ITPB3/423-75/07/AM - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup upominków z logo spółki, przekazywanych nieodpłatnie kontrahentom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września br. (data wpływu 5 października br.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup upominków z logo Spółki, przekazywanych finalnie kontrahentom oraz potencjalnym kontrahentom w sposób nieodpłatny - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października br. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup upominków z logo Spółki, przekazywanych finalnie kontrahentom oraz potencjalnym kontrahentom w sposób nieodpłatny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W pierwszych miesiącach 2007 r. Spółka zakupiła i nieodpłatnie przekazała swoim kontrahentom oraz potencjalnym kontrahentom różnego rodzaju drobne upominki w postaci długopisów, kalendarzy, koszulek, czapek, bluz pasków z umieszczonymi na nich logo Spółki oraz logo produkowanego przez Spółkę produktu.

Na kalendarzach umieszczone zostały także dane adresowe Wnioskodawcy. Przekazane upominki mają na celu reklamę Spółki i jej towarów, a także zachęcać do współpracy i nabycia jej produktów.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie:

Czy wydatki na zakup ww. drobnych upominków, zaopatrzonych w logo Spółki i produkowanego przez nią towaru, przekazywanych następnie nieodpłatnie swoim kontrahentom, są kosztem uzyskania przychodów w ramach wydatków na reklamę.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki na zakup ww. upominków (z logo Spółki i jej produktu), przekazanych następnie kontrahentom, jak i potencjalnym kontrahentom, są kosztem uzyskania przychodów w ramach wydatków na reklamę, jako że zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w celu uzyskania przychodu). Wręczane upominki, jak twierdzi Spółka, nie służą wywieraniu na odbiorcy wrażenia okazałości, wystawności czy wytworności, lecz mają na celu propagowanie produktów Spółki, zachęcić klientów do ich zakupu, a tym samym kształtować popyt na towary Wnioskodawcy co wiąże się ze zwiększeniem przychodów ze sprzedaży.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, tak więc należy się posiłkować definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznajemy "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)".

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego towarów, produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do współpracy i zakupów jego produktów. Reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach. Nie można zapominać o tym, że "reprezentacja" to również występowanie w czyimś imieniu. A zatem np. ubiór danej osoby zaopatrzony w logo firmy, którą ta osoba reprezentuje, dodatkowo wskazuje na okoliczność, iż tą a nie inną firmę dana osoba reprezentuje. Odnosi się to także do wszelkiego rodzaju prezentów wręczanych przez reprezentantów danego przedsiębiorcy, jak również prezentów, na których umieszczone jest logo firmy identyfikujące dany prezent z konkretną firmą. Również jakieś szczególne okoliczności lub działania, którym towarzyszy wręczanie takich prezentów nie mogą zmienić kwalifikacji tych wydatków. Wynika to z faktu, iż wręczanie upominków postrzegać należy jako czynności jedynie towarzyszące innym czynnościom, przykładowo wydawanie prezentów, które odbywa się w ramach akcji reklamowej podatnika nie może być uznawane za działanie w ramach reklamy.

Reklama natomiast to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można rozróżniać reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Reklama może zatem dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku.

W przypadku upominków o niewielkiej wartości, wydawanych masowo potencjalnym klientom, można przyjąć, że nie pełnią one funkcji reprezentacyjnej, gdyż ich obecność w rzeczywistości gospodarczej jest tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku, a logo jako znak graficzny przedsiębiorstwa stanowi jedynie swojego rodzaju informację handlową. W tym też rozumieniu, wydatki ponoszone na upominki o niskiej wartości jednostkowej oznaczone logo firmy (np. długopisy, kalendarze, czapki), wręczane klientom bądź potencjalnym klientom podczas imprez zbiorowych, takich jak ogólnodostępne targi, wystawy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy.

Natomiast w przypadku przekazywania przez Wnioskodawcę upominków o wyższej wartości, wyselekcjonowanym: klientom lub potencjalnym klientom, to mimo, iż będą one oznakowane logo firmy, wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz obowiązujące regulacje prawne, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe, ponieważ nie każdy wydatek poniesiony na nabycie upominków opatrzonych logo firmy może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w razie złożenia przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.