ITPB3/423-451/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu otrzymanego nieodpłatnie od gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu otrzymanego nieodpłatnie od gminy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia sprzedaje prawo użytkowania wieczystego działek gruntu nr 549/198, 647/119 i 572/87, otrzymanych nieodpłatnie od gminy, zabudowanych budynkami po nieczynnych kotłowniach w celu realizacji obcych inwestycji. Zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości, w 2002 r. Spółdzielnia wprowadziła na stan środków trwałych wartość prawa użytkowania wieczystego działek gruntu otrzymanych nieodpłatnie od gminy. Grunty i prawo wieczystego użytkowania gruntu nie podlega amortyzacji. Wnioskodawca nalicza umorzenie w wysokości 1,5% rocznie w ciężar funduszu zasobowego. W związku z powyższym, zdaniem Spółdzielni, dochodem do opodatkowania jest uzyskana ze sprzedaży wartość rynkowa prawa wieczystego użytkowania działek gruntu nr 548/198 i 527/87 (wg wyceny rzeczoznawcy) pomniejszona o koszty uzyskania przychodu, tj. wartość początkową ww. prawa oraz przychód uzyskany ze sprzedaży w drodze przetargu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 647/119 pomniejszony o wartość początkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nr 549/198, 647/119 i 572/87 otrzymanych nieodpłatnie od gminy, jest ich wartość początkowa.

Spółdzielnia stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa otrzymanego nieodpłatnie prawa wieczystego użytkowania działek gruntu, ponieważ ww. prawo nie podlega amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w stanie prawnym obowiązującym w 2002 r. wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów w naturze, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Artykuł 12 ust. 6 ww. ustawy stanowi natomiast, iż wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Spółdzielnia zamierza dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów nr 549/198, 647/119 i 572/87, otrzymanych nieodpłatnie od gminy.

W związku powyższym wskazać należy, iż ustawodawca przewidział szczególny sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku nabytych w sposób nieodpłatny.

W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 12 ust. 5-6a, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

Reasumując, z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż w przypadku nieodpłatnie nabytego prawa użytkowania wieczystego gruntu, podatnik podatku dochodowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy uzyskuje przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którego wartość ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku. W przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu nabytego nieodpłatnie, który zgodnie z art. 16c pkt 1 nie podlega odpisom amortyzacyjnym, kosztem uzyskania przychodów stosownie do treści art. 15 ust. 1i ustawy będzie wartość uprzednio określonego przychodu na podstawie art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego w przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania działek gruntu nr 549/198, 647/119 i 572/87 otrzymanych nieodpłatnie od gminy jest ich wartość początkowa, uznać należy za nieprawidłowe. Ustawodawca przewidział bowiem w art. 15 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych szczególne zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży składników majątku nabytych nieodpłatnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.