ITPB3/423-84/08/DK - Uznanie spółki za podmiot określony w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c ustawy o izbach i urzędach skarbowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o izbach i urzędach skarbowych w zakresie uznania Spółki za podmiot określony w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c) tej ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o izbach i urzędach skarbowych w zakresie uznania Spółki za podmiot określony w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c) tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została założona w lutym 2007 r. Jedynym jej udziałowcem, dysponującym 100 % kapitału zakładowego jest "K." Sp. z o.o. z siedzibą w G. Z kolei udziałowcami we wskazanej spółce są:

Zarząd "K." Sp. z o.o. jest pełniony jednoosobowo przez rezydenta polskiego. Osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą, tj. nierezydent w rozumieniu prawa dewizowego, będąca udziałowcem wskazanej spółki nie jest członkiem zarządu ani "K." Spółka z o.o., ani "L." Spółka z o.o. Nie jest również członkiem Rady Nadzorczej obu ww. spółek. Dysponuje jedynie udziałem i prawem głosu na zgromadzeniu Wspólników "K." Spółka z o.o.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał Jednostkę do złożenia korekty deklaracji NIP-2, polegającej na zaznaczeniu w części B pkt 38, poz. 4, co oznacza że Spółka posiada status szczególny, jest Spółką z udziałem kapitału zagranicznego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy Spółka - rezydent w rozumieniu prawa dewizowego posiada status szczególny - czy jest Spółką z udziałem kapitału zagranicznego, w sytuacji, gdy jedynym jej udziałowcem jest spółka z o.o. z siedzibą na terenie kraju, będąca rezydentem w rozumieniu prawa dewizowego, której udziałowcem w 49 % jest osoba fizyczna będąca nierezydentem w rozumieniu prawa dewizowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest spółką z udziałem kapitału zagranicznego. Zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka jest podmiotem krajowym oraz rezydentem w myśl przepisów prawa dewizowego.

Kapitał Spółki jest w 100 % kapitałem wniesionym przez inny podmiot krajowy, tj. "K." Sp. z o.o. z siedzibą w G. - również rezydenta w świetle prawa dewizowego.

Osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą - nierezydent w świetle prawa dewizowego posiada jedynie 49 % udziałów w Spółce "K.", ale z uwagi na fakt, iż nie jest członkiem zarządu, ani nie jest członkiem Rady Nadzorczej Spółek "K." oraz "L.", nie stanowi ani organu zarządzającego, ani organu kontrolnego żadnej z ww. spółek.

Właściwość miejscową poszczególnych kategorii podatników reguluje ustawa o urzędach i izbach skarbowych. W art. 5 ust. 9a i ust. 9b ww. ustawy, ustalono, iż niektórych kategorii podatników oraz wykonania niektórych zadań może obejmować zasięg działania innych urzędów skarbowych określonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej w drodze stosownego rozporządzenia. Na podstawie art. 5 ust. 9b pkt 7 wskazanej ustawy, "wyznaczenie terytorialnego zasięgu działania określonego urzędu skarbowego zgodnie z ust. 9a następuje w przepisach określonych na podstawie ust. 9c i może dotyczyć w szczególności: osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które:

"L." Spółka z o.o. nie spełnia żadnej z przesłanek wymienionych w cytowanym art. 5 ust. 9b pkt 7 ww. ustawy, które wskazywałyby na konieczność rejestrowania podmiotu jako określonej kategorii podatnika, w rozumieniu ustawy o urzędach i izbach skarbowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż Spółka nie osiągnęła obrotu w wysokości 5 mln euro za rok poprzedni, nie ma udziałów w żadnych innych podmiotach zarówno na terytorium kraju, jak i poza jego granicami oraz nie jest zarządzana bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta, jak również nierezydent nie dysponuje co najmniej 5 % głosów na zgromadzeniu wspólników gdyż 100 % głosów na zgromadzeniu wspólników reprezentuje rezydent w rozumieniu prawa dewizowego.

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie tych faktów nie można wysnuć wniosku, że Spółka jest podmiotem z udziałem kapitału zagranicznego, gdyż udziałowcem w Spółce jest inna spółka, będąca podmiotem krajowym oraz rezydentem w rozumieniu prawa dewizowego, tym samym Jednostka nie powinna podlegać rejestracji jako, "określonej kategorii podatników" w rozumieniu ustawy o urzędach i izbach skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c), ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 z późn. zm.), wyznaczenie terytorialnego zasięgu działania określonego urzędu skarbowego może dotyczyć osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które są zarządzane bezpośrednio lub pośrednio przez nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego lub nierezydent dysponuje co najmniej 5 % głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu.

Pojęcie zarządzania bezpośredniego i pośredniego zostało wprowadzone konwencją ramową OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Na gruncie ustawodawstwa polskiego użyte ono zostało w ustawach podatkowych, które nie zawierają jednak jego definicji. Opierając się na wykładni językowej i logicznej, należy przyjąć, iż o zarządzaniu bezpośrednim i pośrednim podmiotem przez inny podmiot można mówić wówczas, kiedy ze względu na związki o charakterze majątkowym, organizacyjnym lub kapitałowym, jeden podmiot ma bezpośredni lub pośredni wpływ na decyzje podejmowane przez drugi podmiot. W przypadku polskich spółek handlowych należałoby przyjąć, iż podmiotami zarządzającymi bezpośrednio lub pośrednio tymi spółkami są m.in. wspólnicy spółki, a jeżeli wspólnicy tacy są podmiotami instytucjonalnymi również wspólnicy tych podmiotów.

Uwzględniając powyższe okoliczności przyjąć należy, że spółkę handlową, w której inny podmiot posiada jakikolwiek udział, uznać należy za zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez ten inny podmiot. Podobnie w przypadku gdy nierezydent posiada udział w spółce, która z kolei posiada udział w innej spółce, uznać należy, że ten nierezydent zarządza bezpośrednio lub pośrednio również tą inną spółką.

Reasumując, w związku z tym, iż udziałowcem Spółki jest inna spółka, której jednym ze wspólników jest osoba fizyczna będąca nierezydentem w rozumieniu prawa dewizowego, Wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. c), ustawy o urzędach i izbach skarbowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedmiotowego stanu faktycznego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.