ITPB3/423-67/07/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 27 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 17 sierpnia 2007 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki, którego przebieg został zaprotokołowany przez notariusza. Zgromadzenie podjęło uchwały w przedmiocie zmiany umowy Spółki, w tym:

W związku z powyższym, Spółka poniosła wydatki w postaci zapłaty wynagrodzenia notariusza łącznie z podatkiem od towarów i usług, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej od wniosku o dokonanie zmiany w Rejestrze Przedsiębiorców KRS, opłaty za zamieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisie oraz wydatki na usługi doradcze radcy prawnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki w postaci: taksy notarialnej, podatku od czynności cywilnoprawnej, opłaty sądowej od wniosku o zmianę wpisu w KRS, opłaty za zamieszczenie ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz kosztów doradztwa prawnego, związane ze zmianą umowy Spółki, obejmującą podwyższenie kapitału zakładowego, rozszerzenie kompetencji i zmianę zasad procedowania Rady Nadzorczej oraz zmianę zasad reprezentacji Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez podatnika w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego i zmianą umowy Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów, jako poniesione w związku z jej funkcjonowaniem. W sposób pośredni przyczyniają się one do "trwania" Spółki. Wnioskodawca podkreśla przy tym, że koszty doradztwa prawnego zostały poniesione z uwagi na konieczność odwołania się w tych kwestiach do wiedzy fachowej. Koszty notarialne wynikają natomiast z obowiązku zachowania formy notarialnej umowy zmieniającej statut spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Uzasadnia to zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów związanych z funkcjonowaniem osoby prawnej.

Związek poniesionych przez Spółkę wydatków z jej przychodami jest niewątpliwy. Rozszerzony, unormowany zakres działalności Spółki, będący konsekwencją zmian w jej umowie wpływa bezsprzecznie na osiąganie przez nią przychodów. Ponadto, samo podwyższenie kapitału zakładowego Spółki wzmacnia pozycję finansową i rynkową firmy, a zatem przyczynia się do zabezpieczenia i późniejszego uzyskania przychodów.

Wnioskodawca argumentuje, że za Jego stanowiskiem przemawia również obowiązujące od 1 stycznia 2007 r., nowe brzmienie definicji kosztów uzyskania przychodów, zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są nie tylko koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, ale również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka wskazuje ponadto, że podobny do przedstawionego przez nią poglądu osąd zawierają wyrok NSA z dnia 7 marca 2006 r. (sygn. akt I FSK 121/05) oraz wyrok z dnia 22 lutego 2006 r. (sygn. akt II FSK 191/05). Co więcej, przedmiotowe wydatki nie zostały ujęte w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyższe argumenty, przemawiają za uznaniem wydatków poniesionych przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z treści tego unormowania wynika, że do tej kategorii należą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca poniósł wydatki związane z wprowadzeniem szeregu zmian w umowie Spółki. Zmiany te miały dwojaki charakter. Część z nich dotyczyła kapitału zakładowego. Do tej kategorii należy zaliczyć podwyższenie tego kapitału i wynikające z tej czynności zmiany zapisów umowy Spółki. Operacje te miały na celu przede wszystkim zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki. Pozostałe zmiany odnosiły się do samego funkcjonowania Spółki. Zarówno bowiem poszerzenie kompetencji Rady Nadzorczej, odrębne unormowanie zasady procedowania tego organu, jak i modyfikacja sposobu reprezentacji Spółki, dotyczą "technicznych" aspektów działania Spółki jako jednostki organizacyjnej, posiadającej osobowość prawną.

Z uwagi na odrębną istotę każdego ze wskazanych rodzajów zmian umowy, konieczne jest osobne rozpatrywanie kwalifikacji prawnej poniesionych w związku z nimi wydatków. Wydatki wskazane w przedstawionym stanie faktycznym nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec tego, ocenie należy poddać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu.

Dokonując analizy wydatków, związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, należy odnieść się na wstępie do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego treścią, do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Wyraźnie wskazano tu, że wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego Spółki nie stanowią jej przychodu podatkowego. Jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki. Wobec tego kosztów w postaci zapłaty: taksy notarialnej, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowej od wniosku o zmianę wpisu w KRS, opłaty za zamieszczenie ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz wydatków na doradztwo prawne, związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nie można traktować jako kosztów uzyskania przychodów. Nie odnoszą się one bowiem do przychodu podatkowego. Są bezpośrednio powiązane z przeprowadzeniem neutralnej podatkowo operacji na kapitale zakładowym Spółki.

W drugim z wymienionych przypadków, dokonane zapłaty: taksy notarialnej, podatku od czynności cywilnoprawnej, opłaty sądowej od wniosku o zmianę wpisu w KRS oraz opłaty za zamieszczenie ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym są ściśle związane z funkcjonowaniem Spółki jako osoby prawnej. Poniesienie wskazanych wydatków jest konieczne w przypadku zmiany umowy Spółki. Nie można ich w sposób bezpośredni powiązać z konkretnymi przychodami podatkowymi. Mają one zatem charakter pośrednich kosztów uzyskania przychodów. Także wydatki na doradztwo prawne w tym zakresie należy zaliczyć do pośrednich kosztów uzyskania przychodów. Korzystanie z fachowej pomocy prawnej pozwala bowiem na pełną analizę skutków prawnych działań prowadzonych bądź też planowanych przez Spółkę, a tym samym wpływa na trafność podejmowanych decyzji. To z kolei znajduje odbicie w wielkości osiąganych przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.