ITPB3/4510-397/15-5/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazywaniem darowizn w postaci środków pieniężnych przez spółki w ramach podatkowej grupy kapitałowej - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazywaniem darowizn w postaci środków pieniężnych przez spółki w ramach podatkowej grupy kapitałowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 16 lipca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G wydał decyzję o dokonaniu rejestracji umowy podatkowej grupy kapitałowej, zawartej w dniu 2 lipca 2015 r. przez "I" Sp. z o.o. jako spółkę dominującą (dalej: "Spółka dominująca") oraz "G" Sp. z o.o. (dalej: "Spółka zależna").

Pierwszy rok podatkowy Podatkowej Grupy Kapitałowej (dalej: "PGK", "Wnioskodawca") rozpocznie się 5 października 2015 r. i będzie trwać do 31 grudnia 2016 r.

Spółka dominująca i Spółka zależna są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W okresie trwania PGK, spółki tworzące PGK mogą dokonywać między sobą różnych transakcji. Między innymi, Spółka zależna może dokonać na rzecz Spółki dominującej darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm. - dalej: "Kodeks cywilny"). Przedmiotem darowizny będą środki pieniężne.

Zgodnie z planowaną treścią umowy darowizny, zawarcie umowy darowizny w formie aktu notarialnego oraz przelew środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki dominującej zostaną dokonane tego samego dnia.

Dokonanie przez Spółkę zależną darowizny na rzecz Spółki dominującej będzie udokumentowane umową darowizny zawartą pomiędzy wskazanymi spółkami w formie aktu notarialnego oraz potwierdzeniem przelewu środków pieniężnych z tytułu darowizny na rachunek bankowy Spółki dominującej.

Umowa darowizny będzie prowadziła do definitywnego przeniesienia prawa własności środków pieniężnych. Zasadniczym celem planowanej darowizny będzie optymalne wykorzystanie zasobów poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania:

1. Czy darowizna pieniężna dokonana przez Spółkę zależną za rzecz Spółki dominującej będzie stanowić przychód w Spółce dominującej, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki, powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych dokonywanego przez PGK, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy Spółka dominująca, jako spółka otrzymująca darowiznę pieniężną w ramach PGK, powinna rozpoznać przychód na dzień zawarcia umowy darowizny tożsamy z dniem otrzymania zapłaty środków pieniężnych od Spółki zależnej.

3. Czy darowizna pieniężna dokonana przez Spółkę zależną na rzecz Spółki dominującej będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w Spółce zależnej, który jako element składowy dochodu albo straty tej spółki, powinien zostać uwzględniony w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych dokonywanego przez PGK, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

4. Czy Spółka zależna, jako spółka przekazująca darowiznę pieniężną w ramach PGK, powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie odpowiedniego dowodu, na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 4. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, 2 i 3 zostaną Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka zależna, jako spółka przekazująca darowiznę pieniężną w ramach PGK, powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie odpowiedniego dowodu, na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3, darowizny dokonywane pomiędzy podmiotami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, odwołując się do momentu zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy wskazać, że jest on uzależniony jest od rodzaju powiązania kosztów z przychodami. Zgodnie bowiem z brzmieniem przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są co do zasady potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z kolei, jak wskazuje art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. W przypadku, gdy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W orzecznictwie wskazuje się, iż aby móc uznać dany koszt za koszt bezpośrednio związany z przychodami, powinna istnieć możliwość przypisania go w sposób bezpośredni do określonego przychodu osiągniętego przez podatnika (por. wyrok NSA z 22 lutego 2013 r., sygn. II FSK 1261/11).

Z kolei koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, jest kosztem dotyczącym zasadniczo całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika. Koszt ten nie pozostaje w bezpośrednim związku z możliwymi do jednoznacznego zidentyfikowania przychodami, lecz daje się on przypisać do całokształtu działalności podatnika poprzez potencjalne choćby oddziaływanie na jego przychody w danym okresie rozliczeniowym. Koszt pośredni, to rodzaj wydatku, który nie pozostaje w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, co do którego brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód (por. wyrok NSA z 1 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 717/13).

W ocenie Wnioskodawcy, darowizna dokonana pomiędzy spółkami należącymi do PGK, będzie stanowić koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodami, bowiem nie można przypisać go w sposób bezpośredni do określonego przychodu osiągniętego przez podatnika. Jednocześnie, w myśl przepisu art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu zasadniczo uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zasadniczo więc, ujęcie wydatków w księgach rachunkowych następuje na podstawie otrzymanej faktury. Jednakże, jak wynika z powołanych przepisów, operacja zaksięgowania kosztu może odbyć się również na podstawie innego dowodu.

Mając na uwadze okoliczność, że przekazanie darowizny nie będzie dokumentowane fakturą, Wnioskodawca uważa, że darowizna może zostać udokumentowana innymi dowodami, np. umową darowizny czy wyciągiem z rachunku bankowego, potwierdzającym dokonanie przelewu pieniężnego na rzecz innej spółki z PGK, które będą spełniać wymogi dotyczące dowodu księgowego, określone w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka zależna jako spółka dokonująca darowizny w ramach PGK powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia tego kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to jest w dniu, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 marca 2014 r. nr IPTPB3/423-508/13-3/GG oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 stycznia 2013 r. nr IPPB5/423-1190/12-2/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych i wyroku sądu administracyjnego wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.