ITPB3/423-622/12/14-S/DK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-622/12/14-S/DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 570/13 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowych konsekwencji umorzenia akcji za wynagrodzeniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2012 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowych konsekwencji umorzenia akcji za wynagrodzeniem.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z zamierzonym dobrowolnym umorzeniem akcji własnych nabytych w tym celu przez Spółkę, na podstawie art. 359 § 1 oraz § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - dalej: k.s.h., (możliwość taką przewiduje umowa spółki,), w dniu X marca 2012 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy XY S.A. podjęło uchwałę wyrażającą zgodę i upoważnienie Zarządu do zawarcia umowy nabycia akcji od trzech akcjonariuszy (zwanych dalej akcjonariuszami), posiadających 21% kapitału zakładowego, w celu ich dobrowolnego umorzenia. Niniejsza uchwała wyraża zgodę i upoważnia Zarząd do zawarcia umowy nabycia akcji w celu ich dobrowolnego umorzenia, na podstawie której Spółka nabędzie od działających łącznie akcjonariuszy, wszystkie posiadane przez nich akcje, wraz z wszystkimi prawami z nich wynikającymi w zamian za wynagrodzenie, wypłacone wyłącznie z kwoty, która zgodnie z art. 348 § 1 k.s.h. może być przeznaczona do podziału, w określonej uchwałą wysokości, płatne do dnia 31 grudnia 2012 r., przy czym przedmiotowa umowa będzie dopuszczała wykonanie zobowiązania do zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia za nabywane akcje poprzez zapłatę części wynagrodzenia w dwóch ratach: 1 rata w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy zbycia akcji, II rata w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz będzie zawierała zgodę akcjonariuszy zbywających akcje, o której mowa w art. 453 Kodeksu cywilnego, na zwolnienie się przez Spółkę z zobowiązania do zapłaty reszty wynagrodzenia przez spełnienie innego świadczenia, tj. przeniesienie przez Spółkę na akcjonariuszy w udziałach przez nich określonych praw użytkowania wieczystego i własność ściśle wskazanych nieruchomości środków trwałych (budynków i budowli wraz z gruntami oraz prawem wieczystego użytkowania gruntów). W dniu X kwietnia 2012 r., zgodnie z upoważnieniem Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy z dnia X marca 2012 r., Zarząd Spółki zawarł z akcjonariuszami umowę zbycia akcji na rzecz Spółki Akcyjnej w celu ich umorzenia oraz umowę zobowiązującą do przeniesienia prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności w celu zwolnienia z długu w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego. Umowa ta określa łączne wynagrodzenie za nabywane w celu umorzenia akcje. Wedle wyboru Spółki oraz za niepodlegającą odwołaniu zgodą akcjonariuszy, wykonanie zobowiązania do zapłaty przez Spółkę nastąpi w następujący sposób: część wynagrodzenia zostanie wypłacona w formie pieniężnej, co do pozostałej części wynagrodzenia, akcjonariusze wyrażają niepodlegającą odwołaniu zgodę, o której mowa w art. 453 Kodeksu cywilnego, na zwolnienie się przez Spółkę, zobowiązania do zapłaty reszty wynagrodzenia przez spełnienie innego świadczenia, tj. przeniesienie przez Spółkę na akcjonariuszy w udziałach przez nich określonych, w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności ściśle określonych nieruchomości.

W tym samym dniu Zarząd Spółki zawarł z akcjonariuszami umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego oraz prawa własności nieruchomości w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego.

W dniu X czerwca 2012 r. Zwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy podjęłouchwałę o dobrowolnym umorzeniu, posiadanych przez Spółkę akcji, nabytych w celu ichumowy zobowiązującej do przeniesienia prawa użytkowania wieczystego oraz prawawłasności w celu zwolnienia z długu w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego zawartej dnia X kwietnia 2012 r. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy przyjęło do wiadomości oraz zatwierdziłodokonane w dniu X kwietnia 2012 r. zbycie prawa użytkowania wieczystego oraz prawawłasności nieruchomości w sposób opisany powyżej.

Następnie Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy podjęło uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki poprzez zmniejszenie liczby akcji - umorzenie nabytych w tym celu akcji - oraz jednocześnie podwyższyło kapitał zakładowy ze środków Spółki, tak aby kapitał zakładowy spełniał wymogi z art. 308 § 1 k.s.h., przeznaczając na ten cel środki z kapitałów rezerwowych (zapasowych) utworzonych z zysku Spółki, poprzez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy dobrowolne umorzenie akcji w Spółce za wynagrodzeniem wypłaconym wyłącznie z kwoty, która zgodnie z art. 348 § 1 k.s.h. może być przeznaczona do podziału w formie pieniężnej oraz za zgodą akcjonariuszy, poprzez zwolnienie się z zapłaty reszty wynagrodzenia przez spełnienie innego świadczenia, z zastosowaniem instytucji datio in solutum, tj. przeniesienie praw użytkowania wieczystego oraz prawa własności ściśle określonych nieruchomości, spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zapłata wynagrodzenia za dobrowolnie umorzone akcje w formie pieniężnej prowadzi do przekazania środków pieniężnych w wartości nominalnej odpowiadającej ustalonej wartości wynagrodzenia. Przekazywane na rzecz akcjonariuszy środki pieniężne zostały uprzednio odpowiednio ujęte jako przychody albo przysporzenia niestanowiące przychodu - w tej samej wartości nominalnej - dla celów rozliczeń podatkowych Spółki jako wartości wchodzące do jej majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Spółka w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą akcjonariuszy inne świadczenie, to zobowiązanie wygasa. Świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum) jest umową, na mocy której dłużnik i wierzyciel wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego spełni inne świadczenie. Celem stron umowy jest umożliwienie wygaśnięcia istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania poprzez spełnienie przez Spółkę świadczenia innego niż pierwotnie określone.

Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (zapłata w formie pieniężnej pełnej kwoty przysługującego akcjonariuszom wynagrodzenia), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika. W szeregu interpretacji podatkowych organy podatkowe prezentowały pogląd, że skutki podatkowe świadczenia w miejsce wypełnienia powinny być oceniane z uwagi na charakter pierwotnego świadczenia, a nie świadczenia zastępczego. Oznacza to w konsekwencji, że skutki podatkowe rozliczenia dla akcjonariuszy oraz dla samej Spółki powinny być takie, jak w przypadku wypłaty wynagrodzenia w formie gotówkowej. W opinii Spółki wykonanie świadczenia zastępczego, będzie zdarzeniem nie powodującym powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na poparcie powyższego stanowiska należy wskazać następujące argumenty:

I. W świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych, nabycie akcji w celu ich umorzenia jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia i tytułem do uzyskania wynagrodzenia przez akcjonariusza nie jest umowa cywilnoprawna, lecz realizacja zobowiązania wynikającego z uchwały zgromadzenia akcjonariuszy. Celem umorzenia akcji nie jest zbycie składników majątkowych, a kształtowanie struktury właścicielskiej Spółki. Żaden z przepisów Kodeksu spółek handlowych nie stanowi przeszkody, aby wynagrodzenie akcjonariusza z tytułu nabycia jego akcji w celu umorzenia przyjęło formę gotówkową lub bezgotówkową. Ustawodawca nie rozróżnia formy wynagrodzenia akcjonariusza, a jedynie sytuację faktyczną umorzenia akcji w Spółce. Skutkiem umorzenia akcji jest ich unicestwienie oraz zmniejszenie liczby akcji Spółki, niewątpliwie nie stanowi to korzyści dla Spółki, a więc nie może być mowy o wystąpieniu przychodu. Efektem uchwały o umorzeniu akcji, będzie przepływ aktywów Spółki do akcjonariuszy oraz obniżenie kapitału zakładowego. Akcjonariusze nie będą zobowiązani do dokonania na rzecz Spółki świadczeń powodujących zwiększenie majątku Spółki - wręcz przeciwnie umorzenie zmniejszy jej majątek, gdyż podwyższenie kapitału zakładowego do wartości wynikającej z art. 308 k.s.h., nastąpiło z kapitału zapasowego;

II. Przeniesienie praw do nieruchomości na akcjonariuszy nie spowoduje dla Spółki powstania przychodu z odpłatnego zbycia, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym, przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Spełniając za zgodą wierzyciela inne świadczenie na jego rzecz w wykonaniu już istniejącego zobowiązania, Spółka nie otrzymuje w zamian żadnego ekwiwalentu majątkowego, więc nie ma tu elementu odpłatności (wypłata wynagrodzenia akcjonariuszom nie prowadzi do "otrzymania pieniędzy", "otrzymania wartości pieniężnych", "otrzymania różnic kursowych", "otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń"). Sytuacja majątkowa podmiotów zaangażowanych w umorzenie za wynagrodzeniem niepieniężnym jest bowiem taka sama jak przy pieniężnym rozliczeniu - umorzenia akcji. Inny jest tylko rodzaj aktywów zaangażowanych w rozliczenie (zamiast zmniejszenia stanu gotówki następuje zmniejszenie stanu odpowiednich aktywów). W konsekwencji, przeniesienie określonych aktywów (praw do nieruchomości) tytułem wynagrodzenia za umorzenie akcji w tym trybie nie będzie skutkować powstaniem dochodu z odpłatnego zbycia tych aktywów. Błędne byłoby traktowanie opisanej transakcji na równi z odpłatnym zbyciem nieruchomości, rodzącym przychód Spółki podlegający opodatkowaniu. Ponadto zaistniała sytuacja nie nosi znamion umorzenia zobowiązania, gdzie w sposób jednoznaczny dochodzi do nieodpłatnego przysporzenia majątku dłużnika kosztem majątku wierzyciela. Istota tejże transakcji polega na dokonaniu zmian w strukturze kapitałowej Spółki. Do spółki nie wpływają żadne środki pieniężne z zewnątrz;

