ITPB3/423-608/09/PS - Długość roku podatkowego w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej w drugiej połowie roku kalendarzowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązywania przepisów podatkowych przy rozpoczęciu działalności gospodarczej w drugiej połowie roku kalendarzowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązywania przepisów podatkowych przy rozpoczęciu działalności gospodarczej w drugiej połowie roku kalendarzowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z aktu notarialnego Spółki wynika, iż rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, a w związku z rozpoczęciem działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2009 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do zdarzeń gospodarczych zaistniałych po dniu 31 grudnia 2008 r. Spółka powinna stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., czy też w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Spółka stoi na stanowisku, że do zdarzeń gospodarczych zaistniałych po dniu 31 grudnia 2008 r. Wnioskodawca powinien stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.. Spółka wybrała rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym. Wobec powyższego nie ma do niej zastosowania art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, gdyż wynika z niego, iż przepisy ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Przepisy dotyczące roku podatkowego dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych określone zostały w art. 8 ust. 1-7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Ustawa daje podatnikom możliwość wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy, a także zawiera określenie roku podatkowego w sytuacjach szczególnych.

Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 8 ust. 1 ww. ustawy rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Innymi słowy, przepis art. 8 ust. 2a ww. ustawy ma zastosowanie tylko do podatników podejmujących po raz pierwszy działalność, w przypadku, gdy wybiorą rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym (inaczej mówiąc, gdy nie wybiorą skutecznie roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy) oraz pod warunkiem, że rozpoczną działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego (a nie obrotowego, czy przyjętego roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy).

Natomiast określenie "może trwać" użyte w powyższym przepisie oznacza, że podatnik ma wybór, a zgoda organu podatkowego na przyjęcie danego rozwiązania nie jest wymagana. Zatem na podstawie powołanych powyżej przepisów należy wnioskować, że jeżeli Spółka rozpoczyna działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego, ma możliwość przedłużenia trwania roku podatkowego od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego - co nie jest jednoznaczne ze zmianą roku podatkowego określoną w wyżej cytowanym art. 8 ust. 1 ustawy.

W zależności więc od rozwiązania przyjętego fakultatywnie przez podatnika, pierwszy rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym i może trwać maksymalnie 12 lub 18 miesięcy kalendarzowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku 2008 i wybrała rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym, z tym że pierwszy rok podatkowy kończy się z dniem 31 grudnia 2009 r..

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2009 r. stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Z ww. przepisu wynika zatem, iż jedynie w przypadku podatników, którzy wybrali rok podatkowy nie pokrywający się z rokiem kalendarzowym, do roku podatkowego rozpoczynającego się przed dniem 1 stycznia 2009 r. podatnicy ci stosują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzemieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r..

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy więc, że skoro rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy, to art. 9 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, nie będzie miał zastosowania. W konsekwencji, skoro zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pierwszy rok podatkowy Spółki skończy się w dniu 31 grudnia 2009 r., Jednostka powinna stosować do końca roku 2008 przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., natomiast począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. zastosowanie będą miały przepisy tej ustawy zgodnie z brzmieniem obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W związku z powyższym stanowisko Spółki, w świetle którego do zdarzeń gospodarczych zaistniałych po dniu 31 grudnia 2008 r. Wnioskodawca powinien stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., uznać należy za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.