ITPB4/423-118/13/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 października 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB4/423-118/13/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży towarów i usług w ramach sieci telefonii komórkowej poprzez sieć salonów sprzedaży. Spółka dąży do zwiększenia swojego udziału w rynku i w tym celu rozwija swoją sieć sprzedaży, ale także przejmuje sieci salonów sprzedaży należące do innych podmiotów.

Na mocy zawartej Umowy z L Sp. z o.o. (dalej: Spółka z o.o.), Wnioskodawca nabył za wynagrodzeniem sieć dystrybucyjną służącą do prowadzenia działalności w ramach punktów sprzedaży telefonów, którą Spółka z o.o. prowadziła na mocy umowy agencyjnej z operatorem telefonii komórkowej (dalej: Operator).

Zgodnie z Umową, przedmiotem sprzedaży były następujące składniki majątkowe tworzące sieć dystrybucyjną:

* sieć sprzedaży, w tym sieć 23 punktów sprzedaży oraz 4 punkty franczyzowe, a także 4 Autoryzowani Doradcy Biznesowi;

* wszelkie prawa i obowiązki związane z powyższą siecią sprzedaży, w tym w szczególności umowy subdealerskie;

* środki trwałe oraz wyposażenie punktów sprzedaży;

* wszelkie prawa majątkowe i przedmioty przynależne i znajdujące się w punktach sprzedaży;

* prawa i obowiązki wynikające z umów najmu i dzierżawy lokali.

W wyniku zawarcia Umowy Spółka nabyła zespół składników majątkowych (punkty sprzedaży w określonych lokalizacjach wraz z ich wyposażeniem), przejęła umowy i kontakty handlowe przypisane do przejętych punktów sprzedaży, koncesje i pozwolenia przypisane do przejętych punktów sprzedaży, jak również zobowiązania funkcjonalnie związane z przejętymi punktami (np. zobowiązania wynikające z umów najmu).

Po nabyciu sieci dystrybucyjnej przez Spółkę, punkty należące do sieci dystrybucyjnej kontynuowały swoje dotychczasowe zadania w ramach przedsiębiorstwa Spółki oraz mogły samodzielnie, bez żadnych modyfikacji funkcjonować na rynku. Przejęte punkty należące do sieci dystrybucyjnej posiadały zdolność do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy świadczący usługi na rzecz klientów zainteresowanych nabywaniem towarów i usług związanych z telefonią komórkową.

Ponadto, w ramach Spółki z o.o. istniał system rachunkowy pozwalający na przypisanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów (w tym zobowiązań, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych) do poszczególnych punktów sprzedaży.

Cena, jaką Wnioskodawca zapłacił Spółce z o.o. za nabytą sieć dystrybucyjną, była wyższa niż wartość rynkowa składników majątkowych wchodzących w skład tej sieci dystrybucyjnej.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy z uwagi na fakt, że w ocenie Wnioskodawcy nabyta od Spółki z o.o. sieć dystrybucyjna stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a łączna cena, którą Wnioskodawca zapłacił, przekraczała wartość początkową nabywanych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa składników majątkowych, to łączną wartość początkową nabytych w ramach sieci dystrybucyjnej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powinna stanowić suma ich wartości rynkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że nabyta przez Wnioskodawcę od Spółki z o.o. sieć dystrybucyjna stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, łączną wartość początkową nabytych w ramach sieci dystrybucyjnej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powinna stanowić suma ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że ustalenie łącznej wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w oparciu o sumę ich wartości rynkowej uzależnione jest od tego czy: (i) nabyte środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały nabyte w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, (ii) wystąpiła dodatnia wartość firmy.

W ocenie Wnioskodawcy, nabyta od Spółki z o.o. sieć dystrybucyjna stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, pierwszy warunek dla zastosowania art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy jest spełniony.

Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Ponieważ w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym doszło do nabycia sieci dystrybucyjnej stanowiącej w jego opinii zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a cena jaką Spółka zapłaciła zbywcy za sieć dystrybucyjną była wyższa niż wartość rynkowa poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład sieci dystrybucyjnej, należy - w świetle brzmienia art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać, że powstała dodatnia wartość firmy. W konsekwencji, również druga z przesłanek, wynikająca z art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, została spełniona.

Reasumując, ustalenie łącznej wartości początkowej nabytych przez Wnioskodawcę w ramach sieci dystrybucyjnej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powinno odbyć się na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym, za łączną wartość początkową nabytych przez Wnioskodawcę od Spółki z o.o. w ramach sieci dystrybucyjnej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy uznać sumę ich wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) - dalej: Ustawa - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy. Z powyższego wynika, że określony wydatek, niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo-skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Z art. 15 ust. 6 Ustawy wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 Ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak stanowi art. 16g ust. 10 Ustawy, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1.

suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;

2.

różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Stosownie do art. 16g ust. 2 Ustawy, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Cena, jaką Wnioskodawca zapłacił za nabytą sieć dystrybucyjną, była wyższa niż wartość rynkowa składników majątkowych wchodzących w skład sieci dystrybucyjnej, stąd też powstała dodatnia wartość firmy.

Ze względu na powyższe okoliczności należy przyjąć za Wnioskodawcą, że jeżeli nabyta sieć dystrybucyjna stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i powstała dodatnia wartość firmy, a ponadto w dacie nabycia składniki majątku wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa spełnią wszelkie przesłanki by uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, wartością początkową tych składników będzie suma ich wartości rynkowej na moment nabycia. Wartość ta stanowić będzie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl