ITPB3/423-526/10/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka to podmiot w Grupie "E." SA, który prowadzi kompleksową obsługę Klientów - odbiorców energii elektrycznej - w imieniu i na rzecz "A." SA oraz "B." SA. Zakład sp. z o.o. w P. (dalej: "Z.", "Sprzedający") jest podmiotem w Grupie "E." SA realizującym zadania związane z prowadzeniem ruchu sieci rozdzielczej "A." SA Oddział w P. oraz telefoniczną obsługę Klienta w zakresie przyjmowania reklamacji o przerwach w dostawie energii elektrycznej.

W ramach "Z." funkcjonuje Telefoniczne Centrum Zgłoszeniowe (dalej "Wydział TCZ"), które jako wyodrębniony w strukturze organizacyjnej (regulaminie) wydział "Z." zajmuje się całodobową obsługą numerów awaryjnych, przyjmuje zgłoszenia od Klientów, w trybie on-line przekazuje je do Centralnej Dyspozycji Ruchu oraz współpracuje z Biurami Obsługi Klienta Spółek Dystrybucyjnych w zakresie sprawnego załatwiania spraw związanych z problemami zgłaszanymi przez Klientów - odbiorców energii elektrycznej. Zasadniczo "Z." wykonuje wszelkie usługi na podstawie jednej umowy zawartej z "A." SA Oddział w P. ("umowa główna").

Wydział TCZ zajmuje wyodrębnione pomieszczenia w lokalu najmowanym przez "Z.". Pracownikom "Z." świadczącym pracę w ramach Wydziału TCZ przypisane są określone meble, komputery, aparaty telefoniczne i inne akcesoria przynależne stanowiskom operatorów, a także mają oni do wyłącznej dyspozycji kuchnię wraz z wyposażeniem oraz salę szkoleniową. Na komputerach wykorzystywanych w Wydziale TCZ zainstalowane jest standardowe oprogramowanie, jak również wykorzystywane jest oprogramowanie "specjalistyczne", związane z zarządzaniem ruchem sieci. Właścicielem oprogramowania "specjalistycznego", kluczowego dla zapewnienia informatycznego zaplecza "Z.", w tym również Wydziału TCZ, jest "A." SA Oddział w P. "Z." użytkuje to oprogramowanie na podstawie stosownych postanowień "umowy głównej", dodatkowo zapewniając sobie konserwację tego oprogramowania na podstawie umowy ze spółką "I." Sp. z o.o. (również spółka z Grupy "E." SA). Ocenianą umową sprzedaży składników majątkowych "E." nie wstąpi w prawa i obowiązki "Z." wynikające z "umowy głównej". Współpraca pomiędzy "E." i "A." SA Oddział w P., z uwzględnieniem faktu nabycia składników składających się na Wydział TCZ, ma zostać ukształtowana na podstawie odrębnego trójstronnego porozumienia zawartego pomiędzy "E.", "Z." i "A." SA Oddział w P., a także w ramach nowej "umowy głównej" zawartej pomiędzy "E." i "A." SA Oddział w P.

Wydział TCZ ma wydzielone oddzielne konto księgowe (konto Wydziałowe) na które odnoszone są koszty operacyjne (koszty administracyjne, pracownicze, itp.) Na koncie nie są natomiast ujmowane wyodrębnione przychody związane z Wydziałem TCZ. W "Z." nie ma również oddzielnie przyjętego budżetu dla Wydziału TCZ.

Spółka "E." jest spółką dedykowaną obsłudze klientów w Grupie "E." SA i prowadzi telefoniczną obsługę odbiorców na terenie Polski północnej. Przejście zespołu składników majątkowych "Z." składających się na Wydział TCZ skutkować więc będzie uzupełnieniem zakresu szeroko rozumianej obsługi odbiorców przez "E." i konsolidacją tego rodzaju działalności w ramach Grupy "E." SA.

"Z." planuje dokonać sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z Wydziałem TCZ, nie spełniającego w ocenie Spółki definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa ani na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, ani ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Projekt aktu notarialnego zakłada sprzedaż zespołu składników, w skład którego wchodzić będą aktywa trwałe (ruchomości, wartości niematerialne i prawne).

W trybie art. 23¹ Kodeksu pracy nastąpi również przejście kilkudziesięciu (około 20) pracowników "Z." zatrudnionych obecnie w strukturach Wydziału TCZ na nabywcę zespołu składników. Opisany zespół składników jest wyodrębniony organizacyjnie w strukturach "Z.". Nie jest on jednak wyodrębniony finansowo w znaczeniu wymaganym przy transferze ZCP, nie stanowi również jednostki samodzielnie sporządzającej bilans. Zgodnie z projektem aktu notarialnego w umowie sprzedaży zostanie określona cena netto odpowiadająca cenie wynikającej z przeprowadzonej wyceny zespołu składników, do której doliczony zostanie podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnym pismem.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, iż transakcja sprzedaży mająca za przedmiot opisany powyżej zespół składników majątkowych, stanowiących część zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy, nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy dochodzi do nabycia przez Spółkę wybranych składników majątkowych (aktywów) za wynagrodzeniem.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej także "ZCP"), rozumieć należy "... organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Pomimo ujednolicenia brzmienia przedmiotowego zapisu dla potrzeb podatków dochodowych i podatku od towarów i usług ocena, czy dochodzi do transferu ZCP dla transakcji cechującej się różnorodnością przenoszonych praw i obowiązków, pozostaje problematyczna. W ocenie Spółki dokonując przedmiotowej analizy, należy poddać badaniu:

Aby można było uznać, iż przedmiotem transferu jest zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP), konieczne jest spełnienie wszystkich ww. warunków łącznie.

Zdaniem Wnioskującego w będącym przedmiotem zapytania zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z sytuacją, gdy dochodzi do przejęcia przez Spółkę praw i obowiązków związanych w strukturze "Z." z jedną istniejącą jednostką organizacyjną (Wydział TCZ). Dochodzi w zasadzie do transferu jednostki organizacyjnej rozumianego jako likwidacja tej jednostki organizacyjnej w "Z." (określonej w tamtejszym regulaminie organizacyjnym) i wchłonięcie jej do analogicznej struktury związanej z obsługą klientów działającej w "E.".

Przenoszone składniki są wyodrębnione w strukturze "Z." pod względem formalnym, tj. jako jednostka odzwierciedlona w strukturze organizacyjnej. W oparciu o powyższe "E." stoi na stanowisku, że jest spełniony warunek "istnienia wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników" w rozumieniu nadawanym mu przez prawo podatkowe.

Zdaniem Spółki, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć sytuację, w której ewidencja kosztów i przychodów prowadzona w obrębie jednostki pozwala na ustalenie wyniku finansowego transferowanej części przedsiębiorstwa. W okolicznościach niniejszej sprawy nie jest możliwe ustalenie przychodów związanych z funkcjonowaniem Wydziału TCZ. Wobec faktu, iż "Z." zasadniczo realizuje zadania związane z prowadzeniem ruchu sieci rozdzielczej oraz telefoniczną obsługą Klienta w zakresie przyjmowania reklamacji o przerwach w dostawie energii elektrycznej na podstawie jednej umowy zawartej z "A." SA Oddział w P. (umowy głównej), a umowa ta w zakresie wynagrodzenia nie zawiera oddzielnej pozycji ani nie przewiduje metodologii pozwalającej na rozdzielenie wynagrodzenia w zakresie działań realizowanych przez Wydział TCZ, brak jest możliwości wyodrębnienia przychodów związanych z tą jednostką organizacyjną.

Co prawda Wydział TCZ ma swoje konto księgowe (konto Wydziałowe) są nim odnoszone jednak jedynie koszty operacyjne (koszty administracyjne, pracownicze, itp.), Wydział TCZ samodzielnie nie realizuje realnych płatności, nie posiada odrębnego rachunku bankowego ani budżetu. Nie jest też jednostką samodzielnie sporządzającą bilans.

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można zatem mówić o wyodrębnieniu finansowym przenoszonych składników właściwym dla transferu ZCP.

W ocenie Wnioskującego w opisanym zdarzeniu przyszłym dochodzi do przejęcia przez "E." określonych składników majątkowych (takich jak komputery, meble, inne wyposażenie biurowe itp.), a przenoszone składniki służą do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych (działalności Wydziału TCZ).

W okolicznościach niniejszej sprawy nie dochodzi natomiast do właściwego dla transferu ZCP przeniesienia zobowiązań, w tym zwłaszcza nie nastąpi przeniesienie praw i zobowiązań wynikających z "umowy głównej". W okolicznościach sprawy brak jest zatem wyodrębnienia zobowiązań powiązanych z Wydziałem TCZ.

Zgodnie z powołanym warunkiem nr 4 uznania danej grupy składników majątkowych za ZCP, o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić, gdy przenoszone składniki zapewniają możliwość funkcjonowania jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Natomiast zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przedsiębiorstwo rozumieć należy przedsiębiorstwo w rozumieniu kodeksu cywilnego. Według art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (k.c.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

"E." pragnie podkreślić, że tworząc definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustawodawca nie użył sformułowania, iż przenoszone składniki mają umożliwiać działanie jak przedsiębiorstwo, tj. na podobnych zasadach, w podobny sposób funkcjonalnie, o podobnym przymiocie niezależności, itd. Ustawodawca posługuje się wprost zapisem, że omawiane składniki mają umożliwiać działania "jako" przedsiębiorstwo. Ponieważ równocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje wprost przedsiębiorstwo przez odwołanie do powołanej definicji k.c. można argumentować, jak podnoszone jest to w doktrynie, a także w interpretacjach organów (m.in. w interpretacji Naczelnika US w Tczewie z dnia 2 lutego 2006 r. OP/423-5/05), iż aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa "konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z tych grup składników majątkowych" (tekst jedn.: z punktów wymienionych w powołanym powyżej art. 55¹ k.c.).