III. Przeniesienie praw do nieruchomości na akcjonariuszy nie spowoduje dla Spółki powstania przychodu, gdyż nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Jako przychód należny, rozumieć należy powstanie wierzytelności (roszczenia) lub najpóźniej faktyczne otrzymanie rzeczowego lub pieniężnego świadczenia. W tym przypadku nie nastąpi więc zwiększenie aktywów Spółki a wręcz przeciwnie zmniejszenie aktywów przy równoczesnym zmniejszeniu kapitału zakładowego. Jedynym przychodem, jaki może powstać w wyniku takiej transakcji jest potencjalny przychód akcjonariusza;

IV. Brak opodatkowania po stronie Wnioskodawcy z tytułu umorzenia akcji za wynagrodzeniem wynika również z wykładni systemowej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą wynagrodzenie akcjonariusza za umorzenie akcji jest zaliczane do dochodów z udziału w zyskach osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 10 ust. 1 posługuje się pojęciem dochód (przychód) faktycznie uzyskany z udziału, nie ograniczając tego dochodu jedynie do dochodów pieniężnych. Wśród rodzajów dochodu z udziału w zyskach osób prawnych art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymienia np. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej. Świadczenie rzeczowe uzyskane jako wynagrodzenie za umorzenie akcji stanowić będzie zatem formę dochodu z udziału spółki, określonego w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, i na zasadach określonych w art. 22 ust. tej ustawy, stanowić będzie podstawę opodatkowania jedynie u akcjonariusza, który jest właścicielem umarzanych akcji. W świetle art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Przy spełnieniu określonych przesłanek przychód ten może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

V. Uregulowanie wynagrodzenia akcjonariuszowi w formie niepieniężnej nie może stanowić dla Spółki obowiązku podatkowego poprzez utożsamienie tego zdarzenia z wypłatą dywidendy, gdyż zdarzenia te są zgoła różne. Dywidenda stanowi, zgodnie z przyjętym poglądem doktrynalnym, zysk przeznaczony do podziału między wspólników, akcjonariuszy na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników lub akcjonariuszy. Dywidenda rzeczowa jest dopuszczonym prawem i równoprawnym z dywidendą w formie pieniężnej sposobem podziału zysku oraz nie jest związana z dokonaniem jakichkolwiek świadczeń ze strony akcjonariuszy. Zatem jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawierają uregulowań szczególnych określających zasady wypłaty dywidendy rzeczowej to skutki podatkowe takiej transakcji powinny być identyczne, jak w przypadku dywidendy pieniężnej. Zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem organów podatkowych, wypłata dywidendy w formie pieniężnej nie ma wpływu na rozliczenie podmiotu wypłacającego dywidendę w zakresie podatku dochodowego osób prawnych (po stronie spółki wypłacającej dywidendę nie powstaje jakiekolwiek przysporzenie). Przyjęcie takiej linii orzecznictwa sądów administracyjnych (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 98/11, wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 120/10, wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 374/10, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1461/10, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 1171/11) jest niekorzystne dla organów podatkowych, gdyż przeczy zasadzie powszechności opodatkowania. Z uwagi na powyższe ustawodawca (Minister Finansów) podjął starania celem uszczelnienia systemu podatku dochodowego, jak i pełniejszej realizacji, wywodzonej z art. 84 Konstytucji RP, sprawiedliwości podatkowej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, przygotowując projekt nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opublikowany na stronie Rządowego Centrum Legislacji (http://legislacja.rcl.gov.pI/lista/2/projekt/59396, projekt z dnia 24 sierpnia 2012 r.). Przedmiotowy projekt dodaje art. 14a do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych "W przypadku, gdy podatnik reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów lub akcji w spółce, poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego przychodem takiego podatnika jest wartość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia; jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest większa niż wartość zobowiązania regulowanego tym świadczeniem przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. (...)". Wprowadzenie nowej jednostki redakcyjnej precyzuje skutki uregulowania przez dłużnika zobowiązania w formie niepieniężnej (wypłata dywidendy w formie rzeczowej, wypłata wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów (akcji) oraz innych zdarzeń opartych na koncepcji datio in solutum z odpłatnym zbyciem rzeczy lub praw majątkowych). Tak więc obowiązujące zapisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wywołują skutków podatkowych w przypadku uregulowania zobowiązań w trybie świadczenia w miejsce wypełnienia, jak i wymiany barterowej, co znajduje swoje uzasadnienie w art. 12 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy;

VI. Zajęte we wniosku stanowisko potwierdzenie znajduje w orzecznictwie sądów administracyjnych:

1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 290/10;

2. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 935/10;

3. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 102/11;

4. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 października 2011 r. sygn. akt I SA/Po 504/11;

VII. Powyższe stanowisko znajduje dodatkowo potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych odnośnie braku obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zbycia udziałów/akcji celem ich umorzenia. Organy podatkowe stoją na stanowisku, że instytucja umorzenia udziałów w drodze ich nabycia przez spółkę, uregulowana w art. 359 § 1 k.s.h., jest w swojej istocie odrębną instytucją prawną od cywilnoprawnej instytucji sprzedaży praw majątkowych, tak:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu:

a.

z dnia 29 października 2008 r. znak: ILPB2/436-81/08-2/AJ;

b.

z dnia 10 czerwca 2009 r. znak: ILPB2/436-42/09-4/MK;

2. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

a.

z dnia 22 października 2007 r. znak: IPPB2/436-61/07-4/MZ;

b.

z dnia 14 października 2008 r. znak: IPPB2/436-274/08-5/MZ;

c.

z dnia 7 maja 2009 r. znak: IPPB2/436-45/09-2/AF;

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. znak: ITPB2/436-150/08/IL;

4. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

a.

z dnia 3 stycznia 2008 r. znak: IBPB2/436-36/07/HS;

b.

z dnia 21 października 2008 r. znak: IBPB2/436-158/08/MZ.

Podsumowując, wypłata wynagrodzenia pieniężnego oraz niepieniężnego (rzeczowego) na rzecz akcjonariusza, w związku z umorzeniem posiadanych przez niego akcji w Spółce, będzie zdarzeniem neutralnym w podatku dochodowym po stronie Spółki (jako podmiotu wypłacającego to wynagrodzenie), w szczególności nie spowoduje po jej stronie powstania przychodu do opodatkowania, gdyż nie dochodzi do spełnienia innego świadczenia w miejsce tego, do którego Spółka była pierwotnie zobowiązana. Wykonanie tego zobowiązania jest świadczeniem jednostronnym, ponieważ skutkuje powstaniem przysporzenia majątkowego jedynie po stronie otrzymującego to wynagrodzenie akcjonariusza. Wydanie aktywów tytułem wynagrodzenia za umarzane akcje nie stanowi odrębnej transakcji, gdyż jest jedynie realizacją zobowiązania wynikającego z uchwały o umorzeniu akcji jako właściwego tytułu prawnego.

Ponadto zgodnie z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określenie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Zatem, w opinii Wnioskującej, jeżeli ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym katalog przychodów podatkowych nie wymienił przychodu pochodzącego z wypłaty, czy przekazania w formie rzeczowej, wynagrodzenia za umarzane akcje, to taka czynność nie może stanowić opodatkowania wskutek zastosowania wykładni rozszerzającej, czy też poprzez zastosowanie analogii (zasada nullum tribulum sine lege).

W dniu 17 grudnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną Nr ITPB3/423-622/12/DK, w której uznał stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. r. (data wpływu 10 października 2012 r.) za nieprawidłowe w części dotyczącej wynagrodzenia w postaci niepieniężnej, oraz za prawidłowe w części dotyczącej wynagrodzenia w postaci pieniężnej. W dniu 10 stycznia 2012 r. Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przedmiotowej interpretacji. Skargę na przedmiotową interpretację nadano w urzędzie pocztowym w dniu 22 marca 2013 r.

Wyrokiem z dnia 3 września 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 570/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 10 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku opatrzony klauzulą prawomocności wraz z aktami sprawy.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w związku z przepisem art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo tut. organ wskazuje, że cytowane przez Spółkę interpretacje podatkowe zostały wydane w odmiennych od przedstawionego we wniosku stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, oraz dotyczyły indywidualnych spraw wnioskodawców w konsekwencji nie mogą one wywierać wpływu na sposób rozstrzygnięcia w sprawie przedmiotowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl