ITPB3/4510-460/16-1/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 14 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku likwidacji szkód na terenie Niemiec przez ustanowionego tam korespondenta, Spółka jest zobowiązana do pobierania jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wydatków zwracanych korespondentowi, dotyczących kosztów pozyskania notatki policyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy w przypadku likwidacji szkód na terenie Niemiec przez ustanowionego tam korespondenta, Spółka jest zobowiązana do pobierania jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wydatków zwracanych korespondentowi, dotyczących kosztów pozyskania notatki policyjnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

S S.A. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest krajowym zakładem ubezpieczeń prowadzącym działalność ubezpieczeniową w zakresie zawierania umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (dalej "ubezpieczenie OCPPM"). W tym zakresie do działalności Wnioskodawcy zastosowanie mają zarówno przepisy ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1844, z późn. zm.), jak też ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczenie OCPPM obejmuje zdarzenia powstałe na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, oraz na zasadzie wzajemności, również zdarzenia powstałe na terytoriach państw, których biura narodowe są sygnatariuszami porozumienia wielostronnego.

W oparciu o uregulowania rekomendacji genewskiej ONZ (Recomendation no 5 on insurance of motorist against third party risks z dnia 21 stycznia 1949 r.) zbudowano na świecie system dwustronnych umów, na mocy których biura narodowe należą do systemu zielonej karty - bez dodatkowych formalności i opłat - za dowód istnienia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zgodnie z prawem ubezpieczeniowym obowiązującym w ich kraju. System zielonej karty zarządza Rada Biur utworzona przez Biura Narodowe.

Głównym celem zielonej karty jest zapewnienie, aby:3

1. Poszkodowani w wypadkach komunikacyjnych mogli otrzymać należne im odszkodowanie z tytułu szkód spowodowanych przez kierowcę pojazdu zarejestrowanego za granicą,

2. Posiadacze pojazdów mechanicznych nie byli zmuszeni do nabywania ubezpieczenia OC komunikacyjnego na granicy każdego z odwiedzanych przez nich krajów.

Zgodnie z zasadami systemu zielonej karty, polskie biuro ubezpieczycieli komunikacyjnych pełni funkcję Biura Narodowego Reprezentującego Polskę w systemie i będącego członkiem rady biur przyjęła regulamin wewnętrzny, którego celem jest określenie wzajemnych stosunków między biurami narodowymi. Definiuje on m.in. pojęcie tzw. korespondenta. Zgodnie z postanowieniami regulaminu wewnętrznego, korespondent to zakład ubezpieczeń lub inna osoba wyznaczona przez jednego lub kilku ubezpieczycieli i zatwierdzona przez Biuro Narodowe Kraju, w którym ta osoba jest ustanowiona w celu opracowywania i regulowania rozliczeń wynikających z wypadków dotyczących pojazdów, dla których ubezpieczyciel lub ubezpieczyciele, o których mowa wydali polisę ubezpieczeniową, i które to wypadki wydarzyły się w tym kraju.

W przypadku szkód spowodowanych za granicą przez ubezpieczonych w ramach polis OCPPM wystawionych przez Wnioskodawcę, ich likwidacja następuje zasadniczo przy udziale korespondenta Wnioskodawcy w kraju miejsca wypadku w ramach systemu zielonej karty i przy zastosowaniu prawa miejsca wypadku. Zgodnie z regulaminem wewnętrznym, gdy Biuro Narodowe otrzymuje informację o wypadku, który wydarzył się na terytorium kraju, dla którego jest właściwe, z udziałem pojazdu innego kraju, przystępuje do badania okoliczności wypadku oraz zawiadomienia ubezpieczyciela, który wydał zielona kartę lub polisę ubezpieczeniową. Po otrzymaniu roszczenia przez Biuro Narodowe, jeżeli został zatwierdzony korespondent danego ubezpieczyciela, biuro przesyła temu korespondentowi takie roszczenie.

Korespondent opracowuje wszystkie roszczenia w imieniu biura, które go zatwierdziło i w interesie ubezpieczyciela, który prosił o jego zatwierdzenie. Korespondent ponosi w szczególności wydatki związane ustaleniem zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela za szkodę i wysokością odszkodowania oraz dokonuje wypłaty odszkodowania osobie uprawnionej.

Zgodnie z art. 4 (7) regulaminu wewnętrznego, korespondent ma swobodę uzgadniania z ubezpieczycielem, który prosił o jego zatwierdzenie, warunków zwrotu sum zapłaconych stronom poszkodowanym i metody obliczania swojego honorarium za opracowanie roszczeń. W braku innych uzgodnień, zastosowanie mają postanowienia art. 5 regulaminu, zgodnie z którym gdy biuro lub agent, którego zatwierdziło w tym celu, uregulował wszystkie roszczenia wynikające z tego samego wypadku, wysyła w maksymalnym terminie jednego roku od daty ostatniej wpłaty dokonanej na rzecz strony poszkodowanej żądanie zwrotu wydatków z wyszczególnieniem:

1. Sum wypłaconych jako odszkodowanie stronom poszkodowanym według ugody lub nakazu sądu;

2. Sum wydatkowanych na usługi obce przy badaniu i regulacji każdego roszczenia i wszystkich kosztów poniesionych specjalnie dla celów procesu sądowego, które zostałyby wydatkowane w podobnych okolicznościach przez ubezpieczyciela ustanowionego w kraju wypadku;

3. Honorarium za opracowanie w celu pokrycia wszystkich innych kosztów obliczonego według zasad zatwierdzonych przez radę biur.

Wnioskodawca ustanowił w poszczególnych państwach swoich korespondentów, którzy zostali zatwierdzeni przez poszczególne krajowe biura narodowe. Współpraca i rozliczenia Spółki z zakładami ubezpieczeń, pełniącymi funkcję korespondentów, odbywa się na zasadach określonych w regulaminie wewnętrznym, bez podpisywania odrębnych umów.

W przypadku likwidacji szkód komunikacyjnych, które miały miejsce w Niemczech, korespondent spółki, tj. firma E AG dla prawidłowej likwidacji szkody musi pozyskać odpowiednią dokumentację, w skład której wchodzi m.in. notatka policyjna dotycząca danego zdarzenia drogowego. Zgodnie z obowiązującymi w Niemczech przepisami, wniosek o udostępnienie takiej notatki musi zostać złożony do policji, prokuratury czy sądu przez adwokata.

Dlatego też korespondent Spółki zleca współpracującemu z nim adwokatowi pozyskiwanie takich notatek. Za udostępnienie takiej notatki niemieckie organy pobierają od adwokata opłatę urzędową. Następnie adwokat wystawia na rzecz E AG (korespondenta Spółki) rachunek za swoje usługi, który uwzględnia koszt pozyskania notatki policyjnej.

Po zakończeniu szkody i wypłacie odszkodowania na rzecz poszkodowanego, korespondent przesyła do spółki dokument rozliczeniowy, na którym wykazuje wszystkie przysługujące mu należności z tytułu likwidacji szkody, wyszczególnione zgodnie z ich rodzajami określonymi w regulaminie wewnętrznym, tj. odrębnie:

1. Kwotę wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania,

2. Kwotę poniesionych przez korespondenta kosztów zewnętrznych (np. kosztów pozyskiwania notatki policyjnej przez adwokata, wynikających z rachunku wystawionego przez adwokata na rzecz korespondenta),

3. Kwotę honorarium korespondenta za likwidację szkody.

Na tej podstawie, Spółka dokonuje płatności wymienionych wyżej kwot na rzecz korespondenta.

Korespondent Spółki w Niemczech, tj. firma E AG, spełnia definicję usługodawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Jest również rezydentem Niemiec dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano min. następujące pytanie (oznaczone nr 1 wniosku):

Czy w przypadku likwidacji szkód na terenie Niemiec przez ustanowionego tam korespondenta, spółka jest zobowiązana do pobierania jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wydatków zwracanych korespondentowi, dotyczących kosztów pozyskania notatki policyjnej?

W zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychody z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 10% (winno być 20%) tych przychodów.

Usługi wykonywane przez korespondentów Spółki w ramach likwidacji zagranicznych szkód komunikacyjnych nie stanowią w ocenie Wnioskodawcy świadczeń o podobnym charakterze do żadnego z rodzajów usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Czynności realizowane przez niemiecki zakład ubezpieczeń - działający w roli korespondenta Spółki - są przez niego wykonywane w ramach zwykłego prowadzenia przez niego działalności ubezpieczeniowej na terenie Niemiec.

Na analogicznej zasadzie zresztą, również Spółka występuje w Polsce w roli korespondenta niektórych zagranicznych zakładów ubezpieczeń. Takie czynności na terenie Polski mają charakter czynności ubezpieczeniowych na podstawie art. 4 ust. 10 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Wszelkie płatności realizowane przez Spółkę na rzecz korespondenta związane są wyłącznie z przeprowadzoną przez niego likwidacją szkody, czyli wykonywanie czynności ubezpieczeniowych w ramach prowadzonej przez korespondenta działalności ubezpieczeniowej.

Okoliczność, że na rachunkach wystawianych przez korespondenta kwota wydatków (w tym min. kosztów pozyskania notatek policyjnych) jest wyodrębniona od kwoty wynagrodzenia korespondenta, wynika wyłącznie z przyjętych w regulaminie wewnętrznym zasad prezentowania należności korespondentów, mających na celu zapewnienie przejrzystości rozliczeń. Dzięki takiemu ujęciu poszczególnych kwot, ubezpieczyciel sprawcy od razu wie, jaka była kwota odszkodowania wypłaconego poszkodowanemu, jakie jest honorarium korespondenta wyliczane zgodnie z zasadami określonymi przez Radę Biur, a jakie dodatkowe (zewnętrzne) koszty zostały przez korespondenta poniesione w celu prawidłowej likwidacji szkody.

W ocenie Wnioskodawcy, mimo wydzielenia pozycji kosztów (poniesionych wydatków) oraz pozycji honorarium, obydwie te pozycje dotyczą płatności za jedno i to samo świadczenie zrealizowane przez korespondenta, tj. za wykonaną usługę likwidacji szkody w ramach prowadzonej przez korespondenta działalności jako zakładu ubezpieczeń.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy koszty notatki policyjnej, zwracane przez Spółkę korespondentowi w związku z ich poniesieniem przez korespondenta na rzecz niemieckiego adwokata, nie stanowią przychodów korespondenta, o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji na Spółce nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.