniesione wraz z małżonkiem na nabycie lokalu mieszkalnego w 2013 r. (lecz ich połowa). W odniesieniu natomiast do udziału #189; w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze częściowego podziału majątku wspólnego w 2015 r. w sposób nieodpłatny, zastosowanie znajdują tylko koszty wskazane w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - zobowiązania do spłaty kredytu nie można utożsamiać ze spłatą na rzecz byłej małżonki, gdyż nie stanowi ono wymienionej w umowie o częściowym podziale majątku faktycznej kwoty spłaty na rzecz byłej żony tytułem nabycia lokalu mieszkalnego na wyłączną własność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.