Należy w tym miejscu podkreślić, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie dochodzi do transferu m.in. pozycji z punktów 1, 3, 5, 6 i 8, co oznacza brak spełnienia niezbędnych warunków.

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, że nawet gdyby uznać wymogi określone w powołanym piśmie za zbyt restrykcyjne, nadal zasadnym jest twierdzenie, iż przenoszone z "Z." do "E." elementy nie spełniają warunku funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. W szczególności nie dochodzi do przeniesienia funkcji wspomagających niezbędnych do samodzielnej realizacji "umowy głównej", i to nawet w części dotyczącej czynności świadczonych przez Wydział TCZ. Funkcje takie jak obsługa kadrowo - płacowa, obsługa funkcji administracyjnych, zapewnienie systemów IT (w tym specjalistycznego oprogramowania kluczowego dla funkcjonowania Wydziału TCZ) realizowane będą z wykorzystaniem istniejących w "E." (lub zapewnianych przez Spółkę na podstawie umów z podmiotami trzecimi) aktywów, jednostek organizacyjnych i know-how. Warto również zauważyć, iż nawet gdyby Wydział TCZ mógł funkcjonować samodzielnie (o czym w okolicznościach faktycznych nie może być mowy) to i tak nie miałby on możliwości samodzielnego pozyskania klientów.

Zgodnie ze stanowiskiem organów, wyrażonym m.in. w interpretacji ITPB3/423-762/08/DK, podnosi się, iż aby doszło do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie tytułu prawnego do użytkowanej nieruchomości. W opisywanej sytuacji także ten warunek nie zostanie spełniony.

Powyższe oznacza, iż zwłaszcza wobec braku przeniesienia platformy IT w zasadniczej dla funkcjonowania Wydziału TCZ części, umów o charakterze operacyjnym, a także wobec braku innych przedstawionych powyżej elementów, mówić można tylko o przeniesieniu zespołu aktywów (środków trwałych) - nie zaś ZCP. W ocenie Wnioskującego przenoszone składniki nie mogłyby stanowić samodzielnie działającej jednostki gospodarczej. Zdaniem Spółki świadczy to o tym, iż nie dochodzi do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz do sprzedaży składników majątkowych.

Do podobnych wniosków prowadzi analiza uzasadnienia wyroku NSA z dnia 22 stycznia 1997 r. SA/Sz 2724/95, gdzie NSA stwierdza, iż zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład.

Analogicznie w wyroku z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, stwierdził, iż "aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego." (sygn. I SA/Wr 355/08).

Również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. (sygn. akt I CKN 850/98) stwierdzono, że "strony - jak wynika z art. 55 k.c. - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55 k.c.)".

Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Z powodów przedstawionych powyżej, zdaniem Wnioskującego w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie dochodzi do sprzedaży (transferu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W ocenie "E." dojdzie m.in. do nabycia przez "E." wybranych składników majątkowych (aktywów) za wynagrodzeniem.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja sprzedaży mająca za przedmiot opisany zespół składników majątkowych, stanowiących część zakładu pracy, nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy dochodzi do nabycia przez Spółkę wybranych składników majątkowych za wynagrodzeniem. W związku z powyższym za wartość początkową zakupionych składników majątkowych Wnioskodawca uzna cenę ich nabycia zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zakupionych składników majątkowych zgodnie z zasadami art. 16h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakupiony składnik majątkowy wprowadzony będzie do ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 4a pkt 4 omawianej ustawy, zawiera szereg kryteriów które muszą być spełnione aby daną masę majątkową można było uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jednym z podstawowych wymogów jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ww. ustawy), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego należy podnieść, iż jak wskazano we wniosku w ramach sprzedaży zespołu składników majątkowych nie będzie zobowiązań, oraz nieruchomości bądź tytułu prawnego do nieruchomości/lokalu, w którym będzie mogłaby być prowadzona działalność gospodarcza, co powoduje, iż w omawianym przypadku nie będziemy mieli do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Ponadto zauważyć należy, iż jak wynika z wniosku sprzedawany Wydział nie będzie wyposażony również w inne elementy, składniki majątkowe, niezbędne dla jego właściwego funkcjonowania np. platformy IT, w konsekwencji brak elementów, które w ocenie samego Wnioskodawcy są niezbędne dla funkcjonowania wskazanego zespołu składników majątkowych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa powoduje, iż atrybut ten nie może w sposób obiektywny być mu przypisany.

W związku z tym Spółka nabywając przedmiotowy zespół składników majątkowych będzie musiała ustalić wartość początkową nabywanych składników majątkowych będących środkami trwałymi na podstawie art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.

Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez składniki majątkowe przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.