ITPB3/423-663/09/AM - Możliwość odzyskania zapłaconego zaległego podatku przez kontrahenta niemieckiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości "odzyskania" w polskim organie podatkowym zapłaconego przez kontrahenta niemieckiego zaległego podatku od należnych Spółce należności - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości "odzyskania" w polskim organie podatkowym zapłaconego przez kontrahenta niemieckiego zaległego podatku od należnych Spółce należności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 2002 r. Spółka wynajmuje kontrahentowi niemieckiemu wagony kolejowe. W bieżącym roku kontrahent objęty był kontrolą niemieckiego urzędu finansowego. Kontrolą objęto lata 2000-2002 i stwierdzono, że kontrahent nie potrącił z należności Spółki 5 % podatku za wynajem wagonów w 2002 r., zgodnie z umową między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Kwotę zaległego podatku wraz z odsetkami kontrahent uregulował, na dowód czego przesłał Spółce zaświadczenie podatkowe informujące o tym, że kwota została zapłacona w urzędzie finansowym. Kontrahent Spółki z bieżących należności potrącił kwotę zapłaconego podatku i zwrócił się do Wnioskodawcy z prośbą o złożenie wniosku do urzędu skarbowego celem odzyskania zapłaconego podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość odzyskania w urzędzie skarbowym zapłaconego podatku przez kontrahenta niemieckiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości wystąpienia z wnioskiem o zwrot zapłaconego podatku z uwagi na przedawnienie sprawy na podstawie art. 70 ustawy - Ordynacja podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Rozpatrując zagadnienie przedstawione przez Spółkę należy zaznaczyć, iż powstanie obowiązku podatkowego w Republice Federalnej Niemiec w przypadku polskiej spółki otrzymującej zapłatę z tytułu opłat licencyjnych od podmiotu niemieckiego podlega uregulowaniu w wewnętrznych przepisach podatkowych Republiki Federalnej Niemiec. Kwestia ustalenia tego obowiązku leży poza właściwością polskich organów podatkowych. Również obowiązki poboru podatku u źródła, tj. w Niemczech, podlegają wewnętrznym uregulowaniom podatkowym tego państwa.

Postanowienia polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli w niniejszej sprawie umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163 z późn. zm.), gdyż w okresie wskazanym przez Wnioskodawcę (2002 rok) obowiązującym aktem prawnym była właśnie rzeczona umowa polsko-niemiecka, miałyby zastosowanie dopiero w sytuacji, gdy w wyniku wewnętrznych uregulowań podatkowych - zarówno w Polsce, jak i w Niemczech - zostałby nałożony obowiązek podatkowy z tytułu tego samego dochodu lub majątku.

Jeżeli zatem wewnętrzne przepisy podatkowe Republiki Federalnej Niemiec nakładały w okresie obowiązywania tejże umowy podatek na opłaty licencyjne wypłacane podmiotom polskim, to zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, należności te wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce mogły być opodatkowane tylko w Polsce.

Wskazane uregulowania miały zastosowanie do opłat licencyjnych spełniających definicję określoną w art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, w myśl której wyrażenie "opłaty licencyjne" oznacza między innymi wszelkiego rodzaju wynagrodzenia, które płaci się za użytkowanie lub prawo do użytkowania wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego.

Wagony kolejowe jako zespoły elementów służących do transportu, stosowane w przemyśle, wypełniały powyższą definicję, należało je więc traktować jako wyposażenie przemysłowe. Tym samym wynagrodzenie płacone Spółce za użytkowanie wagonów stanowiło opłaty licencyjne.

Przedmiotem zapytania Spółki jest jednakże kwestia możliwości "odzyskania" w polskim organie podatkowym zapłaconego przez kontrahenta niemieckiego zaległego podatku od należnych Spółce należności.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji stanu faktycznego wynika, że zaległy podatek wraz z odsetkami od wynagrodzenia za wynajem w 2002 r. wagonów kolejowych Spółki uregulował w niemieckim urzędzie finansowym niemiecki kontrahent, potrącając następnie kwotę zapłaconego podatku z bieżących należności Wnioskodawcy.

Zauważyć wypada, iż - abstrahując od możliwości "odzyskania" zapłaconego podatku na gruncie polskiego prawa podatkowego - Spółka tego podatku nie uiściła, lecz zobowiązanym do jego zapłaty był kontrahent niemiecki.

Zarówno przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.), jak i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), nie zawierają regulacji, które dopuszczałyby możliwość uzyskania przez polskiego podatnika zwrotu zapłaconego za granicą podatku przez podmiot zagraniczny, nawet jeśli w późniejszym czasie jego równowartość została przez ten podmiot potrącona z należności przypadającej na rzecz polskiego podatnika. Unormowania zawarte w tychże aktach prawnych, zbliżone swoją materią do problemu poruszonego przez Wnioskodawcę, odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w których:

Żadnego z powyżej wymienionych przepisów nie można w przedmiotowej sprawie zastosować, jako że Spółka nie poniosła bezpośrednio ciężaru podatkowego (podatek nie został faktyczne uiszczony w państwie źródła).

W przypadku faktycznej zapłaty podatku u źródła Spółka mogłaby zastosować dyspozycję art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą podatnik osiągając również dochody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegające w obcym państwie opodatkowaniu i łącząc je z dochodami osiąganymi na terytorium Polski, ma możliwość w takim wypadku odliczenia od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów kwoty równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie.

W przedmiotowej sprawie jednakże, z powyżej przytoczonych względów, również regulacja art. 20 ust. 1 ustawy nie będzie miała zastosowania.

Zauważyć ponadto należy, iż wystąpienie kontrahenta niemieckiego z roszczeniem o zapłatę uiszczonego przez niego podatku u źródła do polskiego przedsiębiorcy przybiera w takim przypadku charakter cywilnoprawny, niepodlegający rozstrzygnięciom administracyjnym. Zgodnie z zasadą obowiązującą w polskim prawie podatkowym, odzwierciedloną w art. 30 Ordynacji podatkowej, za podatki niepobrane od podatnika, mimo takiego obowiązku, odpowiada płatnik, a nie podatnik; płatnik ma roszczenie regresowe w stosunku do podatnika, dochodzone na drodze procesu cywilnego.

Konstatując, stanowisko Spółki co do zasady jest prawidłowe, aczkolwiek nie zostało poparte właściwą podstawą prawną. Ponieważ treść art. 70 Ordynacji podatkowej reguluje kwestię przedawnienia zobowiązania podatkowego, regulacji tej nie można wprost odnosić do przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zdarzenia, gdyż w tym kontekście Wnioskodawca nie płacąc podatku u źródła nie ma prawnej możliwości dochodzenia jego zwrotu, tj. uzyskania nadpłaconego podatku dochodowego na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.