ITPB3/423-57/07/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-57/07/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września br. (data wpływu 27 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie charakteru wpłat należności na Fundusz Rozwoju Marki firmy M. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie charakteru wpłat należności na Fundusz Rozwoju Marki firmy M.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (jako licencjobiorca) zawarła z firmą holenderską M. (jako licencjodawcą) umowę licencji na korzystanie z wizerunku. Na mocy tejże umowy Spółka uzyskała prawo do produkcji i sprzedaży produktów z licencjonowanym wizerunkiem. Wizerunek ten wykorzystują również inni licencjobiorcy w kraju i za granicą - w odniesieniu do różnych produktów.

W zamian za udzieloną licencję Spółka została zobowiązana do zapłaty tantiem liczonych procentowo od sprzedaży produktów objętych licencją, jednakże nie mniej niż określone w umowie kwoty gwarantowane. Ponadto, zgodnie z zawartą umową licencji, Spółka wnosi opłaty na Fundusz Rozwoju Marki, również naliczanych procentowo od sprzedaży produktów objętych licencją. Sposób wykorzystania środków Funduszu leży w wyłącznej gestii licencjodawcy i obejmuje m.in. reklamę wśród konsumentów i handlowców, inicjatywy z zakresu public relations i inne.

Licencjodawca obciąża Spółkę kwotami opłat na Fundusz Rozwoju Marki łącznie z kwotami tantiem, wystawiając jedną fakturę z wykazanymi tytułami opłat w oddzielnych pozycjach.

Ponieważ licencjodawca dostarczył certyfikat rezydencji, Spółka, jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, pobrała w 2007 r. podatek w wysokości 5% od obu należności wymienionych na fakturze.

Licencjodawca jednakże zakwestionował zasadność poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych należnego z tytułu poniesienia przez Spółkę opłat na Fundusz Rozwoju Marki.

W związku z powyższym Spółka zadała pytanie, czy wpłaty opłat na Fundusz Rozwoju Marki powinna traktować jako należności o charakterze licencyjnym i pobierać podatek w wysokości 5%, czy też jako usługi reklamowe i nie pobierać podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, mając na uwadze regulację art. 21 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, również płatności z tytułu opłat na Fundusz Rozwoju Marki należy traktować jako należności o charakterze licencyjnym, gdyż dla Spółki jest to jedynie dodatkowe obciążenie bezpośrednio związane z uzyskaniem licencji i wynika z umowy licencyjnej, opłaty te są przeznaczone na marketing marki licencjodawcy i pozostają w jego gestii, a Spółka nie ma wpływu na sposób wykorzystania Funduszu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy, nie mający na terytorium RP siedziby lub zarządu), przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z kolei art. 12 ust. 1 i 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w dniu 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) - dalej: Konwencji - stanowi, iż należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do należności licencyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

W art. 12 ust. 4 Konwencji wyjaśniono, iż określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Z powyższego wynika, że za należności licencyjne Konwencja uznaje wszelkiego rodzaju należności pozostające w związku z zawartą umową licencji a dotyczące wymienionych w tymże przepisie wartości niematerialnych i prawnych.

Poruszona przez Spółkę kwestia potraktowania opłat na Fundusz Rozwoju Marki jako należności z tytułu usług reklamowych nie ma w tym przypadku zastosowania gdyż za reklamę uznaje się "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług" - Słownik języka polskiego PWN.

Wykorzystywanie przez licencjodawcę środków z Funduszu Rozwoju Marki na np. promocję marki, nie oznacza automatycznie, iż świadczy on na rzecz Spółki usługi reklamowe. Za takie można by uznać reklamę produktów Spółki wykorzystujących wizerunek..., a nie promocję samej marki..., którą jak Spółka zaznaczyła we wniosku wykorzystują również inni licencjobiorcy w kraju i za granicą.

W pojęciu usług reklamowych nie mieszczą się również inicjatywy z zakresu public relations, które mają za zadanie tworzenie i utrzymywanie pozytywnego wizerunku firmy na zewnątrz. Tym samym utożsamianie powyższych działań z usługami reklamowymi jest niczym nieuzasadnione.

Reasumując, poniesione przez Spółkę opłaty na Fundusz Rozwoju Marki są należnościami licencyjnymi, od których należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl