ITPB4/4511-565/16-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu z tytułu wprowadzenia programu motywacyjnego

- jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu

z tytułu wprowadzenia programu motywacyjnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.)

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ("Spółka") zatrudnia na podstawie umów o pracę osoby pełniące funkcję członków zarządu Spółki ("Osoby Uprawnione", "Członkowie Zarządu"). Wnioskodawca zamierza zawrzeć z każdym Członkiem Zarządu umowę pochodnego instrumentu finansowego ("Umowa"). Umowa stanowić będzie odrębne od umowy o pracę porozumienie pomiędzy Członkiem Zarządu a Spółką. Zawarcie Umowy przez Członka Zarządu będzie dobrowolne.

Na podstawie Umowy Osobie Uprawnionej przysługiwać będzie warunkowe prawo ("Prawo") do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego ("Rozliczenie Pieniężne") uzależnionego od wartości rocznego skumulowanego obrotu Spółki w latach 2016, 2017, 2018 i 2019 ("Wskaźnik Finansowy").

Wskaźnik ten będzie obliczany na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach finansowych Spółki za lata 2016, 2017, 2018 i 2019.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego będzie przysługiwać Osobie Uprawnionej odpłatnie, poprzez zapłatę określonej w Umowie kwoty na rachunek bankowy Spółki. Cena nabycia Prawa oraz termin zapłaty za Prawo będą określone przez strony w Umowie.

Realizacja warunkowego prawa do otrzymania przez Osobę Uprawnioną Rozliczenia Pieniężnego dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy wskazany przez Osobę Uprawnioną w terminie wskazanym w Umowie.

Warunkowe prawo do Rozliczenia Pieniężnego będzie niezbywalne do momentu wskazanego w Umowie.

Kwota Rozliczenia pieniężnego należnego Osobie Uprawnionej będzie kalkulowana będzie w następujący sposób:

a. jeśli roczny skumulowany obrót Spółki będzie niższy niż PLN 150.000.000

w którymkolwiek z tych lat lub średnioroczny obrót Spółki w tym okresie będzie niższy niż PLN 200.000.000 - kwota rozliczenia pieniężnego wyniesie PLN 0,

b. jeśli średnioroczny obrót Spółki w tym okresie będzie nie mniejszy niż PLN 200.000.000 i roczny obrót Spółki w każdym z lat będzie nie mniejszy niż PLN 150.000.000 - kwota rozliczenia pieniężnego będzie równa PLN określonej w Umowie wartości% Wskaźnika Finansowego. Kwota Rozliczenia Pieniężnego nie będzie mogła być wyższa niż określona w Umowie wartość.

W każdym z opisanych wyżej przypadków, realizacja Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego będzie mogła nastąpić po upływie określonego okresu i po spełnieniu określonych w Umowie warunków (np. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego nie powstanie, jeżeli wartość Wskaźnika w danym roku obrotowym nie przekroczy jego dolnej granicy określonej przez Spółkę i zapisanej w Umowie). Prawo to będzie zatem warunkowe.

Umowa będzie mogła zostać wypowiedziana przez każdą ze Stron z zachowaniem wskazanego w Umowie okresu wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania niniejszej Umowy przez Spółkę przed datą określoną w Umowie, Osoba Uprawniona będzie uprawniona do otrzymania kompensaty w wysokości wskazanej w Umowie. W przypadku, gdy Osoba Uprawniona opuści C Group, przez którą rozumie się Spółkę i jej jednostki powiązane, przed datą wskazaną w Umowie, uznaje się, że Umowa została rozwiązana przez Osobę Uprawnioną.

Przyznane Osobom Uprawnionym Prawa do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia stanowią instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, tj. inne instrumenty finansowe "niebędące papierami wartościowymi (...), których instrumentem bazowym jest (...) wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez (...) rozliczenie pieniężne". Instrumentem bazowym dla Praw jest roczny skumulowany obrót spółki C Sp. z o.o. Wskaźnik ten będzie obliczany na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach finansowych Spółki za lata 2016, 2017, 2018 i 2019.

Prawa te jednocześnie są, zgodnie z art. 3 pkt 28a wspomnianej ustawy, instrumentami pochodnymi, gdyż przez takie instrumenty należy rozumieć " () inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości (...) wskaźników finansowych (...)".

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, opisany we wniosku instrument finansowy nie będzie dostępny (oferowany) dla innych osób niż Osoby Uprawnione.

Instrument finansowy, o którym mowa nie będzie udostępniany (oferowany) przez Wnioskodawcę innym osobom niż Osoby Uprawnione. Ponadto, każda z Osób Uprawnionych ma zapłacić taką samą cenę za nabycie instrumentu finansowego, która to cena odpowiada jego wartości rynkowej w momencie nabycia. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, uprzywilejowanie pozycji Osób Uprawnionych w porównaniu z innymi uczestnikami rynku nie będzie mieć miejsca.

