ITPB3/423-52b/11/PST

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-52b/11/PST

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży amortyzowanych samochodów osobowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży amortyzowanych samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka wykorzystuje szereg środków trwałych, wśród których znajdują się również samochody osobowe wykorzystywane w działalności gospodarczej. W grupie samochodów osobowych występują pojazdy, których wartość początkowa nie przekracza wartości 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania oraz samochody których wartość przekracza wymienioną wartość. Amortyzując posiadane samochody osobowe Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą określoną w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Od stycznia roku 2010 dla samochodów osobowych, których wartość początkowa przekracza 20.000 euro, Spółka wykorzystując możliwości określone w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obniżyła stawki amortyzacji podatkowej do poziomu 1 % dla dotychczas amortyzowanych pojazdów, a ponadto od początku 2010 r. Spółka stosuje stawkę amortyzacji w wysokości 1 % dla nowo przyjętych samochodów osobowych, których wartość początkowa przekracza 20.000 euro, przeliczoną na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

W przyszłości Spółka zamierza dokonać sprzedaży samochodów osobowych amortyzowanych wg obniżonej stawki amortyzacji. Przy czym jako koszt uzyskania przychodu, Spółka zamierza wykazać wydatki na nabycie wymienionych samochodów osobowych pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne. Dla pojazdów o wartości powyżej 20.000 euro, jako wartość odpisów amortyzacyjnych Spółka zamierza przyjąć zarówno amortyzację dokonaną od wartości 20.000 euro, jak również amortyzację od kwoty przewyższającej wymienioną wartość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy dopuszczalne jest obniżenie stawek amortyzacji podatkowej dla niektórych samochodów osobowych do poziomu 1 % ze skutkiem od początku roku podatkowego lub od miesiąca w którym samochody zostały wprowadzone do ewidencji.

2.

Czy jako koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży samochodów osobowych, Spółka powinna wykazać wydatki na nabycie samochodów osobowych pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, których podstawę stanowi wartość początkowa samochodu osobowego niezależnie od tego, że część amortyzacji nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów jako dokonana od wartości przewyższającej równowartość 20.000 euro.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytania drugie (zdarzenie przyszłe). Zagadnienie dotyczące pytania pierwszego (stan faktyczny), będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego (zdarzenie przyszłe).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawa stwierdza, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) (nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. W dalszej części ww. przepisu ustawodawca stwierdza, że wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Przywołany art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zasady wg których podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych. Przepis ten stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odpisy nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, przywołane w przytoczonym przepisie, są to odpisy dokonywane na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym stwierdza się, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu osobowego przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Podsumowując Spółka jest zdania, że w przypadku odpłatnego zbycia samochodów osobowych, kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych obejmującą odpisy stanowiące koszt uzyskania przychodu (dokonane od wartości samochodu nie przewyższającej wartości 20.000 euro) oraz odpisy nie stanowiące kosztu uzyskania przychodu (dokonane od wartości samochodu przewyższającej wartość 20.000 euro).

Spółka powołuje na potwierdzenie swojego stanowiska interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lutego 2009 r. sygn. IPPB5/423-234/08-2/MŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi iż, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Zgodnie z przywołanym przepisem, Spółka może zatem jedynie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu nie przewyższającej równowartości 20.000 euro.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów, należy wskazać, iż przy sprzedaży środków trwałych, w tym przypadku samochodów osobowych, wydatki poniesione przez podatnika powinny być pomniejszone o wszystkie odpisy amortyzacyjne także, te które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując zatem w przypadku sprzedaży samochodów osobowych, kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych obejmującą odpisy stanowiące koszty uzyskania przychodu (dokonane od wartości samochodu nie przewyższającej wartości 20.000 euro) oraz odpisy nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (dokonane od wartości samochodu przewyższającej wartość 20.000 euro).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl