ITPB3/4510-60/15/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. 12 listopada 1997 r. Spółka nabyła nieruchomość rolną o łącznej powierzchni 6,02 ha, składającą się z działek o nr 9, 169, 267, 225, 224 i 124, położone we wsi D., Gmina B., dla której Sąd Rejonowy w M. prowadzi księgę wieczystą o nr za kwotę 10.000,00 złotych (słownie: dziesięć tysięcy złotych). Wszystkie działki gruntów sklasyfikowane są w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne. Po nabyciu nieruchomości Spółka nie zajęła powyższych gruntów na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, a grunty przez cały czas ich posiadania przez Spółkę nie były użytkowane. Spółka opłacała podatek rolny za przedmiotową nieruchomość.

W dniu 19 stycznia 2015 r. w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży zawartej w dniu 15 grudnia 2014 r. Spółka sprzedała wyżej opisane grunty rolne o powierzchni 6,02 ha za kwotę 185.000,00 złotych (słownie: sto osiemdziesiąt pięć tysięcy złotych) na rzecz nabywcy, który grunty nabył celem powiększenia będącego jego własnością gospodarstwa rolnego. Przed dokonaniem sprzedaży gruntów ich klasyfikacja w ewidencji gruntów i budynków jako grunty rolne - użytki rolne nie uległa zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży gruntów rolnych będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, dochód osiągnięty ze sprzedaży gruntów rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, przy czym, zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Powyższy przepis uzależnia zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. Podatnik podatku dochodowego od osób prawnych dokonuje zbycia nieruchomości w drodze umowy sprzedaży,

2. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość (lub jej część) wchodząca w skład gospodarstwa rolnego,

3. Sprzedaż nieruchomości (lub jej części) wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego dokonywana jest po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości (lub jej części).

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności - grunty, jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Jeśli chodzi o definicję gospodarstwa rolnego, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych odsyła w tym zakresie do definicji zawartej w ustawie o podatku rolnym; gdzie gospodarstwo rolne oznacza gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Za działalność rolniczą uważa się natomiast produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego; produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb (art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym).

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, iż uznanie danego obszaru gruntów za nieruchomość wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. Grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

2. Grunty nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

3. Łączna powierzchnia gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

4. Grunty stanowią własność lub są w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia analizowanego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić że:

Spółka (podatnik podatku dochodowego od osób prawnych) sprzedała grunty rolne. Grunty te są sklasyfikowane w ewidencji gruntowi budynków jako użytki rolne. Łączna powierzchnia gruntów wynosi 6,02 ha. Spółka nie zajęła gruntów rolnych na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, nie dokonywała również żadnych czynności przygotowawczych z tym związanych. Na gruntach nie była prowadzona żadna inna działalność, w tym pozarolniczą działalność gospodarcza. W świetle powyższego Spółka (podatnik podatku dochodowego od osób prawnych) sprzedała nieruchomość stanowiącą gospodarstwo rolne o pow. 6,02 ha. Spółka nabyła przedmiotową nieruchomość w 1997 r., co oznacza, że sprzedaż nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (gruntów rolnych) została dokonana po upływie 5 lat od końca roku jej nabycia.

Z uwagi na spełnienie wszystkich przesłanek zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, dochód ze sprzedaży przez Spółkę sprzedaży 6,02 ha gruntów rolnych w ocenie Spółki jest zwolniony z opodatkowania tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Z treści powyższego przepisu wynika, że ustawodawca określił trzy przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia:

Z postanowień art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Zgodnie z przepisami art. 1 i 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, przy czym łączna powierzchnia tych gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, a stanowią one własność lub znajdują się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z powołanych przepisów wynika, że przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym - a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - należy brać pod uwagę trzy przesłanki:

* łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego,

* grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne,

* grunty nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Decydujące znaczenie dla oceny nieruchomości jako wchodzących w skład gospodarstwa rolnego ma to, czy grunt stanowi użytek rolny lub jest gruntem zadrzewionym i zakrzewionym na użytkach rolnych, ewentualnie czy występuje grunt rolny zabudowany. Podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich powierzchnia określana jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ustawy o podatku rolnym. W przypadku, gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne, bowiem jedynym składnikiem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

Jednocześnie nie wszystkie rodzaje gruntów, które spełniają ww. normy wchodzą w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Do gruntów gospodarstwa rolnego nie zalicza się gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy podatku rolnym, za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że dochód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży gruntów rolnych podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.