ITPB3/423-757b/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r. (data wpływu 23 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłat uiszczanych za korzystanie z programów komputerowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2008 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłat uiszczanych za korzystanie z programów komputerowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka "G." z siedzibą w Wielkiej Brytanii zawiera co trzy lata umowę z firmą "M." z siedzibą w Irlandii na korzystanie w okresie trzech lat z programów komputerowych przez "G." i spółki powiązane z nią kapitałowo. Zgodnie z postanowieniami umowy zawieranej na okres trzech lat, "G." przez trzy lata wnosi na rzecz firmy "M." opłaty za korzystanie z programów komputerowych, które naliczane są od każdego komputera i serwera, na których jest zainstalowany program "M.". Określenie kwoty do zapłaty odbywa się w ten sposób, że ustalona została opłata za pojedyncze stanowisko komputera i serwera, następnie mnoży się ilość stanowisk przez kwotę ustalonej stałej opłaty. W rozliczeniu za rok z góry "G." płaci firmie "M." opłaty za korzystanie z programów komputerowych przez siebie oraz przez wszystkie spółki z nią powiązane, w tym Wnioskodawcę. Po upływie trzyletniego okresu obowiązywania umowy "G." i spółki z nią powiązane powinny oprogramowanie wykasować lub wykupić, bądź ponownie podpisać nową umowę na kolejne lata.

Umowa została zawarta bezpośrednio pomiędzy firmą "M." a "G." i przewiduje ona, iż Spółka ma prawo do korzystania z programów komputerowych firmy "M.". Określony tą umową obowiązek ponoszenia opłat na rzecz firmy "M." spoczywa bezpośrednio na "G.", jednakże na podstawie wewnętrznych ustaleń spółek grupy kapitałowej, "G." refakturuje na pozostałe spółki przypadającą na nie część wydatków związanych z należnymi opłatami.

Zgodnie z wewnętrznymi ustaleniami w ramach spółek powiązanych "G." bez marży obciąża spółki z nią powiązane, w tym Wnioskodawcę, częścią opłat należnych na rzecz firmy "M.". Dla każdej spółki wielkość opłat jest uzależniona od ilości stanowisk komputerów i serwerów, na których w danej spółce są zainstalowane programy "M.". W związku z tymi opłatami Spółka otrzymała od "G." trzy faktury, wszystkie datowane 10 października 2008 r., obejmujące następujące okresy:

* od 1 września 2007 r. do 31 marca 2008 r. - kwota 3 042,79 funtów,

* od 1 kwietnia 2008 r. do 31 sierpnia 2008 r. - kwota 2 474,00 funtów,

* od 1 września 2008 r. do 31 marca 2009 r. - kwota 3 463,60 funtów.

Rok podatkowy Spółki rozpoczyna się 1 września i kończy 31 sierpnia. Faktury, o których mowa powyżej, Wnioskodawca otrzymał przed zamknięciem ksiąg obejmujących rok podatkowy rozpoczynający się 1 września 2007 r. i kończący się 31 sierpnia 2008 r. Spółka nie płaci bezpośrednio do firmy "M." z siedzibą w Irlandii żadnych opłat za korzystanie z programów komputerowych "M." w okresie obowiązywania umowy (zawartej pomiędzy "G." a "M."). Wszystkie opłaty związane z tą umową są wnoszone za pośrednictwem "G." z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która następnie przekazuje te opłaty do Irlandii do firmy "M.". Spółka wykorzystuje programy komputerowe "M." podczas realizacji swoich przedsięwzięć gospodarczych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie czwarte. Zagadnienia zawarte w pytaniach pierwszym, drugim i trzecim będą przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie dotyczącym pytania czwartego - zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Opodatkowanie wypłacanych przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, należności z tytułu nabycia praw do korzystania z oprogramowania komputerowego, jako dochodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, w tym również ze sprzedaży tych praw, regulują przepisy art. 21 ust. 1 ustawy. W przypadku, gdy podatnik uzyskujący tego rodzaju przychody ma siedzibę w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy uwzględnić przepisy tej umowy (art. 21 ust. 2 ustawy).

"G." z siedzibą w Wielkiej Brytanii występuje jako podmiot, za pośrednictwem którego Spółka dokonuje płatności na rzecz firmy "M." z siedzibą w D. Dlatego do omawianego stanu faktycznego będzie miała zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego podatkowania pomiędzy Polską a Irlandią, a nie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Wielką Brytanią.

Artykuł 12 ust. 3a Umowy z dnia 13 listopada 1995 r. między Polską a Irlandią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawiera definicję "należności licencyjnych", za które uważa się wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia i telewizji lub innych sposobów odtwarzania lub przekazywania, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Na temat opodatkowania należności licencyjnych w odniesieniu do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Irlandią wypowiadał się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1400/06. Sąd ten uznał, że "skoro program komputerowy nie stanowi dzieła literackiego, ani naukowego w rozumieniu polskiej regulacji w zakresie prawa autorskiego, to na podstawie art. 12 w zw. z art. 3 ust. 2 umowy zawartej pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, (...) nie może być zakwalifikowany do należności licencyjnych". W uzasadnieniu Sąd wykazał, że w rozumieniu polskich regulacji w zakresie prawa autorskiego, program komputerowy jest samodzielnym przedmiotem ochrony praw autorskich. Nie stanowi wiec dzieła literackiego ani naukowego.

Powołane stanowisko Sądu nie jest odosobnione. Powyższy pogląd prezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lipca 2001 r., sygn. akt I SA/Łd 758/99 oraz w wyroku z dnia 20 czerwca 2001 r., sygn. akt III SA 163/00. Analogiczne rozstrzygnięcie przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 maja 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 630/05. W ostatnim z powołanych wyroków czytamy: "Skoro w treści umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w artykule definiującym należności licencyjne nie wymieniono należności z tytułu licencji do programów komputerowych, to mając na uwadze obowiązujący w Polsce porządek prawny nie można ich przyporządkować do żadnej z wymienionych tam grup i co za tym idzie - nie można uznać, iż podlegają one w Polsce opodatkowaniu".

Opłaty wypłacane przez Spółkę na rzecz "M." za pośrednictwem "G." z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego nie mają charakteru należności licencyjnych podlegających opodatkowaniu w państwie źródła. Spółka nabyła prawo do użytkowaniu programu komputerowego na potrzeby własnych przedsięwzięć komercyjnych będąc jednocześnie końcowym użytkownikiem tego programu. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę ograniczają się do korzystania z programu komputerowego wyłącznie na własne potrzeby. Spółka nie korzysta z programu na inne sposoby, tj. nie udziela dalszych licencji, nie wypożycza, ani nie wydzierżawia programu.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, zawarty, w punkcie 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, opłat za oprogramowanie nie można zakwalifikować jako "należność z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych lub z tytułu zbycia tych praw". W związku z tym, należność przekazywana podmiotowi zagranicznemu nie jest objęta dyspozycją art. 12 ww. umowy oraz art. 21 i 26 ustawy, co oznacza, że Spółka dokonując wypłaty takiej należności nie jest obowiązana do potrącenia od niej podatku dochodowego.

W takiej sytuacji, dochód irlandzkiej firmy "M." w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za udostępnienie korzystania przez spółkę polską z oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podlegają one opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu dochód taki uzyskującego, o ile spółka irlandzka nie posiada zakładu na terytorium Polski (art. 7 ust. 1 umowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.