ITPB3/423-603/09/MK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków w postaci uiszczonego podatku od czynności cywilnoprawnych oraz opłat notarialnych, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-603/09/MK Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków w postaci uiszczonego podatku od czynności cywilnoprawnych oraz opłat notarialnych, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia, Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego. Przyczyną podwyższenia kapitału była decyzja o unowocześnieniu spółki, poszerzeniu profilu jej działalności. W związku z dokonanym podwyższeniem kapitału, Jednostka poniosła wydatki, m.in. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki, które doprowadziły do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, można uznać za stanowiące koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, kosztami uzyskania przychodów mogą być wszelkie racjonalnie i gospodarczo poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, zmierzające do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Poniesione przez Spółkę wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego mają na celu jej rozwój, a przez to związane są z uzyskiwanymi przychodami.

Jednocześnie wydatki opisane w zapytaniu nie zawierają się w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy. Biorąc powyższe pod uwagę, Jednostka stoi na stanowisku, iż wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, wskazała orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych wydane w przedmiotowej sprawie:

-

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 marca 2009 r. - sygn. akt I SA/Kr 446/08

-

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 10 grudnia 2008 r. - sygn. akt I SA/Ol 504/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 257 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych.

Przychód, który Spółka uzyska w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego, będzie bezpośrednio przeznaczony na powiększenie kapitału zakładowego. Należy zatem uznać, że wszelkie wydatki, które Spółka poniesie w związku z otrzymaniem wkładu pieniężnego, pozostawać będą w związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych, wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również w związku z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych Spółki.

Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Tym samym, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nieistotny jest zatem - wbrew stanowisku prezentowanemu przez Wnioskodawcę - cel ani konsekwencje (efekty) podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Jeżeli więc określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia, zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż skoro przychód w postaci wkładu pieniężnego na powiększenie kapitału zakładowego nie będzie stanowił przychodu dla celów podatkowych, to wydatków z tym związanych nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Innymi słowy, nawet jeśli ponosząc koszty podwyższenia kapitału zakładowego, Spółka ma w perspektywie dalszy wpływ tego zdarzenia na przychody z prowadzonej działalności (poprzez unowocześnienie i poszerzeniu profilu jej działalności), nie zmienia to faktu, że wydatki te są ponoszone bezpośrednio w celu dokonania tego podwyższenia, czyli uzyskania przychodów, nie uwzględnianych w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zaakceptowanie stanowiska Jednostki prowadziłoby natomiast do sytuacji, w której koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochód nie podlega opodatkowaniu, pomniejszałyby dochód stanowiący podstawę opodatkowania.

Reasumując, okolicznością bezsporną - i zarazem decydującą o kwalifikacji podatkowoprawnej przedmiotowych wydatków - jest fakt, że w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółka uzyskała przyrost majątku, który nie stanowi przychodu podatkowego i w związku z czym nie jest uwzględniany przy ustalaniu dochodu do opodatkowania. W efekcie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu niebędącego przychodem podatkowym w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a co za tym idzie również przychodem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należało stwierdzić, że wydatki jakie Wnioskodawca poniósł w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, takie jak podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty notarialne nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę postanowień orzeczeń sądów administracyjnych podnieść należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie mają charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego. Niemniej jednak, dokonując przedmiotowej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tutejszy organ miał na względzie rozstrzygnięcia sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, wydane w podobnych sprawach.

Wydając przedmiotową interpretację organ - odmiennie niż Spółka - przyjął pogląd, wedle którego wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego są ponoszone w celu uzyskania przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko to jest zgodnie z literalną wykładnią omawianych przepisów oraz teorią obiektywnego związku przyczynowego. Zostało one wyrażone również m.in. w wyrokach:

-

Naczelnego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 marca 2000 r. (sygn. akt I SA/Wr 2285/98);

-

Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2003 r. (sygn. akt I SA/Gd 715/02),

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 listopada 2005 r. (sygn. akt I SA/Gd 884/03);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 maja 2007 r. (sygn. akt I SA/Rz 297/08);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2007 r. (sygn. akt I SA/Rz 464/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 3917/06);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Bd 546/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 829/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 958/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Bd 592/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Gd 767/07);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Bd 73/08);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 stycznia 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 717/08);

-

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (sygn. I SA/Gd 305/09);

-

Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2009 r. (sygn. II FSK 803/08);

-

Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2009 r. (sygn. II FSK 2085/08).

Na tle najnowszych wyroków w przedmiotowej sprawie można stwierdzić, iż obecnie kształtuje się jednolita linia orzecznicza w tym zakresie, potwierdzająca stanowisko organu wyrażone w niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl