ITPB3/423-655/09/MT - Skutki podatkowe otrzymania środków pieniężnych od fundatora.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych od fundatora - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych od fundatora.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja powstała w dniu 20 sierpnia 2008 r. Jej celem statutowym jest między innymi prowadzenie działalności z zakresu ochrony zdrowia, działalność na rzecz chorych i rodzin cierpiących z powodu choroby, udzielanie pomocy w leczeniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych, dowóz produktów leczniczych do miejsc zamieszkania osób przewlekle chorych. Fundatorem Fundacji jest osoba fizyczna - Pan Mariusz G. Jedyny jej majątek stanowi kwota pieniężna w wysokości 5.000 zł, wniesiona przez fundatora, stanowiąca fundusz założycielski. Od dnia powstania do chwili obecnej Wnioskodawca nie podjął działalności statutowej i nie uzyskuje z tego tytułu jakichkolwiek przychodów. Jedynymi przychodami uzyskanymi przez Fundację w chwili obecnej są odsetki na rachunku bankowym założonym do prowadzenia bieżących operacji finansowych. Fundacja ponosi w 2009 r. jedynie bieżące wydatki związane z jej funkcjonowaniem, tj. wydatki na wynajem lokum biurowego, wydatki administracyjne, itp. Przedmiotowe wydatki były do miesiąca maja 2009 r. finansowane z funduszu założycielskiego w kwocie 5.000 zł. Po wyczerpaniu środków z tego funduszu, fundator rozpoczął dokonywanie do kasy Fundacji wpłat środków finansowych z przeznaczeniem na opłacanie bieżących długów związanych z jej funkcjonowaniem. Na okoliczność wpłat nie zostały sporządzone jakiekolwiek dokumenty, poza dokumentami kasowymi. Wnioskodawca traktuje kwoty wpłacone do kasy przez Pana Mariusza G. jako darowizny uzyskane od fundatora. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dla Fundacji rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy uzyskane od fundatora kwoty pieniężne w roku podatkowym 2009 przeznaczone na opłacenie wydatków związanych z funkcjonowaniem Fundacji strona winna uznać za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy 2009...

Przedstawiając własne stanowisko w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, Fundacja wskazała, że jej celem statutowym jest ochrona zdrowia. Z uwagi na powyższe - w jej ocenie - wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych są wszelkie dochody uzyskiwane przez nią w roku podatkowym 2009. Reasumując powyższe, Wnioskodawca stwierdził, że wpłaty środków finansowych dokonywane przez fundatora do kasy Fundacji - które to środki finansowe są przeznaczane na opłacanie bieżących wydatków związanych z jego funkcjonowaniem - w jego przypadku nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest, zdaniem Fundacji, fakt, iż do chwili obecnej nie zaczęła prowadzenia działalności statutowej w zakresie ochrony zdrowia.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w 2009 r. stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym - z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 - jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 powołanej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Ustawodawca przewidział jednocześnie szczególne przypadki, gdy przysporzenia podatnika nie są zaliczane do jego przychodów podatkowych - zostały one wymienione w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 1 omawianej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są natomiast koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zasady ich ujmowania dla celów podatkowych normują przepisy art. 15 ust. 4-4h tej ustawy.

Co do zasady, dochód ustalony z zastosowaniem powołanych wyżej przepisów stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od tej reguły w postaci zwolnień przedmiotowych. I tak, zgodnie z powoływanym przez Wnioskodawcę art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Zwolnienie to ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w powołanym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów (art. 17 ust. 1b tej ustawy).

Dochody podatnika, którego cele statutowe - wyraźnie wskazane w jego statucie - są tożsame z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być zatem wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, jeżeli zostaną przez niego przeznaczone i faktycznie wydatkowane na te cele, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1c.

W przedstawionym stanie faktycznym, Fundacja, której celem statutowym jest działalność w zakresie ochrony zdrowia, na rzecz osób chorych, ich rodzin oraz osób niepełnosprawnych, nie rozpoczęła prowadzenia tej działalności. W roku podatkowym 2009 Wnioskodawca:

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie kwalifikacji podatkowej otrzymanych darowizn.

Należy zatem wyjaśnić, że - jak wskazano powyżej - pieniądze otrzymane przez podatnika co do zasady stanowią jego przychód podatkowy. W analizowanym przypadku, Fundacja otrzymała kwoty pieniężne od fundatora tytułem darowizny. Przysporzenia te nie są objęte zakresem zastosowania art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec czego nie podlegają wyłączeniu z kategorii przychodów. Oznacza to, że stanowią przychody podatkowe Fundacji na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W analizowanym stanie faktycznym nie zachodzą przypadki, o których mowa w art. 21 i 22 omawianej ustawy, gdy przedmiotem opodatkowania jest przychód. Wobec tego, osiągnięta przez Wnioskodawcę w roku podatkowym 2009 nadwyżka sumy przychodów z tytułu darowizn i odsetek od środków na rachunku bankowym nad poniesionymi wydatkami związanymi z jego funkcjonowaniem stanowiącymi koszty uzyskania przychodów jest dochodem osiągniętym przez tego podatnika we wskazanym roku podatkowym.

Jak podniesiono w treści wniosku, Fundacja jest podmiotem, którego celem statutowym jest działalność w zakresie ochrony zdrowia. Oznacza to, że dochody tego podmiotu mogą być wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile zostaną przeznaczone i wydatkowane na realizację jego celów statutowych, zgodnych z celami wskazanymi w tym przepisie. W przeciwnym wypadku, dochód ten, pomniejszony o ewentualne odliczenia przewidziane ustawą, stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 18 ust. 1 ww. ustawy).

Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy okoliczność, że jego celem statutowym jest ochrona zdrowia nie jest zatem wystarczającą przesłanką zwolnienia dochodu uzyskanego przez ten podmiot w 2009 r. od podatku na mocy omawianego art. 17 ust. 1 pkt 4. Kumulatywnym warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest bowiem przeznaczenie, a następnie wydatkowanie osiągniętego dochodu na ten preferowany przez ustawodawcę cel.

Należy ponadto podkreślić, że brak rozpoczęcia przez Fundację prowadzenia działalności statutowej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 analizowanej ustawy nie stanowi przeszkody dla przeznaczenia osiągniętego przez nią dochodu na cele tej działalności. Niemniej jednak wydatkowanie tego dochodu na bieżące funkcjonowanie Fundacji w sytuacji faktycznego nieprowadzenia przez nią działalności statutowej nie będzie spełniać warunku wydatkowania dochodu na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy.

W myśl natomiast art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku. Przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.

Podsumowując, z faktu, że celem statutowym Fundacji jest ochrona zdrowia i treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie można wnioskować - jak czyni to Wnioskodawca - że środki pieniężne otrzymane tytułem darowizny, nie stanowią dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jak bowiem wyjaśniono powyżej, środki te są przychodem Wnioskodawcy, uwzględnianym przy ustalaniu jego dochodu za rok podatkowy 2009. Dochód ten może natomiast stanowić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (po dokonaniu ewentualnych odliczeń przewidzianych ustawą) albo być wolny od tego podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy, w zależności od celu, na jaki zostanie przeznaczony i wydatkowany przez Fundację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.