W związku z tym, cena określona w umowie nabycia instrumentu finansowego, jednakowa dla wszystkich Osób Uprawnionych, będzie stanowić cenę rynkową tego instrumentu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero

w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie

się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód

z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym

od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu)

z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy w związku z powyższym na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego i Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f - są "otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu, przychód nie powstanie w momencie nabycia Prawa przez Osobę Uprawnioną, gdyż na tym etapie nie otrzyma ona jeszcze środków pieniężnych. Co więcej, Osoba Uprawniona ponosić będzie odpłatność za nabycie Prawa w kwocie określonej w Umowie.

"Przysporzenie", które otrzyma Osoba Uprawniona na tym etapie, będzie "potencjalne", gdyż nabycie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego

w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że Osoba Uprawniona otrzyma kwotę Rozliczeń Pieniężnych (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone w Umowie nie zostaną spełnione). Ponadto, Osoba Uprawniona nie będzie mogła rozporządzać ww. Prawem aż do momentu, w którym jego realizacja stanie się możliwa.

Stanowisko to potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów:

a. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 listopada 2015 r., IPTPB3/4511-223/15-2/IC, w której stwierdzono, że: "(...) przychód podlegający opodatkowaniu po Jego stronie powstanie dopiero w momencie realizacji nabytego Prawa (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna).

W rezultacie będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 udpof i wykazaniu w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy".

b. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 listopada 2014 r., ILPB2/415-858/14-2/JK, w której stwierdzono, że: "(...) w momencie przyznania w ramach programu motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych po stronie Uprawnionych nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu udziału Uprawnionych

w omawianym programie motywacyjnym powstanie w momencie realizacji praw

(tj. w momencie, gdy Kwoty Rozliczeń staną się należne) i będzie on stanowić przychód

z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy".

Mając na uwadze powyższe, po stronie Osoby Uprawnionej nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nią Prawa. Dopiero w momencie realizacji Prawa wynikającego z Umowy możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia. W konsekwencji Spółka nie będzie miała w momencie nabycia Prawa obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są "kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów". Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. "przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających".

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są "instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 94), dalej jako "UOIF", z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Według art. 2 ust. 1 pkt 2c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi są m.in. "niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne".

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć "opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego".

Warto zaznaczyć, iż pojawiające się w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi pojęcia "prawo", "umowa" i "instrument finansowy" to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowa cywilnoprawna, w tym Umowa zawarta

z Członkiem Zarządu może być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, kwalifikowana jako instrument finansowy.

W rezultacie, instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa.

Wysokość Wskaźnika Finansowego, od którego zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne, będzie ustalana na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach finansowych Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego przez Osobę Uprawnioną może być uznane zarówno jako:

Z Umowy, którą Spółka zamierza podpisać z każdym Członkiem Zarządu będzie wynikać,

iż będzie on uprawniony do uzyskania świadczeń z tytułu posiadanego Prawa, zaś Spółka będzie zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będzie właśnie realizowane Prawo nabyte przez Osobę Uprawnioną. W rezultacie, zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, Prawo do żądania przez Osobę Uprawnioną wypłat Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości Wskaźnika. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Osobę Uprawnioną stanowić będzie realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 29 października 2014 r. (IPTPB2/415-451/14-2/JR), w dniu 22 sierpnia 2014 r. (IPTPB1/415-302/14-2/MD), w dniu 30 lipca 2014 r. (IPTPB1/415-266/14-2/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 października 2014 r. (IPPB2/415-674/14-2/AS), w dniu 27 czerwca 2014 r. (IPPB2/415-295/14-2/MK1), w dniu 24 czerwca 2014 r. (IPPB2/415-664/10/14-9/S/MK), w dniu 14 kwietnia 2014 r., (sygn. IPPB2/415-110/14-2/AS), w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK), w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK) oraz w dniu 18 marca 2014 r. (IPPB2/415-891/13-4/MG), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415-274/13-2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r., (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM), a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 7 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPBII/2/415-507/14/ŁCZ).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa

w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy Kwota Rozliczenia wynikająca z realizacji Prawa przez Osoby Uprawnione (w oparciu o Wskaźnik Finansowy wskazany w Umowie) stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie, w chwili realizacji Prawa Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Uprawnionego imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C)

w terminie do końca lutego następnego roku, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i przesłania jej do Osób Uprawnionych i właściwych dla nich urzędów skarbowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że przychód po stronie Osób Uprawnionych powstaje dopiero w momencie realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) a nie na żadnym wcześniejszym etapie. Przychód ten stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast Spółka będzie zobowiązana do wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza:

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym przedstawione stanowisko oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawcy, że przyznane Osobom Uprawnionym Prawo stanowi pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Należy również zastrzec, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846) przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.