ITPB3/423-812/09/PS - Prawidłowe ustalenie przez spółkę pożyczkodawców kwalifikowanych oraz znaczących udziałowców i wartości zadłużenia wobec tych udziałowców.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-812/09/PS Prawidłowe ustalenie przez spółkę pożyczkodawców kwalifikowanych oraz znaczących udziałowców i wartości zadłużenia wobec tych udziałowców.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 16 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych:

*

w zakresie prawidłowego ustalenia tzw. "pożyczkodawców kwalifikowanych" w kontekście możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych prze Spółkę odsetek od pożyczek uzyskiwanych od tych podmiotów, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy - jest prawidłowe,

*

w zakresie prawidłowego ustalenia tzw. "znaczących udziałowców" w kontekście możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych przez Spółkę odsetek od pożyczek, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy - jest prawidłowe,

*

w zakresie prawidłowego ustalenia wartości zadłużenia Spółki w stosunku do tzw. "znaczących udziałowców" w kontekście możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, dotyczącym niedostatecznej kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie, budowa i eksploatacja północnego odcinka autostrady, realizowane w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.

Akcjonariuszami Spółki są następujące podmioty:

*

N. Spółka z o.o. posiadająca 25,31% akcji,

*

S. z siedzibą w Szwecji, posiadająca 30% akcji,

*

I. z siedzibą w Holandii, posiadająca 15% akcji,

*

J. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, posiadająca 29,69% akcji.

Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Spółką a skarbem państwa i bankami finansującymi projekt autostrady, Wnioskodawca ma obowiązek współfinansowania tego projektu własnymi środkami w postaci pożyczek pochodzących od akcjonariuszy Spółki - tzw. pożyczkami podporządkowanymi. Realizując to zobowiązanie, Spółka zaciągnęła od wszystkich swoich akcjonariuszy szereg pożyczek. Na moment pierwszej spłaty odsetek, wartość zadłużenia Spółki wobec akcjonariuszy z tytułu udzielonych pożyczek przekroczyła trzykrotność wartości tego kapitału. Kapitał zakładowy Spółki został w całości pokryty wkładami pieniężnymi, wpłaconymi w całości. Na moment pierwszej spłaty odsetek Wnioskodawca, poza zobowiązaniami wynikającymi z umów pożyczek, posiadał również znaczące zobowiązania wobec spółki N. S.A. (jedynego wspólnika spółki N. spółka z o.o.), wynikające z umowy o budowę autostrady. Zobowiązania te uznane zostały, również w świetle uzyskiwanych przez Spółkę indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, za zobowiązania z tytułu świadczenia usług budowy autostrady.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczenia w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczek dotyczą wyłącznie: pożyczek udzielanych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie co najmniej 25% akcji, czy również pożyczek udzielanych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, jeżeli suma akcji posiadanych łącznie przez takiego akcjonariusza i pozostałych akcjonariuszy udzielających pożyczek wynosi co najmniej 25% ogólnej liczby akcji...

2.

Czy do wartości zadłużenia, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość, zgodnie z tym przepisem, porównuje się do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki, należy zaliczać również zadłużenie z tytułu pożyczki/pożyczek udzielonej przez akcjonariusza posiadającego indywidualnie mniej niż 25% akcji, jeżeli pożyczek spółce udzielają również inni akcjonariusze, a łączna suma akcji posiadanych przez akcjonariuszy udzielających pożyczek przekracza 25%...

3.

Czy do wartości zadłużenia, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość, zgodnie z tym przepisem, porównuje się do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki, należy zaliczać również zobowiązania pożyczkobiorcy wobec podmiotów, o których mowa w tym przepisie, wynikające z innych tytułów niż pożyczki (kredyty), a w szczególności zobowiązania z tytułu świadczenia usług i dostawy towarów...

Ad. 1.)

Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej akcjonariusza posiadającego nie mniej niż 25% akcji tej spółki albo akcjonariuszy posiadających łącznie nie mniej niż 25% akcji tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec akcjonariuszy tej spółki posiadających co najmniej 25% akcji i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego akcjonariusza osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Zdaniem Spółki, z analizy powyższego przepisu wynika, że ograniczeniu w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczek podlegają zarówno odsetki od pożyczek udzielanych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie co najmniej 25% akcji, jak również odsetki od pożyczek udzielanych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, jeżeli suma akcji posiadanych łącznie przez takiego akcjonariusza i pozostałych akcjonariuszy udzielających pożyczek wynosi co najmniej 25% ogólnej liczby akcji. W tym drugim przypadku, ograniczenie ma zastosowanie zarówno do pożyczki udzielonej łącznie przez kilku akcjonariuszy (na podstawie umowy wielostronnej), jak również pożyczek udzielonych niezależnie przez kilku akcjonariuszy. Pogląd taki potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 września 2004 r., sygn. akt FSK 2126/04.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż w powyżej przedstawionym stanie faktycznym zarówno odsetki od pożyczek udzielonych jej przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie co najmniej 25% akcji jak i pożyczek udzielonych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu. Wniosek ten nie oznacza jednak, że wartość wszystkich wymienionych pożyczek należy wliczać do wartości zadłużenia, porównywanej następnie do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki.

Ad. 2.)

Wnioskodawca wskazuje, iż zagadnienie zaliczania bądź nie zaliczania wartości określonej pożyczki do wartości zadłużenia, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość, zgodnie z tym przepisem, porównuje się do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki, jest zagadnieniem odrębnym od kwestii analizowanych w pytaniu 1 przedmiotowego wniosku. Uznanie, że odsetki od określonej pożyczki podlegają ograniczeniom określonym w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy nie przesądza jeszcze, Zdaniem Spółki, o konieczności zaliczenia wartości tej pożyczki do wartości zadłużenia, o której mowa w tym przepisie. Zdaniem Spółki, wartość pożyczek udzielanych przez akcjonariusza posiadającego indywidualnie mniej niż 25% akcji pożyczkobiorcy nie powinna być wliczana do wartości zadłużenia, którą to wartość następnie porównuje się z trzykrotnością wartości kapitału zakładowego pożyczkobiorcy. Ustawodawca wskazuje w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, że ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczek następuje w sytuacji, gdy wartość zadłużenia spółki wobec akcjonariuszy tej spółki posiadających co najmniej 25% akcji osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki. Z brzmienia przepisu wynika, iż mowa tutaj o zadłużeniu jakie spółka ma wobec akcjonariusza bądź akcjonariuszy, z których każdy posiada indywidualnie przynajmniej 25% akcji. Ten fragment przepisu został zredagowany w sposób odmienny od początkowej części art. 16 ust. 1 pkt 60, gdzie ustawodawca rozróżnia udzielenie pożyczki przez jednego udziałowca oraz przez kilku udziałowców posiadających 25% pakiet akcji. Skoro zatem w pierwszej części przepisu takie rozróżnienie zastosowano, zaś w dalszej już nie, to uznać należy, iż jest to zabieg celowy. A zatem oceniając wartość zadłużenia nie powinno się sumować wartości zadłużenia wobec wszystkich akcjonariuszy, a jedynie wobec tych, którzy samodzielnie posiadają nie mniej niż 25% akcji. Zdaniem Spółki, gdyby ustawodawca chciał, aby do wartości zadłużenia, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 zaliczać wartość zadłużenia wobec wszystkich akcjonariuszy, w tym akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, sformułowałby analizowany przepis w sposób mniej skomplikowany. Pogląd taki wyrażany jest również w doktrynie (np. J. Marciniuk, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Warszawa 2009 r.).

Ad. 3.)

Zdaniem Spółki, do zadłużenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość, zgodnie z tym przepisem, porównuje się do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki, należy zaliczać jedynie te zobowiązania pożyczkobiorcy wobec podmiotów, o których mowa w tym przepisie, które wynikają z zawartych umów pożyczek (kredytów), a nie należy zaliczać do tej wartości innych zobowiązań, w szczególności wynikających z transakcji dotyczących dostawy towarów czy usług. Z uzasadnienia projektu ustawy wprowadzającej do art. 16 ust. 1 analizowany pkt 60 (ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 931) wynika, iż przepis ten nie miał stanowić "podatkowej bariery" w przypadkach ekonomicznej potrzeby zaciągnięcia przez spółkę pożyczki, lecz "aby dotyczył jedynie przypadków permanentnego finansowania jej działalności poprzez pożyczki od udziałowca" (uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Prezes Rady Ministrów, 25 września 1998 r., druk sejmowy Nr 624). Skoro zatem, jak podkreśla autor projektu ustawy (Minister Finansów), celem wprowadzenia regulacji dotyczącej tzw. niedostatecznej kapitalizacji było ograniczenie nadmiernego finansowania zwrotnego spółek przez ich akcjonariuszy (w stosunku do finansowania w drodze podwyższenia kapitału zakładowego), to dla potrzeb określenia wartości zadłużenia wskazanej w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wziąć pod uwagę jedynie zadłużenie względem akcjonariuszy z tytułu udzielonych przez nich pożyczek i kredytów, a nie zadłużenie z jakiegokolwiek tytułu. Odmienna interpretacja stałaby w sprzeczności z zamiarem ustawodawcy. Takie stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w poglądach doktryny prawa podatkowego. Przykładowo, J. Marciniuk stwierdził, że "biorąc pod uwagę cel wprowadzenia przepisów dotyczących cienkiej kapitalizacji, ograniczenie wielkości pożyczek (kredytów) udzielanych spółkom (spółdzielniom) przez ich udziałowców (akcjonariuszy, członków spółdzielni), należy stanąć na stanowisku, że pojęcie zadłużenia powinno się ograniczyć do zadłużenia z tytułu pożyczek i kredytów. Celem ww. przepisów powinno być, biorąc pod uwagę racjonalne działanie ustawodawcy, ograniczenie zadłużenia pożyczkowego (kredytowego), a nie wszelkiego innego zadłużenia, w tym związanego z obrotem gospodarczym" (komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009, Warszawa 2009). Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż wartość zadłużenia, o której mowa w analizowanym przepisie obejmuje wyłącznie zadłużenie spółki wobec akcjonariuszy z tytułu pożyczek (kredytów). Zatem do wartości zadłużenia Spółki na moment pierwszej spłaty odsetek nie należało zaliczać zobowiązań z innego niż pożyczki tytułu, a w szczególności z tytułu świadczenia usług związanych z budową autostrady.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawidłowego ustalenia tzw. "pożyczkodawców kwalifikowanych" jest prawidłowe, w zakresie prawidłowego ustalenia tzw. "znaczących udziałowców" jest prawidłowe, w zakresie prawidłowego ustalenia wartości zadłużenia Spółki w stosunku do tzw. "znaczących udziałowców" jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Koszty pożyczki, tj. naliczone odsetki od pożyczki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) lub art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Odsetki od pożyczki mogą więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, jednak pod warunkiem, że nie zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa przepisie art. 16 ust. 1 pkt 60 tej ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy wynika, że przepis ograniczający niedostateczną kapitalizację znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), udzielonych spółce przez określonych pożyczkodawców ("pożyczkodawcy kwalifikowani"), jeżeli wartość zadłużenia spółki z jakiegokolwiek tytułu prawnego wobec grona "znaczących udziałowców", osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki-pożyczkobiorcy.

Na podstawie art. 16 ust. 6 cyt. ustawy wskaźnik 25% posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce, określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom).

Natomiast przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę (art. 16 ust. 7b).

Reasumując zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć więc odsetek od pożyczek udzielanych przez "kwalifikowanych pożyczkodawców" jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec ww. "znaczących udziałowców" tej spółki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest projektowanie, budowa i eksploatacja północnego odcinka autostrady, realizowane w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego. Akcjonariuszami Spółki są N. Spółka z o.o. posiadająca 25,31% akcji, S. z siedzibą w Szwecji, posiadająca 30% akcji, I. z siedzibą w Holandii, posiadająca 15% akcji oraz J. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, posiadająca 29,69% akcji. Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca ma obowiązek współfinansowania tego projektu własnymi środkami w postaci pożyczek pochodzących od akcjonariuszy Spółki - tzw. pożyczkami podporządkowanymi. Spółka zaciągnęła więc od wszystkich swoich akcjonariuszy szereg pożyczek, a na moment pierwszej spłaty odsetek, wartość zadłużenia Spółki wobec akcjonariuszy z tytułu udzielonych pożyczek przekroczyła trzykrotność wartości tego kapitału. Na moment pierwszej spłaty odsetek Wnioskodawca, poza zobowiązaniami wynikającymi z umów pożyczek, posiadał również znaczące zobowiązania wobec spółki N. S.A. (jedynego wspólnika spółki N. spółka z o.o.), wynikające z umowy o budowę autostrady.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy na tle przedstawionego stanu faktycznego jest rozstrzygnięcie pojęć: "kwalifikowanego pożyczkodawcy", "znaczącego udziałowcy" oraz "wartości zadłużenia", o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 1.)

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż "kwalifikowani pożyczkodawcy" zostali w ww. artykule zdefiniowani jako:

1.

udziałowiec (akcjonariusz) spółki pożyczkobiorcy, posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki. Może to być zarówno osoba fizyczna jak i osoba prawna;

2.

co najmniej dwaj udziałowcy (akcjonariusze), posiadający łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy.

W konsekwencji uznać należy, iż wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy ograniczenia w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczek dotyczą również pożyczek udzielanych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, jeżeli suma akcji posiadanych łącznie przez takiego akcjonariusza i pozostałych akcjonariuszy udzielających pożyczek wynosi co najmniej 25% ogólnej liczby akcji.

W związku z powyższym stanowisko Spółki, w świetle którego zarówno odsetki od pożyczek udzielonych Wnioskodawcy przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie co najmniej 25% akcji jak i pożyczek udzielonych przez akcjonariuszy posiadających indywidualnie mniej niż 25% akcji, będą podlegały ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, uznać należy za prawidłowe.

Ad. 2.)

Regulacje ograniczające niedostateczną kapitalizację znajdują zastosowanie wyłącznie w sytuacji, w której wartość zadłużenia spółki wobec grupy udziałowców (akcjonariuszy), zaliczonych do grona tzw. "znaczących udziałowców" osiągnie łącznie ustawowo określony wskaźnik, stanowiący równowartość trzykrotności wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) (3:1), w dniu, w którym następuje wypłata odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez "kwalifikowanych pożyczkodawców". Zaznaczyć należy również, iż krąg podmiotów branych pod uwagę przy określaniu wartości zadłużenia ("znaczących udziałowców") nie pokrywa się z podmiotami zaliczonymi do grona "kwalifikowanych pożyczkodawców".

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż "znaczący udziałowcy" zostali zdefiniowani jako:

1.

udziałowcy (akcjonariusze) tej spółki posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji),

2.

inne podmioty posiadające co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza).

Oznacza to, że nie każdy "kwalifikowany pożyczkodawca" jest jednocześnie "znaczącym udziałowcem" spółki-dłużnika. Kwalifikowanymi pożyczkodawcami będą jedynie ci spośród "znaczących udziałowców", którzy posiadają bezpośrednio co najmniej 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki-dłużnika. Zauważyć należy jednak, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakazuje w tym przypadku kumulacji wartości udziałów (akcji) posiadanych przez "znaczących udziałowców" jak ma to miejsce w przypadku ustalenia kręgu "kwalifikowanych pożyczkodawców". Innymi słowy "znaczącymi udziałowcami" będą jedynie podmioty posiadające indywidualnie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce-dłużniku lub inne podmioty posiadające indywidualnie co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca.

W związku z powyższym stanowisko Spółki, w świetle którego oceniając wartość zadłużenia nie powinno się sumować wartości zadłużenia wobec wszystkich akcjonariuszy, a jedynie wobec tych, którzy samodzielnie posiadają nie mniej niż 25% akcji oraz że wartość pożyczek udzielanych przez akcjonariusza posiadającego indywidualnie mniej niż 25% akcji pożyczkobiorcy nie powinna być wliczana do wartości zadłużenia, którą to wartość następnie porównuje się z trzykrotnością wartości kapitału zakładowego pożyczkobiorcy, uznać należy za prawidłowe.

Ad. 3.)

Przytoczone przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie w przypadkach, kiedy zadłużenie spółki (pożyczkobiorcy) wobec podmiotów w tych przepisach wymienionych przekroczy pułap liczony w stosunku do wielkości kapitału zakładowego pożyczkobiorcy. W przepisach tych jest mowa o zadłużeniu, a nie o zadłużeniu z jakiegoś jednego tytułu. Z tego też względu, przepisy te znajdują zastosowanie w przypadku wypłaty odsetek od pożyczek (kredytów), kiedy zadłużenie spółki z jakiegokolwiek tytułu wobec wspomnianych podmiotów powiązanych przekroczy odpowiedni poziom, określony na dzień zapłaty odsetek od pożyczki (kredytu). Zatem do kwoty zadłużenia należy zaliczyć zarówno zadłużenie z tytułu pożyczek, jak również wszelkie inne zadłużenia.

Innymi słowy w celu prawidłowego określenia stosunku, w jakim wartość zadłużenia spółki powinna pozostawać do wartości jej kapitału zakładowego, należy wziąć pod uwagę ogólną wartość zadłużenia spółki z jakiegokolwiek tytułu prawnego, łącznie wobec wszystkich podmiotów zaliczonych do wspomnianej wyżej grupy "znaczących udziałowców", nie zaś tylko zadłużenie z tytułów, o których mowa w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji stanowisko Spółki, w świetle którego do zadłużenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość, zgodnie z tym przepisem, porównuje się do trzykrotności wartości kapitału zakładowego spółki, należy zaliczać jedynie te zobowiązania pożyczkobiorcy wobec podmiotów, o których mowa w tym przepisie, które wynikają z zawartych umów pożyczek (kredytów), a nie należy zaliczać do tej wartości innych zobowiązań, w szczególności wynikających z transakcji dotyczących dostawy towarów czy usług, uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl