ITPB3/423-454/11/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.), dotyczącym momentu powstania przychodu w związku ze sprzedażą towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie momentu powstania przychodu w związku ze sprzedażą towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (zwana dalej: Sprzedającym), z jednym ze swoich kontrahentów (zwanym dalej: Kupującym) ma zamiar zawrzeć umowę handlową, stanowiącą podstawę do zacieśnienia relacji biznesowych, polegającą na dostarczaniu barwników do tworzyw sztucznych, do ustanowionego przez strony magazynu zlokalizowanego na terenie będącym własnością kupującego. W myśl umowy Sprzedający założy własny magazyn w miejscu prowadzenia działalności przez Kupującego. W tym celu Kupujący nieodpłatnie udostępni Sprzedającemu pomieszczenia z przeznaczeniem na magazyn. Dostawy produktów do magazynu będą następowały na podstawie zapotrzebowania Kupującego. Kupujący zobowiązany będzie do sporządzania raz w tygodniu np. w środę zestawienia produktów będących na stanie magazynu oraz listy produktów pobranych z magazynu. Jeżeli wtorek będzie dniem świątecznym wolnym od pracy, wówczas zestawienie zostanie sporządzone i przedstawione na dzień roboczy poprzedzający dzień wolny od pracy. W tygodniu kończącym miesiąc Kupujący sporządzi dodatkowe zestawienie od ostatniego rozliczonego dnia do dnia kończącego miesiąc włącznie. Na podstawie otrzymanego zestawienia stanu magazynu oraz produktów pobranych w okresie ostatnich siedmiu dni Sprzedający wystawi Kupującemu fakturę za pobrane towary. Faktura będzie wystawiana raz w tygodniu i na koniec każdego miesiąca kalendarzowego z terminem płatności 60 dni. Strony ustalą w umowie, iż sprzedaż będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę sprzedaży uznawać się będzie dzień końcowy zestawienia. Do czasu pobrania przez Kupującego towar znajdujący się w magazynie będzie własnością Sprzedającego. Kupujący udostępni Sprzedającemu dostęp do magazynu na każdą prośbę Sprzedającego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie pytania drugiego sprawa zostania rozpatrzona w odrębnym piśmie.

We własnym stanowisku w sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca wskazał, iż Sprzedający założy własny magazyn w miejscu prowadzenia działalności przez Kupującego. Towar znajdujący się w magazynie będzie własnością Sprzedającego. W momencie pobrania towaru przez Kupującego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Strony ustalą w umowie, iż rozliczać się będą w okresach rozliczeniowych, za datę sprzedaży uznawać się będzie dzień końcowy sporządzonego przez Kupującego zestawienia. Na podstawie zestawienia stanu magazynu oraz produktów pobranych w okresie ostatnich 7 dni Sprzedający będzie wystawiać faktury sprzedaży z terminem płatności 60 dni. Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychód ze sprzedaży barwnika powstanie z datą wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przedmiotowym przepisie ustawodawca wprowadził ogólną zasadę ujmowania przychodów związanych z działalnością gospodarczą w momencie gdy są one należne. Natomiast doprecyzowanie momentu powstania przychodu zawarte zostało w art. 12 ust. 3a ww. ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Stosownie do ww. regulacji stwierdzić należy zatem, iż przy określaniu daty powstania przychodu należnego decydujące znaczenie ma wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, które to okoliczności decydują w pierwszej kolejności o dacie powstania przychodu należnego. Przy czym ustawodawca zastrzega, iż powstanie przychodu należnego zgodnie ze wskazanymi zasadami nie może nastąpić później niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Oczywiście przepis ten ma zastosowanie z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, czyli o ile nie zachodzą szczególnie okoliczności, dla których ustawodawca przyjął odmienny sposób ustalania momentu powstania przychodu.

W szczególności zgodnie z art. 12 ust. 3c omawianej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Powyższy zapis stanowi wyjątek od ogólnej zasady rozpoznawania momentu powstania przychodów związanych z prowadzoną przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych działalnością gospodarczą, a dotyczy tych podatników, którzy w zawartych umowach cywilnoprawnych postanowili, iż świadczone przez nich usługi będą rozliczane okresowo - w okresach rozliczeniowych, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

We wniosku wskazano, że strony ustalą w umowie, iż sprzedaż będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych. Jednocześnie faktury będą wystawiane na podstawie zestawienia produktów będących na stanie magazynu oraz produktów pobranych w okresach tygodniowych, lub krótszych - koniec miesiąca. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując analizy omawianego przepisu, należy stwierdzić, iż przepis ten, w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazuje następujące możliwe daty powstania przychodu:

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej we wniosku, należy wskazać, że datą powstania przychodu będzie ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie. Jeżeli więc faktura zostanie wystawiona w tym dniu, wówczas data jej wystawienia będzie stanowiła jednocześnie datę powstania przychodu z tytułu świadczenia usługi ciągłej. Zauważyć jednakże należy, że datę powstania przychodu określaną na podstawie art. 12 ust. 3c ww. ustawy, należy ustalać w oparciu o ustalony przez strony w umowie lub na fakturze ostatni dzień okresu rozliczeniowego, nie zaś w oparciu o datę wystawienia faktury.

Reasumując stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.