ITPB3/423-779a/09/AW - Zwolnienie podatkowe dochodów uzyskiwanych z gospodarki zasobami mieszkalnymi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-779a/09/AW Zwolnienie podatkowe dochodów uzyskiwanych z gospodarki zasobami mieszkalnymi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa powstała z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. Na podstawie art. 6 ww. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Zakres działania wspólnoty mieszkaniowej obejmuje przede wszystkim utrzymanie nieruchomości wspólnej, przez którą - zgodnie z ustawą - rozumie się grunt pod budynkiem oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (m.in. dach, elewacja, klatki schodowe, pomieszczenia strychowe, instalacje elektryczne, wodno-kanalizacyjne, gazowe, co. i inne).

Wspólnota od kilku lat czerpie pożytki z tyt. następujących źródeł:

*

z tytułu czynszu najmu części korytarzy celem powiększenia lokali mieszkalnych o dodatkowy przedpokój (z przeznaczeniem na przechowywanie roślin, odzieży, rowerów), a także

*

z tytułu czynszu najmu za pomieszczenia suszarni, wózkowni i piwnic (z przeznaczeniem na użytkowanie, jako pomieszczenie gospodarcze przynależne do lokalu mieszkalnego na przechowywanie wózków, rowerów, przetworów, itp.).

Uzyskane pożytki z czynszu były do tej pory w całości wydatkowane na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych nieruchomości.

Wnioskodawca zaznacza, iż nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie świadczy usług, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Według klasyfikacji budowlanej nieruchomość zaliczona jest do budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wspólnota mieszkaniowa powinna zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od czynszu za najem części wspólnych nieruchomości, jeżeli dochód z tego tytułu jest w całości przeznaczony na remont części wspólnych nieruchomości.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Stanowisko Wspólnoty w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnione od podatku dochodowego są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które spełniły jednocześnie dwa warunki: zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów. Oba te warunki zostały przez Wspólnotę spełnione. Do gospodarki zasobami należy m.in. zarządzanie budynkiem, a także jego poszczególnymi częściami przeznaczonymi na zaspokojenie potrzeb mieszkańców. Wspólnota mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na handlu czy najmie nieruchomości, zaś pozyskiwanie funduszy na remonty poprzez wynajem bądź sprzedaż części wspólnych nieruchomości jest jedną z czynności należących do gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Ponadto pomieszczenia strychu, korytarzy, piwnic, wózkowni są zaliczane do zasobu mieszkaniowego, ponieważ stanowią one część budynku mieszkalnego. Ponadto uznać należy, iż w skład "zasobów mieszkaniowych" wchodzą nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie, a do takich należy bezspornie zaliczyć pomieszczenia strychu, korytarzy, piwnic czy wózkowni.

Dlatego też - zdaniem Wnioskodawcy - pożytki uzyskane z wynajmu części wspólnych nieruchomości z przeznaczeniem na powyższe cele zaliczyć można do przychodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W związku z faktem, iż 100 % uzyskanych w ten sposób przychodów zostało przeznaczane na utrzymanie zasobów mieszkaniowych - oba warunki zawarte w ww. ustawie zostały przez Wspólnotę spełnione.

Zgodnie z powyższym - w ocenie Wspólnoty - należy uznać, że przedstawione przychody związane wynajmem części wspólnych nieruchomości oraz remonty części wspólnych nieruchomości stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zaś dochód powstały z tego tytułu (o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych) wolny będzie od podatku dochodowego od osób prawnych.

Takie samo stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w swoim piśmie DD6/8213/212/KWW/08/PCHD-664 z dnia 9 lipca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 29 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Wspólnoty mieszkaniowe są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Oznacza to, że wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy podatkowej, dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, "zasób" to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast "mieszkanie" to pomieszczenie, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowe" określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem.

"Zasoby mieszkaniowe" można wobec tego zdefiniować jako zasoby służące celom mieszkalnym. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, należy przez nie rozumieć:

1.

znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne oraz, jak np.:

*

dźwigi osobowe i towarowe,

*

aparaty do wymiany ciepła,

*

kotłownie i hydrofornie wbudowane,

*

klatki schodowe,

*

strychy, piwnice, komórki,

*

balkony, loggie,

*

garaże,

2.

pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:

*

budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,

*

kotłownie i hydrofornie wolnostojące,

*

osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

3.

urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki ww., jak np.:

*

zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,

*

rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,

*

sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,

*

budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,

*

budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,

*

inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Pod pojęciem "zasobów mieszkaniowych", użytym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mieszczą się zatem nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wszelkie przychody (w szczególności opłaty, czynsze) oraz koszty związane z lokalami, pomieszczeniami, obiektami i urządzeniami mieszczącymi się w pojęciu zasobów mieszkaniowych. Stanowią one odpowiednio przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a jednocześnie - z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie - przychody i koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, będzie wolny od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (art. 17 ust. 1 pkt 44 wskazanej ustawy).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wspólnota wynajmuje właścicielom pomieszczenia wchodzące w skład nieruchomości wspólnej budynku, takie jak: części korytarzy celem powiększenia lokali mieszkalnych o dodatkowy przedpokój (z przeznaczeniem na przechowywanie roślin, odzieży, rowerów), a także pomieszczenia suszarni, wózkowni i piwnic (z przeznaczeniem na użytkowanie, jako pomieszczenie gospodarcze przynależne do lokalu mieszkalnego, na przechowywanie wózków, rowerów, przetworów, itp.). Pomieszczenia te nie są wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej. Jednocześnie podkreślić należy, iż z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, iż Wnioskodawca posiada w swych zasobach także lokale użytkowe, z którymi mogłyby być związane przedmiotowe części wspólne.

Należy więc stwierdzić, iż powyższe działania mieszczą się w pojęciu "gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi", służą bowiem osobom zamieszkującym w lokalach mieszkalnych w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.

W konsekwencji, przychód Wspólnoty z wynajmu lokatorom na potrzeby gospodarstwa domowego przedmiotowych pomieszczeń wchodzących w skład nieruchomości wspólnych, wpływa na dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód z tego tytułu, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, jest wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. €y) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl