ITPB3/423-651/09/AW - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utwardzenie drogi dojazdowej do siedziby firmy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-651/09/AW Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utwardzenie drogi dojazdowej do siedziby firmy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków na utwardzanie drogi dojazdowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków na utwardzanie drogi dojazdowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka poniosła wydatki na wybrukowanie wjazdu do siedziby firmy (ułożenie płyt jumbo).

Wjazd jest usytuowany na nieruchomości będącej własnością osoby fizycznej. Wymieniona nieruchomość nie jest wykorzystywana przez tę osobę na potrzeby działalności gospodarczej - nie stanowi jej środka trwałego.

Prawo do korzystania z wjazdu przysługuje Spółce na podstawie umowy ustanowienia służebności zawartej w formie aktu notarialnego. Zgodnie z aktem notarialnym właściciel ustanawia na swojej nieruchomości bezpłatną służebność gruntową przechodu i przejazdu dla właścicieli sąsiedniej nieruchomości, tj. Wnioskodawcy.

Utwardzenie polnej - gruntowej drogi było niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania firmy. Wjazd do Spółki zapewnia sprawny transport materiałów (Wnioskodawca jest firmą budowlaną specjalizującą się w pracach dociepleniowych i elewacyjnych budynków). Ponadto, część pomieszczeń magazynowych Jednostka wynajmuje firmie handlującej materiałami budowlanymi. Spółka nie posiada żadnego aktu prawnego do wyłącznego korzystania z utwardzonej drogi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty poniesione na utwardzenie drogi dojazdowej do siedziby firmy, jako pośrednio powiązane z uzyskaniem przychodu, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione na utwardzenie drogi dojazdowej do siedziby firmy, jako koszty powiązane pośrednio z uzyskanym przychodem należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz gdy wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Jednocześnie, zgodnie z przytoczonym przepisem, wydatki wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 - nawet jeżeli zostały poniesione w sposób celowy - nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Podatnik podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych. Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

W przedstawionym stanie faktycznym, w celu zwiększenia osiąganych przychodów, Wnioskodawca ponosi nakłady na utwardzenie drogi dojazdowej prowadzącej do firmy. Droga ta nie stanowi jego własności. Do jej używania Jednostka nie ma tytułu prawnego w postaci umowy najmu, dzierżawy. Korzysta z niej na podstawie ustanowionej aktem notarialnym bezpłatnej służebności gruntowej przechodu i przejazdu. Jednocześnie Jednostka podkreśla, iż właściciel nieruchomości jest osobą fizyczną i przedmiotowa nieruchomość nie stanowi jego środka trwałego.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż droga dojazdowa, którą utwardziła Spółka, nie stanowi jej środka trwałego, gdyż nie stanowi jej własności. Droga ta nie będzie również przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze zawartej z właścicielem drogi. Wobec powyższego, przedmiotowych wydatków nie można uznać za wydatki poniesione na wytworzenie własnego środka trwałego, jak i inwestycji w obcym środku trwałym. Dlatego też wydatki poniesione na jej utwardzenie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została - jak wyjaśniono na wstępie niniejszej interpretacji - od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Zapewnienie odpowiedniej jakości drogi, pełniącej funkcję drogi dojazdowej do posesji, na której znajduje się firma Wnioskodawcy, poprzez utwardzenie drogi polnej - gruntowej, jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa i zapewniania dojazdu jego klientom. Brak drogi może przyczynić się do utrudnienia dojazdu klientów i dostawców materiałów budowlanych. W przedstawionym stanie faktycznym Jednostka podkreśla bowiem, iż wjazd do Spółki zapewni sprawny transport materiałów (Wnioskodawca jest firmą budowlaną specjalizującą się w pracach dociepleniowych i elewacyjnych budynków). Ponadto, jako że część pomieszczeń magazynowych Jednostka wynajmuje firmie handlującej materiałami budowlanymi, wpłynie na uzyskanie przychodu z tego tytułu.

Skoro wydatki poczynione na drogi dojazdowej mogą stanowić koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy i będą przyczyniały się do powstawania przychodów pośrednio - w dłuższym okresie czasu, a nie w konkretnym momencie, należy stwierdzić, iż wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z literalnego brzmienia przepisu wynika jednoznacznie, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia go w księgach rachunkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl