ITPB3/4510-157/15-4/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 15 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia socjalna została utworzona 6 czerwca 2014 r. Rokiem obrachunkowym jest okres od 1 lipca do 30 czerwca. Przedmiotem działalności spółdzielni socjalnej jest prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa w oparciu o pracę członków. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy spółdzielnia socjalna działa na rzecz:

- a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez spółdzielnię socjalną działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ustawy "spółdzielnia socjalna może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków oraz ich środowiska lokalnego, a także działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie."

Artykuł 4 ust. 1 ustawy określa, które osoby/podmioty mogą założyć spółdzielnię socjalną. Są to zatem:

Spółdzielnie socjalną mogą założyć także:

* inne osoby niż wskazane wyżej, o ile liczba tych osób nie stanowi więcej niż 50% ogólnej liczby założycieli,

* organizacje pozarządowe w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie lub jednostki samorządu terytorialnego - tak stało się w przypadku Wnioskodawcy (2 stowarzyszenia),

* kościelne osoby prawne.

Artykuł 8 ustawy reguluje, że statutowa działalność spółdzielni socjalnej w części obejmującej działalność w zakresie społecznej i zawodowej reintegracji oraz działalność, o której mowa w art. 2 ust. 3 (działalność społeczna i oświatowo-kulturalna na rzecz swoich członków oraz ich środowiska lokalnego, a także działalność społecznie użyteczna w sferze zadań publicznych określonych w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie), nie jest działalnością gospodarczą. Może być prowadzona jako statutowa działalność odpłatna lub działalność nieodpłatna.

W razie wypracowania w ciągu roku nadwyżki bilansowej, walne zgromadzenie spółdzielni nie może przeznaczyć jej między członków, a jedynie na cele ściśle określone w art. 10 ustawy, tj.: "1. Nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia i jest przeznaczana na:

Nadwyżka bilansowa nie może podlegać podziałowi pomiędzy członków spółdzielni socjalnej w szczególności nie może być przeznaczona na zwiększenie funduszu udziałowego, jak również nie może być przeznaczona na oprocentowanie udziałów." Spółdzielnia Socjalna X to pierwsza spółdzielnia socjalna w powiecie Y.

Zgodnie z art. 5a ustawy o spółdzielniach socjalnych w przypadku gdy założycielami spółdzielni socjalnej są organizacje pozarządowe, a tak jest w przypadku Wnioskodawcy, są one zobowiązane do zatrudnienia w spółdzielni co najmniej 5 osób spośród osób wymienionych w art. 4 ust. 1 w terminie sześciu miesięcy od dnia wpisu spółdzielni socjalnej do KRS. Spółdzielnia spełniła ten wymóg, zatrudniając więcej osób niż wymagane 5. Osoby te wykonują usługi opiekuńcze nad osobami chorymi i starszymi.

Wnioskodawca świadczy obecnie - obok wspomnianych usług opiekuńczych - również usługę sprzątania jednego z budynków będących w gestii samorządu powiatowego. Dochody z tej działalności również przeznacza się na realizację zadań statutowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym dochody Wnioskodawcy są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych. Uzasadniając, że dochód Spółdzielni wydatkowany będzie w ciągu roku podatkowego na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych. Czy istnieje możliwość wydatkowania wypracowanego dochodu w następnym roku podatkowym bez utraty zwolnienia podczas, gdy ewentualna nadwyżka bilansowa podlegać będzie podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia z przeznaczeniem na:

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku podatkowym na cele społecznej i zawodowej reintegracji członków spółdzielni, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym dochód wydatkowany w roku podatkowym (w ujęciu miesięcznym) oraz dochód ustalony w zeznaniu rocznym CIT-8 zdaniem Spółdzielni jest zwolniony z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 581 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku podatkowym na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. Nr 94, poz. 651, z późn. zm.), na zasadach określonych w tej ustawie, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei, jak wynika z art. 2 ust. 2 ustawy z o spółdzielniach socjalnych, Spółdzielnia socjalna działa na rzecz:

- a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez spółdzielnię socjalną działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wyżej powołanego art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego musi być wydatkowany:

* na cele o jakich mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych,

* w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów,

* w roku podatkowym.

Z przepisu tego wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki dochód ma być wydatkowany, ale także okres w jakim to wydatkowanie ma miejsce.

Ze zwolnienia podatkowego korzystają dochody przeznaczone na cele wymienione w pkt 1 i 2, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółdzielnia socjalna ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem. Ustawodawcy chodzi tu o taki związek, w którym poniesienie danego kosztu wpływa na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Jeśli więc podatnik uzyskuje dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem działalności określonej w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy, wszelkie wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność socjalną.

Z okoliczności opisanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy obecnie - obok usług opiekuńczych, również usługę sprzątania jednego z budynków będących w gestii samorządu powiatowego. Dochody z tej działalności również przeznacza się na realizację zadań statutowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że istotny jest cel wydatkowania dochodu, a nie źródło jego pochodzenia. Zatem dochód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług opiekuńczych jak również z tytułu sprzątania budynków podlega zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie, w jakim zostanie przeznaczony i wydatkowany w roku podatkowym na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, jeżeli Spółdzielnia wydatkuje w roku podatkowym dochód na cele statutowe, będące jednocześnie celami o jakich mowa w powołanym wyżej przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, to dochód ten zwolniony będzie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się więc do części pierwszej sformułowanego pytania wskazać należy, że co do zasady dochody Wnioskodawcy są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych pod warunkiem, że dochód Spółdzielni wydatkowany będzie w ciągu roku podatkowego na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych.

Wskazać trzeba w tym miejscu, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o spółdzielniach socjalnych nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia i jest przeznaczana na:

Nadwyżka bilansowa nie może podlegać podziałowi pomiędzy członków spółdzielni socjalnej, w szczególności nie może być przeznaczona na zwiększenie funduszu udziałowego, jak również nie może być przeznaczona na oprocentowanie udziałów (art. 10 ust. 2 tej ustawy).

W konsekwencji odnosząc się do drugiej części sformułowanego pytania wskazać należy, że skoro z literalnej treści art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy wynika, że dochód zwolniony będzie z opodatkowania pod warunkiem wydatkowania go na określone w tym przepisie cele w roku podatkowym, to wydatkowanie wypracowanego dochodu w następnym roku podatkowym skutkować będzie utratą zwolnienia przedmiotowego, podobnie jak i przeznaczenie i ostateczne wydatkowanie tego dochodu na zwiększenie funduszu zasobowego, cele, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz na fundusz inwestycyjny.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe konkluzje oraz wielowątkowość sformułowanego pytania, nie można w pełni podzielić stanowiska Spółdzielni, w świetle którego dochód wydatkowany w roku podatkowym (w ujęciu miesięcznym) oraz dochód ustalony w zeznaniu rocznym CIT-8 jest zwolniony z podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.