ITPB3/423-514/08/MH - Sprzedaż leasingowanego środka trwałego po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, po upływie okresu trwania umowy skróconej aneksem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-514/08/MH Sprzedaż leasingowanego środka trwałego po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, po upływie okresu trwania umowy skróconej aneksem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprzedaży leasingowanego środka trwałego po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, po upływie okresu trwania umowy skróconej aneksem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprzedaży leasingowanego środka trwałego po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, po upływie okresu trwania umowy skróconej aneksem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest leasing środków trwałych. Zawierane umowy leasingowe spełniają wymagania art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Klasyfikowane są jako tzw. umowy leasingu operacyjnego i tym samym po upływie podstawowego okresu umowy leasingu przenoszona jest na korzystającego własność przedmiotów leasingu za cenę nie niższą niż hipotetyczna wartość netto tych środków trwałych. Spółka zamierza w formie aneksu do umowy, skrócić okres trwania jednej umowy leasingowej, zachowując jednocześnie minimalny wymagany okres jej trwania, tak aby nadal spełniała warunki art. 17b ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po upływie nowego, skróconego aneksem, okresu trwania tej umowy leasingowej spółka będzie mogła sprzedać środek trwały na rzecz korzystającego po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, nie niższej jednak od hipotetycznej wartości netto.

Zdaniem Wnioskodawcy po upływie nowego, skróconego okresu trwania umowy leasingu można sprzedać na rzecz korzystającego środek trwały po cenie odbiegającej od poziomu rynkowego, nie niższej jednak od hipotetycznej wartości netto. W ocenie Spółki, jeżeli skrócony okres trwania umowy jest nie krótszy niż 40 % normatywnego okresu amortyzacji danego środka trwałego i jednocześnie dana umowa nadal spełnia pozostały warunek art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwe jest ustalenie ceny sprzedaży tego środka trwałego na podstawie przepisu art. 17c ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawodawca w rozdziale 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) uregulował opodatkowanie stron umowy leasingu określając m.in. skutki podatkowe po stronie finansującego w sytuacji przeniesienia własności przedmiotu leasingu na korzystającego po zakończeniu umowy leasingu.

Zgodnie z art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1 (leasing operacyjny) finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy:

1.

przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14,

2.

kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Określony tym przepisem mechanizm ustalania przychodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu uwarunkowany został zatem upływem podstawowego okresu trwania umowy leasingu. Jednocześnie umowa musi spełniać warunki określone w art. 17b ww. ustawy.

Przez pojęcie " podstawowy okres umowy" należy rozumieć, w myśl art. 17a pkt 2 cytowanej ustawy, czas oznaczony, na jaki umowa ta została zawarta.

Jednocześnie ustawodawca zastrzegł, że czas ten nie może być krótszy niż 40 % normatywnego okresu amortyzacji (art. 17b ust. 1 pkt 1 w związku z art. 17c).

Odnosząc powyższe rozważania prawne na grunt przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka przeniesie na korzystającego przedmiot umowy leasingu spełniającej kryteria określone w art. 17b ust. 1 ustawy, po upływie nowego, skróconego aneksem okresu jej trwania (stanowiącego co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji) za cenę nie niższą od wartości hipotetycznej netto przedmiotu (art. 17a pkt 6) - przychodem z tej transakcji będzie wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży (art. 17c pkt 1).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl