ITPB3/423-697/08/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-697/08/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków związanych z zakupem i wykonaniem szczepień ochronnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków związanych z zakupem i wykonaniem szczepień ochronnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zarząd Spółki podjął decyzję o sfinansowaniu z wygospodarowanych środków obrotowych szczepień ochronnych przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typy A i B, kleszczowemu zapaleniu mózgu, tężcowi oraz durowi brzusznemu. Pracownicy objęci ww. szczepieniami to osoby zatrudnione bezpośrednio w procesie realizacji usług Wnioskodawcy - wytwarzanie kompostu z odpadów organicznych. Decyzja o objęciu tych pracowników szczepieniami ochronnymi spowodowana jest znaczącym ryzykiem zachorowania na ww. choroby w związku ze świadczeniem usług Spółki:

* w lasach państwowych - zwiększone ryzyko ukąszenia przez kleszcze,

* na cmentarzach komunalnych, w zakładach zieleni, na wysypiskach odpadów organicznych oraz w spółkach wodno-ściekowych - bezpośredni kontakt z ziemią, odpadami pochodzenia zwierzęcego i ludzkiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wydatki związane z zakupem szczepionek i ich wykonaniem będą stanowiły dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów.

2.

Czy po stronie pracownika powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Odpowiedź na pytanie drugie zostanie udzielona odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy - w części dotyczącej pytania pierwszego - wydatki na zakup szczepionek dla pracowników można uznać za wydatki poniesione na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Spółka wskazuje, iż aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów podatkowych muszą być spełnione trzy warunki:

1.

wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, zabezpieczenia źródła przychodów,

2.

wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, tj. w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3.

wydatek musi być odpowiednio udokumentowany.

Zaszczepienie pracowników zmniejsza prawdopodobieństwo ich zachorowania, a także znacznie łagodzi skutki zachorowania na choroby wywołane przez szkodliwe czynniki biologiczne, a co za tym idzie powoduje obniżenie absencji w pracy (warunek 1).

Poza tym wydatek na szczepienie pracowników od 1 stycznia 2007 r. nie jest wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (warunek 2).

Ponadto zakup szczepionek zostanie udokumentowany fakturą VAT, a ich realizacja rachunkiem wystawionym za wykonanie usługi pielęgniarskiej (warunek 3).

W związku z powyższym - w ocenie Spółki - wydatki związane z zakupem szczepionek i ich realizacją należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną przez Jednostkę działalnością oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

Powyższa definicja kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych również tzw. kosztów pracowniczych.

Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Przepisy prawa pracy, w tym przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) nakładają na pracodawcę wymóg przeprowadzania na własny koszt badań określonych w art. 229 Kodeksu. Pracodawca poza świadczeniami z zakresu badań profilaktycznych obowiązany jest także sfinansować koszt profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, ze względu na warunki pracy.

Od dnia 1 stycznia 2007 r., w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - stanowił, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Niniejszy przepis został uchylony art. 1 pkt 11 lit. a) tiret 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589).

Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym, wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów. Jednak w przypadku wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, nie oznacza to ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Nie powinno się bowiem zapominać o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkujących zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

W przestawionym stanie faktycznym Spółka ponosi wydatki na zakup szczepień i usługi ich wykonania. Ponosi więc koszty szczepień przeciwko chorobom, którymi są zagrożeni pracownicy w związku z wykonywanymi czynnościami służbowymi. Szczepienia te stanowią skuteczny środek profilaktyki w walce z chorobami (zagrożeniami biologicznymi) mogącymi dotknąć pracowników.

Obiektywnie oceniając, zapewnienie pracownikom odpowiedniej opieki zdrowotnej, obejmującej dostęp profilaktyki (szczepienia ochronne), powinno przełożyć się na poprawę stanu zdrowia pracowników, ograniczając jednocześnie ich absencję w pracy z powodu zachorowań. To z kolei pozytywnie wpływa na efektywność wykonywanej przez nich pracy, a co za tym idzie na poziom przychodów osiąganych przez Spółkę. Oznacza to, że poniesienie przedmiotowych wydatków jest racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do osiągania przychodów lub powiększania poziomu przychodów osiąganych przez Spółkę.

Zatem, ponoszone przez Spółkę wydatki, są związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Mogą więc stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl