ITPB3/423-624c/14/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-624c/14/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji PGK - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji PGK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako spółka dominująca Grupy G. (dalej: Grupa), wraz z I. G. (obecnie G.), G. S. oraz F. (obecnie I.) zawarły w dniu 30 września 2013 r. umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: PGK). Umowa została przekazana Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

Zgodnie z treścią umowy rok podatkowy PGK rozpoczyna się 1 stycznia a kończy 31 grudnia.

W dniu 23 września 2014 r. nastąpiła sprzedaż udziałów G. S. przez G. na rzecz I. Na skutek tej transakcji PGK utraciła status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Dzień dokonania transakcji jest zarazem ostatnim dniem roku podatkowego PGK. Począwszy od 24 września 2014 r. każda ze spółek tworzących PGK rozlicza podatek dochodowy od osób prawnych samodzielnie.

Wnioskodawca jest zaliczany do światowych dostawców produktów oraz systemów związanych z przewodami. Spółka specjalizuje się w wyrobie produktów głównie w ramach następujących obszarów działalności: przemysł samochodowy, kolejowy i energetyczny.

Spółka posiada zakłady produkcyjne w C. i D. oraz wynajmuje halę produkcyjną w B.

Spółka zatrudnia kilkaset pracowników na podstawie umów o pracę a ponadto w związku z prowadzeniem działalności produkcyjnej kupuje w maszyny i urządzenia, które stanowią jej środki trwałe oraz kupuje surowce/towary i usługi obce.

Spółka ponosi zatem szereg kosztów obejmujących w szczególności: koszty wynagrodzenia pracowników, koszty składek na ZUS, koszty amortyzacji środków trwałych oraz koszty zakupu surowców, towarów i usług obcych. Spółka zawsze wypłaca wynagrodzenia pracownicze w terminach wynikających z prawa pracy. Spółka amortyzuje środki trwałe dokonując odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc. Oprócz sprzedaży wyrobów gotowych Spółka świadczy też usługi ciągłe rozliczane w okresach rozliczeniowych.

Spółka nie zawsze reguluje płatności wobec swych dostawców w terminie. Zdarza się, że faktury są regulowane z opóźnieniem przekraczającym 30 dni.

Spółka składa niniejszy wniosek celem potwierdzenia obowiązków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych związanych z dokonywanymi rozliczeniami w związku z zakończeniem roku podatkowego PGK.

Pytania Spółki odnoszą się do następujących stanów faktycznych:

1. W opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka dokonywała sprzedaży towaróww.yrobów oraz świadczyła usługi ciągłe zarówno w okresie kiedy była członkiem PGK jak i w okresie kiedy PGK utraciła status podatnika podatku dochodowego.

2. Spółka rozpoznała koszty uzyskania przychodów dzieląc koszty dotyczące miesiąca września zasadą proporcji czasu i uznając, że koszty dotyczące września z tytułu wynagrodzeń (wraz z ZUS) oraz koszty z tytułu miesięcznych odpisów amortyzacyjnych powinny stanowić koszty Spółki proporcjonalnie do ilości dni funkcjonowania Spółki jako podatnika za miesiąc wrzesień.

3. Spółka dokonała płatności faktur, które uprzednio wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów na podstawie postanowień art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w okresie w którym była członkiem PGK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka rozpoznała przychody podatkowe we właściwej wysokości uznając, że w przypadku gdy wydanie towaróww.yrobów nastąpiło do dnia 23 września (ostatniego dnia roku podatkowego PGK) związane z tym przychody nie powinny być wykazane przez Spółkę samodzielnie, lecz jako dochód składający się na dochody PGK i zostać rozliczone przez PGK, natomiast usługi ciągłe stanowią przychód do opodatkowania na ostatni dzień okresu rozliczeniowego, który - jeżeli przypada po tej dacie - jest przychodem do opodatkowania Spółki.

2. Czy Spółka prawidłowo rozpoznała koszty uzyskania przychodów dzieląc koszty dotyczące miesiąca września zasadą proporcji czasu i uznając, że koszty dotyczące września z tytułu wynagrodzeń (wraz ze składkami z tytułu tych należności na ZUS, Fundusz Pracy, oraz Fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych w części należnej od pracodawcy, dalej: składki na FP oraz FGŚP) oraz amortyzacji powinny stanowić koszty Spółki proporcjonalnie do ilości dni funkcjonowania Spółki jako samodzielnego podatnika we wrześniu.

3. Czy w przypadku dokonania płatności przez Spółkę faktur, które Spółka wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów na podstawie postanowień art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w okresie, w którym była członkiem PGK stanowią koszty uzyskania Spółki w miesiącu, w którym następuje ich zapłata.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w części dotyczącej pytania trzeciego. W pozostałym zakresie zostaną Spółce wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 - zapłata faktur, które zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę w związku z opóźnieniem płatności stanowi podstawę do zwiększenia kosztów uzyskania Spółki w miesiącu, w którym następuje płatność.

Artykuł 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadził zupełnie nowe rozwiązanie w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów w celu zmniejszenia zatorów płatniczych. Jest to mechanizm korekty kosztów, który nakazuje zmniejszenie kosztów o kwotę nieuregulowaną przez podatnika w wymaganym terminie 30 dni (ust. 1) lub 90 dni (ust. 2). Art. 15b nie decyduje samoistnie czy dany koszt jest kosztem uzyskania przychodu ani też kiedy ten koszt może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, pozostaje to domeną art. 15 oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 15b nakazuje jednak korektę kosztów w dół w przypadku nieuregulowania zobowiązania w terminie i jednocześnie nakazuje zwiększenie kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym podatnik uregulował zobowiązanie. Wobec tego w przypadku, gdy Spółka poniosła pewne koszty uzyskania przychodu będąc członkiem PGK, ale w wyniku nieuregulowania faktur w terminie była zmuszona skorygować koszty w dół (w wyniku czego nie weszły one do rozliczenia PGK), to w razie uregulowania przez Spółkę tego zobowiązania po zakończeniu roku podatkowego PGK, Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę dokonanego uprzednio zmniejszenia. Zarówno w trakcie trwania PGK jak i po zakończeniu trwania PGK koszty są ponoszone a przychody są uzyskiwane przez spółki wchodzące w skład PGK lub kontynuujące działalność po rozwiązaniu PGK. PGK nie uzyskuje samodzielnie przychodów ani nie ponosi kosztów a jedynie na podstawie art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konsoliduje dochody poszczególnych spółek wchodzących w jej skład. Dlatego też koszt poniesiony przez Spółkę i skorygowany przez nią w dół a następnie w górę ale już po ustaniu PGK, na skutek szczególnej regulacji zawartej w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie stanowił jej koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o jej wydanie i stanu prawnego obowiązującego w dniu jego złożenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl