ITPB3/423-549/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy przychodów uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy przychodów uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest producentem tarcicy i innych wyrobów drzewnych. W 1997 r. Jednostka nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Środki pieniężne na zakup tego prawa nie pochodziły z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pomimo, że Spółka taki fundusz tworzy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z tym, że przedmiotowe prawo należało do osoby fizycznej w Spółce przy zakupie nie wystąpił podatek naliczony VAT. Nie były ponoszone również wydatki na ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej. Mieszkanie jest wynajmowane pracownikom w celach mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania pierwszego. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego i trzeciego zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Spółki przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie będzie zwiększał Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ponieważ w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych jest mowa o lokalach mieszkalnych, a nie o spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego. Tym samym przychód z tytułu tej sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika. Źródła przychodów zostały natomiast określone w art. 12 tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Katalog przychodów, których nie zalicza się do przychodów podatkowych, wymieniony został w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wśród tego rodzaju przychodów ustawodawca w pkt 5 wymienił przychody, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż w 1997 r. Jednostka nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które ma zamiar zbyć. Mieszkanie jest wynajmowane pracownikom w celach mieszkaniowych. Spółka tworzy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

W związku z powyższym wskazać należy, iż stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) środki Funduszu zwiększa się o przychody z tytułu sprzedaży i likwidacji zakładowych domów i lokali mieszkalnych w części nie przeznaczonej na utrzymanie pozostałych zakładowych zasobów mieszkaniowych.

Analiza językowa ww. przepisu skłania do wniosku, że jego dyspozycją nie może być objęty przypadek zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest bowiem ograniczonym prawem własności. Przez sprzedaż lokali mieszkalnych, o której mowa w ww. art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy rozumieć należy natomiast sprzedaż lokali wyodrębnionych, a więc lokali do których podatnik posiada odrębną własność.

Własność i spółdzielcze własnościowe prawo do mieszkania stanowią dwie odrębne instytucje prawne. Prawo własności jest najszerszą formą korzystania z rzeczy (ruchomości i nieruchomości), natomiast spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest uprawnieniem przysługującym członkowi spółdzielni do lokalu stanowiącego własność spółdzielni.

Prawo własności uregulowane zostało w księdze II ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zatytułowanej Własność. Zgodnie z art. 140 Kodeksu cywilnego w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą. Oznacza to, że w praktyce właściciel może swobodnie dysponować swoją rzeczą, np. dokonać jej zbycia.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest natomiast jedną z form prawnych korzystania z lokali mieszkalnych. Prawo to przysługuje członkowi spółdzielni i zawiera uprawnienie do korzystania z lokalu oraz uprawnienie do zbywania prawa. W przypadku własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego właścicielem mieszkania jest spółdzielnia. Członkowi spółdzielni przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (zbliżone swoim charakterem do prawa własności) lub spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu (zbliżone swoim charakterem do najmu).

Na marginesie zauważyć należy również, iż z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zaliczane jest do wartości niematerialnych i prawnych (art. 16b ust. 1 pkt 1 ustawy), natomiast lokal mieszkalny zaliczany jest do środków trwałych (art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy).

Reasumując, w art. 7 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie zawarto przepisu wskazującego, iż sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zwiększa ten fundusz, a jedynie, że sprzedaż lokali mieszkalnych w części nie przeznaczonej na utrzymanie pozostałych zakładowych zasobów mieszkaniowych zwiększa ten fundusz (art. 7 ust. 1 pkt 8).

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż do przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie będzie mieć zastosowania przepis cytowanego art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkuje koniecznością uznania otrzymanych pieniędzy za przychód podatkowy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie będzie zwiększał Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, uznać należy za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.