ITPB3/4510-456/15/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 4 września 2015 r.), uzupełnionego pismem z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, art. 22b oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy polsko-austriackiej Spółka dokonująca opłaty za zarządzanie strategiczne do Spółki posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe,

* czy zgodnie z art. 15 i 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynagrodzenie za zarządzanie strategiczne wypłacane do Spółki posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe,

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1. art. 22a, art. 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy polsko-austriackiej Spółka wypłacająca wynagrodzenie do Spółki-siostrzanej (posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii) powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 5% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe,

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, art. 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 11 ustawy polsko-austriackiej Spółka wypłacająca odsetki od umowy kredytu oraz opłaty bankowe przewidziane w umowie kredytowej do banku posiadającego certyfikat rezydencji z Austrii powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 6 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia podatku z tytuły wypłaconego wynagrodzenia na rzecz podmiotu z Austrii oraz rozliczenia odsetek i opłat wpłaconych do banku posiadającego certyfikat rezydencji z Austrii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Zdarzenie I.

"L" Sp. z o.o. jest spółką prawa handlowego zarejestrowaną w KRS pod nr (...). Jedynym (100%) udziałowcem "L" Sp. z o.o. jest "L" GmbH osoba prawna posiadająca certyfikat rezydencji Austrii. Zostanie zawarta umowa na zarządzanie strategiczne z jedynym udziałowcem i z tego tytułu przewidziana jest wypłata kwartalnej opłaty za zarządzanie strategiczne, która zgodnie z umową uwzględnia wszelkie koszty.

Zdarzenie II.

"L" Sp. z o.o. zamierza podpisać umowę o rozłożenie kosztów z firmą austriacką, w której udziałowcem jest również "L" GmbH czyli spółką "siostrzaną". Przedmiotem tej umowy będzie oprócz sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę "siostrzana" z Austrii (posiadającą certyfikat rezydencji Austrii) również usługi:

Usługi wymienione w punkcie 3 będą każdorazowo wycenione na podstawie faktury źródłowej.

Usługi wymienione w punktach 1,2,4 określone zostaną wynagrodzeniem łącznym ryczałtem bez rozbicia na poszczególne usługi wymienione w tych punktach.

Ponadto Spółka wskazała, że usługi wymienione w pkt 1 i 2 można zaliczyć do opłat za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Usługi wymienione w punkcie 3 można zaliczyć do opłat za użytkowanie praw autorskich (programy zainstalowane na serwerze spółki "siostrzanej") oraz prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego, naukowego (korzystanie z serwera komputerowego). Usługi wymienione w punkcie 4 obejmują zaprojektowanie i wykonanie ulotek reklamowych. Strony umowy postanowiły o wykreśleniu punktu 5 (controlling), ponieważ nie jest możliwe jego zdefiniowanie i nie będzie wykonywany w trakcie trwania urnowy.

Zdarzenie III.

"L" Sp. z o.o. zamierza zawrzeć umowę z bankiem austriackim w przedmiocie zaciągnięcia kredytu oraz udzielenia poręczenia bankowego (gwarancji bankowej). Gwarancja bankowa zostanie udzielona przez bank z Austrii w celu zabezpieczenia kredytu bankowego w banku w Polsce. W związku z umową powstanie obowiązek po stronie "L" Sp. z o.o. do wypłaty odsetek kwartalnych z tytułu zaciągniętego kredytu oraz opłat kwartalnych z tyt, prowizji gwarancyjnej rocznej, poręczenia wekslowego, opłaty za sporządzenie umowy a także opłaty manipulacyjnej kwartalnej i inne opłaty bankowe, które mogą powstać w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (po uzupełnieniu):

Do zdarzenia I.

1. Czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, art. 22b oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy polsko-austriackiej spółka dokonująca opłaty za zarządzanie strategiczne do Spółki-matki, (posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii) powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a) i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek.

2. Czy zgodnie z art. 15 i 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynagrodzenie za zarządzanie strategiczne wypłacane do spółki "matki" z Austrii może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Do zdarzenia II.

Czy w oparciu o art. 21 ust. 1. art. 22a, art. 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy polsko-austriackiej spółka wypłacająca wynagrodzenie za czynności wymienione w punktach 1-4 do Spółki-siostrzanej (posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii) powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 5% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek.

Do zdarzenia III.

Czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 11 ustawy polsko-austriackiej spółka wypłacająca odsetki od umowy kredytu oraz opłaty bankowe przewidziane w umowie kredytowej takie jak: opłaty kwartalne z tyt. poręczenia wekslowego, prowizji gwarancyjnej rocznej, opłaty za sporządzenie umowy a także opłaty manipulacyjnej kwartalne i inne opłaty bankowe - do banku posiadającego certyfikat rezydencji z Austrii powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zdarzenie I

Do pytania nr 1:

Zdaniem Spółki zarządzanie strategiczne opisane w punkcie I jest wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a jako usługi zarządzania i kontroli i opodatkowane w Polsce podatkiem w wysokości 20% przychodów. Art. 22a ustawy o p.d.o.p. obliguje do stosowania art. 20-22 z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego" opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku nie wymierna tzw. usług niematerialnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a, tj. doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu. Usługi te nie mieszczą się również w definicji należności licencyjnych zdefiniowanych w art. 12 ustawy - Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem Wnioskodawca stosując art. 21 ust. 2a w zakresie usług zarządzania i kontroli jest zobowiązany pobrać podatek w wysokości 20% przychodu a następnie wpłacić pobrany podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrał podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Do pytania nr 2:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16. ust. 1. Zarząd Spółki "L" podpisuje umowę z firmą "L" GmbH z siedzibą w Austrii w przedmiocie prowadzenia strategicznych działań w tym koordynuje procesy zarządzania oraz tworzy i modyfikuje strategie oraz cele dla firm wchodzących w skład koncernu w tym także firmy "L" Sp. z o.o. Zarządzanie operacyjne pozostaje nadal w gestii Zarządu "L" Sp. z o.o. a ściślej ustanowionego w Polsce Prokurenta. Zarząd powierzył zarządzanie strategiczne firmą "L" Sp. z o.o. spółce - matce 100% udziałowcowi i ustalił z tego tytułu wynagrodzenie kwartalne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego. Z przepisu wynika więc, że podatnik nie zaliczy do kosztów podatkowych świadczeń o charakterze jednostronnym dokonywanych na rzecz udziałowców niepozostających ze spółką w stosunku pracy lub stosunku cywilnoprawnym. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia "jednostronne świadczenie". W ślad za orzecznictwem sądowym przyjmijmy, że są to świadczenia dokonywane przez jedną ze stron na rzecz drugiej, bez jakiejkolwiek ekwiwalentności świadczenia tej drugiej strony (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 17 lutego 2004 r., sygn. akt I SA/Łd 45/2003). W wyroku z 28 lipca 2005 r., sygn. akt FSK 1720/04 Naczelny Sąd Administracyjny powiedział: jednostronne świadczenie spółki na rzecz jej udziałowca w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to takie, któremu nie odpowiada wzajemne świadczenie udziałowca na rzecz spółki". Fakt, iż udziałowcy nie są pracownikami spółki, nie musi oznaczać wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów poniesionych na nich wydatków. Zatem wynagrodzenie wypłacane udziałowcowi zgodnie z umową cywilnoprawną, której przedmiotem jest zarządzanie strategiczne firmy "L" Sp. z o.o. nie podlega wyłączeniu z kosztów podatkowych z art. 16 ust. 1 pkt 38.

"L" Sp. z o.o. będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych, na ogólnych zasadach, wydatki na udziałowca "L" GmbH, jeśli podpisała z udziałowcem umowę cywilnoprawną zobowiązującą wspólnika do wykonywaniem na jej rzecz określonych świadczeń, tj. w tym przypadku na wykonywanie usługi zarządzania.

Zdarzenie II.

Zdaniem Spółki usługi będące przedmiotem umowy o rozłożenie kosztów zawartej ze spółką "siostrzaną" powinny być opodatkowane w Polsce. Zgodnie z art. 22a o p.d.o.p. przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowa miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w art. 12 ust. 3 definiuje pojęcie "należności licencyjne" jako wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania jakiekolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 2, jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności brutto. Usługi wymienione w punktach 1-3 można zakwalifikować do należności licencyjnych i zgodnie z art. 12 umowy polsko-austriackiej opodatkować w Polsce podatkiem od osób prawnych ograniczonym zgodnie z ustawą polsko-austriacką do wysokości 5% przychodu. Usługi wymienione w umowie nie zaliczone przez Wnioskodawcę do należności licencyjnych nie są elementem o większym znaczeniu dla całej umowy a zatem należy opodatkować całą kwotę wynagrodzenia ryczałtowego w oparciu o zasadę przyjętą dla 3 pozostałych elementów.

Reasumując, wynagrodzenie za usługi wymienione w punktach 1-4 zdaniem Wnioskodawcy należy w całości zgodnie z art. 21 ust. 1, art. 26 oraz umowy polsko-austriackiej opodatkować w Polsce. Wnioskodawca zobowiązany jest pobrać podatek w wysokości 5% od całości przychodu a następnie wpłacić pobrany podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrał podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Zdarzenie III.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obliguje do pobrania podatku od przychodów z odsetek w wysokości 20% przychodu ale zgodnie z art. 22a przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Umowa kredytowa zawierana z bankiem z Austrii przewiduje wypłatę odsetek, które zdaniem Spółki na podstawie art. 11 ust. 3 lit. d umowy polsko-austriackiej (odsetki wypłacone z pożyczką dowolnego rodzaju przyznaną przez bank) zostały zwolnione z pobrania w Polsce zryczałtowanego podatku. Odsetki, które powstają w Polsce i są wypłacane podmiotowi z siedzibą w Austrii, podlegają opodatkowaniu tylko w Austrii, jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do tych odsetek, a odsetki są wypłacane w związku z pożyczką dowolnego rodzaju przyznaną przez bank. Warunkiem zastosowania zwolnienia z opodatkowania odsetek jest posiadanie przez odbiorcę odsetek certyfikatu rezydencji z Austrii.

Umowa polsko-austriacka nie przewiduje jednak takiego zwolnienia w zakresie opłat kwartalnych z tyt. poręczenia wekslowego, prowizji gwarancyjnej rocznej, opłaty za sporządzenie umowy a także opłaty manipulacyjnej kwartalnej i innych opłat bankowych, które zgodnie z umową kredytową mogą powstać w przyszłości. Art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obliguje do pobrania podatku od przychodów z tytułu świadczeń, m.in. gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze w wysokości 20% przychodu.

Zdaniem spółki opłaty powyższe wypłacone na rzecz banku austriackiego (z wyłączeniem odsetek od kredytu o których mowa wyżej) podlegają opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 20% przychodu. Wnioskodawca jest zobligowany zgodnie z art. 26 do wpłaty tego podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrał podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest w zakresie ustalenia:

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, art. 2b oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy polsko-austriackiej spółka dokonująca opłaty za zarządzanie strategiczne do Spółki posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe,

* czy zgodnie z art. 15 i 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynagrodzenie za zarządzanie strategiczne wypłacane do spółki posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe,

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1. art. 22a, art. 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy polsko-austriackiej spółka wypłacająca wynagrodzenie za czynności wymienione w punktach 1-4 do Spółki-siostrzanej (posiadającej certyfikat rezydencji z Austrii) powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 5% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe,

* czy w oparciu o art. 21 ust. 1, art. 22a, 22b, art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 11 ustawy polsko-austriackiej spółka wypłacająca odsetki od umowy kredytu oraz opłaty bankowe przewidziane w umowie kredytowej do banku posiadającego certyfikat rezydencji z Austrii powinna potrącić w Polsce podatek w wysokości 20% przychodu i przekazać potrącony podatek w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej p.d.o.p.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zasady poboru tego podatku, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, zostały wymienione w art. 26 tej ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała umowa podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921, dalej "umowa polsko-austriacka").

Umowa polsko-austriacka nie wymienia bezpośrednio jako źródła przychodów opłat z tytułu zarządzania, wypłacanych na podstawie zawartej umowy na zarządzanie strategiczne, a zatem do źródeł przychodów tych należy zastosować postanowienia art. 7 umowy polsko-austriackiej.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko-austriackiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego. Jedynym (100%) jego udziałowcem jest "L" GmbH osoba prawna posiadająca certyfikat rezydencji Austrii. Ponadto wskazano, ze zostanie zawarta umowa na zarządzanie strategiczne z jedynym udziałowcem i z tego tytułu przewidziana jest wypłata kwartalnej opłaty za zarządzanie strategiczne, która zgodnie z umową uwzględnia wszelkie koszty.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, iż w związku z zapisem art. 7 umowy polsko-austriackiej należności z tytułu opłat za zarządzanie nie będą podlegały opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od tych należności, pod warunkiem udokumentowania przez Wnioskodawcę, jako wypłacającego należność, miejsca siedziby odbiorcy należności dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku Zdarzenie I pyt. Nr 1 należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do pytania Nr 2 Zdarzenia I należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą a jego jedynym Udziałowcem zostanie zawarta umowa na zarządzanie strategiczne i z tego tytułu przewidziana jest wypłata kwartalnej opłaty za zarządzanie strategiczne, która zgodnie z umową uwzględnia wszelkie koszty.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że przedmiotowe wydatki nie są wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jednocześnie są ponoszone w celu uzyskania przychodu i zabezpieczenia źródła przychodu. Wobec tego wypełniają hipotezę normy art. 15 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do pytania dotyczącego Zdarzenia II należy stwierdzić, że jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przy czym stosownie do treści art. 21 ust. 2 ww. ustawy powyższą regulację stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z postanowieniem art. 12 ust. 1 ww. umowy polsko-austriackiej, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie uprawnionej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 ww. umowy, należności licencyjne mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. umowy, określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza on podpisać umowę o rozłożenie kosztów z firmą austriacka, w której udziałowcem jest również "L" GmbH czyli spółką "siostrzaną". Przedmiotem tej umowy będzie oprócz sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę "siostrzana" z Austrii (posiadającą certyfikat rezydencji Austrii) również usługi:

Usługi wymienione w punkcie 3 będą każdorazowo wycenione na podstawie faktury źródłowej.

Usługi wymienione w punktach 1, 2, 4 określone zostaną wynagrodzeniem łącznym ryczałtem bez rozbicia na poszczególne usługi wymienione w tych punktach.

Ponadto Spółka wskazała, że usługi wymienione w pkt 1 i 2 można zaliczyć do opłat za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Usługi wymienione w punkcie 3 można zaliczyć do opłat za użytkowanie praw autorskich (programy zainstalowane na serwerze spółki "siostrzanej") oraz prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego, naukowego (korzystanie z serwera komputerowego). Usługi wymienione w punkcie 4 obejmują zaprojektowanie i wykonanie ulotek reklamowych.

W opinii tutejszego Organu nabyte przez Wnioskodawcę usługi wymienione w punktach 1, 2, 3, mieszczą się w katalogu źródeł przychodu wymienionych w ww. art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a także w definicji pojęcia "należności licencyjnych" o których mowa w ww. art. 12 ust. 3 umowy.

Natomiast usługa wskazana w ww. punkcie 4 "wsparcia w zakresie marketingu", obejmująca zaprojektowanie i wykonanie ulotek reklamowych, (jak wskazał sam Wnioskodawca we wniosku, nie zaliczone do należności licencyjnych) nie spełniają warunków do zaliczenia ich do należności licencyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe zdarzenie przyszłe oraz uregulowania prawne należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, w zakresie usług wymienionych w punktach 1, 2, 3, mają zastosowanie postanowienia zawarte art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym Spółka była zobowiązana do pobrania podatku dochodowego w wysokości 20% przychodu uzyskanego na terytorium RP przez austriackiego kontrahenta.

Ponadto należy wskazać uregulowania zawarte w art. 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W związku z powyższym uregulowaniem prawnym, jeśli Spółka spełni zawarty w nim warunek udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji, będzie mogła zastosować stawkę podatku wynikającą z art. 12 ust. 2 ww. umowy "polsko-austriackiej" w stosunku do usług wymienionych w punktach 1, 2, 3.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, iż w związku z zapisem art. 7 umowy polsko-austriackiej należności z tytułu "wsparcia w zakresie marketingu", obejmujące zaprojektowanie i wykonanie ulotek reklamowych, nie będą podlegały opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od tych należności pod warunkiem udokumentowania przez Wnioskodawcę, jako wypłacającego należność, miejsca siedziby odbiorcy należności dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Odpowiadając na pytanie dotyczące zdarzenia III, należy wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. umowy "polsko-austriackiej", odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Natomiast ust. 3 lit. d ww. art. 11 stanowi, że wszelkie odsetki o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do tych odsetek, a odsetki są wypłacane w związku z pożyczką dowolnego rodzaju przyznaną przez bank.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z bankiem austriackim w przedmiocie zaciągnięcia kredytu oraz udzielenia poręczenia bankowego (gwarancji bankowej). Gwarancja bankowa zostanie udzielona przez bank z Austrii w celu zabezpieczenia kredytu bankowego w banku w Polsce. W związku z umową powstanie obowiązek po stronie Wnioskodawcy do wypłaty odsetek kwartalnych z tytułu zaciągniętego kredytu oraz opłat kwartalnych z tytułu prowizji gwarancyjnej rocznej, poręczenia wekslowego, opłaty za sporządzenie umowy a także opłaty manipulacyjnej kwartalnej i inne opłaty bankowe, które mogą powstać w przyszłości.

W związku z powyższym, odsetki, które Wnioskodawca będzie wypłacał na rzecz austriackiego Banku z tytułu zaciągniętego w nim kredytu, podlegają opodatkowaniu tylko w Republice Austrii, pod warunkiem, że odbiorca jest osobą uprawnioną do tych odsetek, a odsetki są wypłacane w związku z pożyczką dowolnego rodzaju przyznaną przez bank. Warunkiem zastosowania zwolnienia z opodatkowania odsetek jest posiadanie przez odbiorcę odsetek certyfikatu rezydencji z Austrii.

Analizując charakter opłat z tytułu prowizji gwarancyjnej rocznej, poręczenia wekslowego, opłaty za sporządzenie umowy a także opłaty manipulacyjnej kwartalnej, należy wskazać na art. 21 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy o p.d.o.p., który stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednak stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 22 ww. umowy polsko-austriackiej, zgodnie z którym części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, gdzie są osiągane, a nie objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W związku z powyższym, dochody uzyskiwane przez podmiot austriacki z ww. tytułów będzie opodatkowany tylko w Republice Austrii, pod warunkiem posiadania przez odbiorcę opłat certyfikatu rezydencji z Austrii.

W związku z powyższym stanowisko Spółki w stosunku do zdarzenia III jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.