ITPB3/4510-649/15/PW - CIT w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ustalonego jako równowartość wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dotacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/4510-649/15/PW CIT w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ustalonego jako równowartość wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dotacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ustalonego jako równowartość wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dotacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2015 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ustalonego jako równowartość wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z dotacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, współprowadzoną przez Województwo i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Celem Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności artystycznej w dziedzinie muzyki. Zadaniem Wnioskodawcy jest zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa, edukacja kulturalna oraz upowszechnianie tradycji narodowych i regionalnych oraz ochrona dziedzictwa kulturalnego, organizowanie imprez i akcji kulturalnych ze szczególnym uwzględnieniem form muzycznych, umożliwianie wszechstronnego rozwoju osobowości, kształtowanie postaw i zasad współżycia społecznego oraz godne reprezentowanie kultury polskiej za granicą. Działalność Wnioskodawcy jest finansowana z dotacji podmiotowej z Województwa, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z dochodów własnych. Wszystkie osiągnięte dochody są przeznaczone na cele statutowe. Jako instytucja korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Instytucja działa w oparciu o plan finansowy, w którym wymienione są wszystkie koszty, w tym składka na PFRON oraz amortyzacja samochodu, którego wartość przekracza 20.000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu odprowadzanej składki na PFRON oraz od amortyzacji wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednostka zobowiązana jest do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, składka na PFRON oraz amortyzacja wynikająca z art. 16 ust. 1 pkt 4 nie podlega opodatkowaniu, ponieważ są one finansowane ze źródeł, z których przychody są zwolnione przedmiotowo z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), a tym nie stanowią podstawy do opodatkowania. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane ze źródeł przychodów zwolnionych przedmiotowo nie stanowią kosztu uzyskania przychodów i są neutralne z punktu widzenia podatku. Swoje stanowisko opieramy na interpretacji: IBPBI/2/423-613/13/JS, IPTPB3/4510-179/15-4/IR

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest - co do zasady - dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochód ten stanowi osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

W przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdanie pierwsze, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Z kolei, stosownie do treści art. 17 ust. 1a pkt 2 powołanej ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Na podstawie art. 17 ust. 1b ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić łącznie dwie przesłanki:

* jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,

* uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej, a następnie wydatkowane na te cele bez względu na termin.

Obowiązku dokonywania wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie należy utożsamiać z podatkiem w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), dlatego też przepis cytowanego art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma do tych wpłat zastosowania.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest bowiem funduszem celowym realizującym zadania określone w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Należy również zwrócić uwagę, że wpłaty dokonywane na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych mają charakter sankcyjny, z tytułu niezapewniania wymaganego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, współprowadzoną przez Województwo i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Celem Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności artystycznej w dziedzinie muzyki. Zadaniem Wnioskodawcy jest zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa, edukacja kulturalna oraz upowszechnianie tradycji narodowych i regionalnych oraz ochrona dziedzictwa kulturalnego, organizowanie imprez i akcji kulturalnych ze szczególnym uwzględnieniem form muzycznych, umożliwianie wszechstronnego rozwoju osobowości, kształtowanie postaw i zasad współżycia społecznego oraz godne reprezentowanie kultury polskiej za granicą. Działalność Wnioskodawcy jest finansowana z dotacji podmiotowej z Województwa, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z dochodów własnych. Wszystkie osiągnięte dochody są przeznaczone na cele statutowe.

Zauważyć należy, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Dochód stanowiący równowartość tych wydatków (tekst jedn.: składki na PFRON oraz amortyzacja samochodu) nie jest wolny od podatku dochodowego na podstawie omawianego przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, gdyż nie realizuje celów statutowych Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Na uwagę zasługuje również fakt, że z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 47 powołanej ustawy koreluje przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 tej ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że jeżeli wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz amortyzacja samochodu sfinansowane są w całości uzyskaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacją, to dochód stanowiący równowartość tych wpłat nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ wydatków tych dokonano ze środków wolnych od podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz amortyzacja samochodu, którego wartość przekracza 20.000 euro, tj. wydatki niezwiązane bezpośrednio z działalnością kulturalną Wnioskodawcy, sfinansowane dotacjami zwolnionymi na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ wydatków tych dokonano ze środków wolnych od podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl