ITPB3/423-7a/09/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2009 r. (data wpływu 5 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytów na bieżącym rachunku bankowym - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytów na bieżącym rachunku bankowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Do Spółki zostało wniesione w drodze aportu przedsiębiorstwo osoby fizycznej w trybie art. 55 ¹ ustawy - Kodeks cywilny. W związku z aportem Spółka przejęła (za zgodą wierzyciela) prawa i obowiązki wynikające z rachunków bankowych prowadzonych w ramach przedsiębiorstwa wniesionego aportem m.in. środki zgromadzone na tych rachunkach oraz zobowiązanie do ponoszenia kosztów utrzymania takiego rachunku bankowego, w tym kredytów w bieżącym rachunku bankowym (stan faktyczny).

Jednocześnie, w ramach przedsiębiorstwa wniesionego aportem, Spółka przejęła inwestycje w toku, które są przez nią kontynuowane i ponosi ona wydatki, które doprowadzą do powstania w Spółce środków trwałych. Na inwestycje przejęte w wyniku aportu przez Spółkę, zaciągnięte były w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczną, kredyty inwestycyjne objęte aportem (zdarzenie przyszłe).

W związku z powyższymi umowami, Spółka ponosiła wydatki (spłata odsetek, opłaty bankowe) pozostające w związku z umowami kredytów w rachunku bieżącym, opłatami za prowadzenie rachunków bankowych bądź w związku z przejętymi umowami kredytów inwestycyjnych, dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę oraz w celu uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i odpowiadającemu mu pytaniu pierwszemu, w zakresie zdarzenia przyszłego - pytanie drugie - sprawa zostanie rozpatrzona odrębnym pismem.

We własnej ocenie przedstawionego stanu faktycznego - pytanie pierwsze - Spółka wskazała, iż stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ponadto wydatek na spłatę odsetek został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, w związku z tym, podatnik powinien być w stanie wykazać związek poniesionych wydatków prowadzoną działalnością gospodarczą, oraz że ich poniesienie miało bądź mogło mieć wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Należy podkreślić, iż zdaniem Spółki nieuzasadnione w powyższym stanie faktycznym byłoby odniesienie się do przepisów art. 93-93e ustawy - Ordynacja podatkowa w przedmiocie sukcesji praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych i konsekwentnie z uwagi na brak tzw. sukcesji podatkowej odmówienie Spółce możliwości uznania wydatków ponoszonych na spłatę odsetek oraz ponoszone koszty opłat bankowych, za koszt uzyskania przychodów. Taka kwalifikacja ponoszonych wydatków byłaby nieuzasadniona i niezgodna z przepisami ustaw podatkowych.

Zdaniem Spółki, zapłacone odsetki stanowić będą koszt uzyskania przychodów Jednostki, zgodnie z art. 15 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy. Jednocześnie, Spółka jest zobowiązana do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, ewentualnych odsetek oraz opłat bankowych zapłaconych za okres, w którym stroną zobowiązaną z tytułu kredytów w rachunku bieżącym był wnoszący aport (zbywający), co zdaniem Spółki jest uzasadnione, bo odsetki za ten okres dotyczyły zobowiązań zaciągniętych jeszcze przez zbywającego. Natomiast od dnia przejęcia umów rachunku bankowego i kredytów w rachunku bieżącym, to Spółka zaciągała zobowiązania (kredyt w rachunku bieżącym) i dokonywała transakcji, od których bank pobierał opłaty, zatem nie ma tutaj miejsca sytuacja wejścia w prawa i obowiązki na gruncie prawa podatkowego które dotyczyłyby zbywającego.

Istota kredytu w rachunku bieżącym polega na tym, że zadłużenie występuje w postaci salda debetowego (ujemnego) rachunku bieżącego kredytobiorcy. Bank na podstawie umowy kredytu upoważnia klienta do spowodowania debetu do wysokości przyznanego limitu, wskazanego w umowie. Zatem odsetki oraz opłaty bankowe ponoszone przez Spółkę dotyczą już okresu, w którym wykorzystywała ten kredyt i wydatek z tego tytułu wypełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 11 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Ze złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wynika, iż odsetki które Spółka zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dotyczą zobowiązań Spółki, nie dotyczą natomiast zobowiązań zaciągniętych przez wnoszącego aport w postaci przedsiębiorstwa.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe, w szczególności Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość zapłaconych odsetek od kredytu w rachunku bieżącym, zaciągniętym przez nią, tj. po dniu przejęcia przedsiębiorstwa, jak również opłat bankowych z tytułu prowadzenia rachunku za okres korzystania z przedmiotowego rachunku przez Spółkę.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.