ITPB3/423-617/11/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym w dniu 7 lutego 2012 r. oraz w dniu 20 lutego 2012 r. - dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie podatkowego rozliczenia przychodu uzyskanego z tytułu zawartej umowy dzierżawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony w dniu 7 lutego 2012 r. oraz w dniu 20 lutego 2012 r. - w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowego rozliczenia przychodu uzyskanego z tytułu zawartej umowy dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota mieszkaniowa wydzierżawiła pomieszczenie o powierzchni 3,20 m2 Bankowi w celu ustawienia bankomatu. Pomieszczenie to stanowi część wspólną Wspólnoty. Dzierżawca wyraził zgodę na uczestnictwo w kosztach naprawy pokrycia dachowego budynku w wysokości 40.000,00 zł stanowiącego 70% całkowitego przedsięwzięcia w zamian za zwolnienie z czynszu dzierżawnego do 31 sierpnia 2020 r. Naprawę dachu wykonano, Bank pokrył koszt tej naprawy w wysokości 40.000,00 zł.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wspólnota otrzymała od Banku całą kwotę 40.000,00 zł, jednocześnie kwota ta stanowi ostateczne rozliczenie umowy dzierżawy lokalu z dnia 8 czerwca 2011 r., której czas obowiązywania upływa z dniem 31 sierpnia 2025 r.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnota mieszkaniowa może przyjąć dochód z tytułu pokrycia przez Bank remontu jako przychody przyszłych okresów z tytułu dzierżawy pomieszczenia i opłacać podatek dochodowy w formie zaliczki comiesięcznej do czasu upłynięcia okresu dzierżawy, czy też powinna zapłacić podatek dochodowy jednorazowo.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że dochód z uczestnictwa w kosztach remontu przez Bank jest dochodem z dzierżawy za okres od dnia 31 sierpnia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2025 r. w związku z tym chce płacić podatek dochodowy w formie zaliczki comiesięcznej do czasu upłynięcia okresu dzierżawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 12 ust. 3a tejże ustawy, wskazuje, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W celu określenia momentu powstania przychodu w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej w nim sytuacji.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, wskazano, iż Wspólnota zawarła umowę dzierżawy z Bankiem, w której ustalono, iż dzierżawca uiści jednorazowo uzgodnioną przez strony umowy kwotę pieniężną za cały okres dzierżawy, a dokonane rozliczenie jest ostateczne. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż strony nie ustaliły w umowie okresów rozliczeniowych, w konsekwencji w omawianej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając to na uwadze należy wskazać, iż skoro na podstawie umowy dzierżawy Wspólnota uzyskała zapłatę za cały okres dzierżawy, i jak wskazuje kwota ta jest ostatecznym rozliczeniem z tytułu tej umowy, to uzyskane na tej podstawie przysporzenie majątkowe powinno zostać rozpoznane jako przychód zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli jednorazowo w dacie otrzymania zapłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.