ITPB3/4511-159/15/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczeń wypłaconych przez Koordynatora Wspólnej Działalności Socjalnej na rzecz Pracowników Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczeń wypłaconych przez Koordynatora Wspólnej Działalności Socjalnej na rzecz Pracowników Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") wraz z innymi spółki z Grupy (wszystkie spółki będące pracodawcami w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy; dalej łącznie jako "Pracodawcy") wprowadziły wspólną działalność socjalną w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: "Wspólna Działalność Socjalna"). Podstawą funkcjonowania Wspólnej Działalności Socjalnej jest Umowa o prowadzeniu Wspólnej Działalności Socjalnej zawarta pomiędzy spółkami z Grupy (dalej: "Umowa"), Regulamin Wspólnego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej "Regulamin") oraz ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: "ustawa o ZFŚS") wraz z przepisami wykonawczymi. Wspólna Działalność Socjalna polega na:

Podstawowymi kryteriami przyznawania pomocy socjalnej Pracownikom oraz ustalania ich wysokości w ramach wspólnej działalności socjalnej Pracodawców są sytuacja życiowa, rodzinna i materialna Pracowników Zakresem Wspólnej Działalności Socjalnej objęte są zwłaszcza następujące świadczenia na rzecz Pracowników:

- dalej łączenie "Świadczenia z ZFŚS".

Środki gromadzone na Rachunku Bankowym tworzą wspólny zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej "Wspólny Fundusz Świadczeń Socjalnych"). Środki gromadzone na Rachunku Bankowym (jednocześnie na Wspólnym Funduszu Świadczeń Socjalnych) pochodzą z corocznych odpisów oraz zwiększeń naliczanych przez każdego z Pracodawców, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o ZFŚS oraz w Umowie (dalej: "Odpisy na ZFŚS"). Środki Wspólnego Funduszu Świadczeń Socjalnych niewykorzystane w danym roku przechodzą na rok następny.

Pracodawcy (w tym Wnioskodawca) postanowili stosować jednakowe zasady przyznawania pomocy, o której mowa w Umowie i Regulaminie wobec Pracowników wszystkich spółek - stron Umowy (ze środków zgromadzonych na Wspólnym Funduszy Świadczeń Socjalnych może skorzystać na tych samych zasadach każdy uprawniony Pracownik niezależnie od tego jakiego Pracodawcy jest pracownikiem). Natomiast, mając na uwadze odmienną ilość Pracowników zatrudnionych u Pracodawców, kwoty przekazywanych środków na Wspólny Fundusz Świadczeń Socjalnych mogą się różnić, a w konsekwencji może się zdarzyć, że Pracownicy jednego Pracodawcy (w tym Wnioskodawcy) mogą otrzymać wartość świadczeń przewyższającą kwoty przekazanych środków na Wspólny Fundusz Świadczeń Socjalnych.

W związku z wprowadzeniem Wspólnej Działalności Socjalnej, Pracodawcy nie prowadzą już odrębnych rachunków na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych i jedynym wyodrębnionych rachunkiem jest "wspólny" Rachunek Bankowy Konsekwentnie, środki zgromadzone na odrębnych rachunkach bankowych Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych u każdego z Pracodawców (w tym u Wnioskodawcy) do dnia wejścia w życie Umowy (dalej: "Środki ZFŚS z lat ubiegłych"), każdy z Pracodawców zobligowany był przekazać na Rachunek Bankowy w terminie 30 dni od wejścia w życie Umowy. Środki ZFŚS z lat ubiegłych powiększyły zatem Wspólny Fundusz Świadczeń Socjalnych i przeznaczone są na Wspólną Działalność Socjalną określoną w Umowie. Zdarzyło się jednak, że przekazanie Środków ZFŚS z lat ubiegłych na Rachunek Bankowy nastąpiło omyłkowo z naruszeniem umownego 30-dniowym terminu, niemniej, środki te zostały przekazane. Strony Umowy, tj. Pracodawcy postanowili o ustanowieniu jednej ze spółek z Grupy koordynatorem Wspólnej Działalności Socjalnej. Koordynator w imieniu Pracodawców pełni również obowiązki administratora Wspólnego Funduszu Świadczeń Socjalnych Dodatkowo Pracodawcy udzielają pełnomocnictwa Koordynatorowi i wyrażają zgodę na podpisywanie wszelkich dyspozycji pieniężnych, dotyczących środków zgromadzonych na Rachunku Bankowym. Oznacza to, że Koordynator dokonuje wypłat dla Pracowników wszystkich Spółek i to on prowadzi ewidencję księgową wypłacanych świadczeń dla Pracowników. Koszty związane z prowadzeniem "wspólnego" Rachunku Bankowego ponosi Koordynator.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku numerem 4).

4) Czy Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczeń wypłaconych przez Koordynatora na rzecz Pracowników Wnioskodawcy.

Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku od świadczeń wypłaconych na rzecz Pracowników Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń dokonanych przez Koordynatora na rzecz osób uprawnionych jest zawsze Pracodawca. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada obowiązek płatniczy wyłącznie na podmioty, które mają tytuł prawny do wypłaty należności tj. są źródłem powstania tych należności W omawianym przypadku, źródłem takim będzie stosunek pracy łączący uprzednio osoby uprawnione z Pracodawcą.

W świetle postanowień Umowy. Koordynator wprawdzie prowadzi obsługę Wspólnej Działalności Socjalnej, w tym administracyjne czynności w postaci przekazania świadczenia osobom uprawnionym (Pracownikom poszczególnych Spółek tworzących Wspólną Działalność Socjalną) zdaniem Wnioskodawcy, nie jest to jednak przesłanka wystarczająca do uznania, że Koordynator staje się z tego tytułu płatnikiem podatku dochodowego.

Zdaniem Zainteresowanego podkreślić należy także, iż przepisy nie dopuszczają możliwości przeniesienia obowiązków płatnika z jednego podmiotu na drugi, bowiem obowiązki te wynikają z przepisów prawa Stąd Koordynator nie jest podmiotem właściwym do pełnienia roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń przekazanych na rzecz Pracowników nie będących w stosunku pracy z Wnioskodawcą.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń dokonywanych na rzecz osób uprawnionych w ramach prowadzenia wspólnej działalności socjalnej będzie Pracodawca rozumiany jako zakład pracy osoby uprawnionej do świadczeń socjalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 111) ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl natomiast art. 2 pkt 5 tej ustawy - osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Przepis art. 9 ust. 1 tej ustawy stanowi, że pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści powyższych przepisów prawa, środki zgromadzone na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone są na świadczenia dla obecnych i byłych pracowników (emerytów i rencistów). Zatem w efekcie podmiotem dokonującym tych świadczeń (wypłacającym) nie jest Koordynator lecz jest nim obecny lub były pracodawca, tj. poszczególne spółki będące pracodawcami w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy (w tym Wnioskodawca).

Z przepisu art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) wynika, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 38 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. (art. 39 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi spółkami Grupy, będącymi pracodawcami w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy, prowadzi wspólną działalność socjalną w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Podstawą funkcjonowania Wspólnej Działalności Socjalnej jest umowa o prowadzeniu Wspólnej Działalności Socjalnej, zawarta pomiędzy spółkami, Regulamin Wspólnego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wraz z przepisami wykonawczymi.

Zakresem Wspólnej Działalności Socjalnej objęte są różnego rodzaju świadczenia na rzecz Pracowników. Środki gromadzone na Rachunku Bankowym tworzą wspólny Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Środki gromadzone na Rachunku Bankowym (jednocześnie na Wspólnym Funduszu Świadczeń Socjalnych) pochodzą z corocznych odpisów oraz zwiększeń naliczanych przez każdego z Pracodawców, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o ZFŚS oraz w Umowie.

Strony Umowy (tekst jedn.: Pracodawcy) postanowiły o ustanowieniu jednej ze spółek Grupy koordynatorem Wspólnej Działalności Socjalnej. Koordynator w imieniu Pracodawców pełni również obowiązki administratora Wspólnego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Dodatkowo Pracodawcy udzielają pełnomocnictwa Koordynatorowi i wyrażają zgodę na podpisywanie wszelkich dyspozycji pieniężnych, dotyczących środków zgromadzonych na Rachunku Bankowy). Oznacza to, że Koordynator dokonuje wypłat dla Pracowników wszystkich Spółek i to on prowadzi ewidencję księgową wypłacanych świadczeń dla Pracowników. Koszty związane z prowadzeniem "wspólnego" Rachunku Bankowego ponosi Koordynator.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń wypłacanych przez Koordynatora na rzecz Pracowników Wnioskodawcy w ramach prowadzenia wspólnej działalności socjalnej będzie Pracodawca osoby uprawnionej, a więc Wnioskodawca.

Wnioskodawca, obsługiwany przez Koordynatora, zgodnie z treścią art. 8 Ordynacji podatkowej w powiązaniu z przepisami ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Koordynator, który dokonuje wypłat świadczeń dla pracowników nie wchodzi w prawa i obowiązki Wnioskodawcy, wynikające z ustawy. Obowiązku płatnika wynikającego z ustawy nie można przenieść na inny podmiot na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.