ITPB3/423-428b/14/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione

we wniosku z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodu podatkowego w związku z wystawianiem refaktur oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z nich wynikających jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodu podatkowego w związku z wystawianiem refaktur oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z nich wynikających.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenia przyszłe.

Spółka w dniu 1 lutego 2011 r. zawarła z X. (dalej "Wykonawca") umowę na wdrożenie systemu informatycznego (dalej: "Umowa"). Przedmiotem Umowy jest implementacja systemu informatycznego (dalej: "System") zarówno w Spółce, jak również w innych spółkach należących do Grupy Kapitałowej Y. (dalej: "Grupa"). Jednocześnie zgodnie z Umową Wykonawca udzielił Spółce niewyłącznej i nieograniczonej w czasie i przestrzeni licencji na korzystanie z Systemu z prawem udzielania dalszych sublicencji na rzecz podmiotów pochodzących w skład Grupy (dalej: "Spółki Y.").

Podstawowym celem wdrożenia Systemu jest usprawnienie procesów produkcyjno-logistycznych i finansowo - księgowych w codziennej działalności Spółki oraz całej Grupy. System ten ułatwia zarządzanie działalnością gospodarczą, zwiększając możliwości podejmowania decyzji oraz umożliwiając zachowanie pełnej kontroli nad kluczowymi procesami biznesowymi wewnątrz Grupy.

W dniu 31 grudnia 2013 r. Spółka przyjęła przedmiotowy System do użytkowania.

W związku z wdrożeniem Systemu, Spółka poniosła koszty wynagrodzenia Wykonawcy zgodnie z harmonogramem rzeczowo - finansowym zawartym w Umowie. Ponadto Wnioskodawca nabył licencję na oprogramowanie niezbędne do korzystania z Systemu (dalej: "Oprogramowanie") i poniósł związany z tym koszt opłaty licencyjnej oraz odpowiedniej opłaty abonamentowej. Również w celu zgodnego z założeniami i oczekiwaniami zrealizowania procesu wdrożenia Systemu Spółka zawarła z zewnętrznym podmiotem umowę na wsparcie wdrożenia i zapłaciła z tego tytułu wynagrodzenie (dalej: "Umowa na wsparcie wdrożenia").

Jednocześnie Spółka zawarła z każdą ze Spółek Y. umowę dotyczącą przeniesienia części kosztów związanych z wdrożeniem i funkcjonowaniem Systemu (dalej: "Umowy Wewnątrzgrupowe"). Na podstawie zapisów przedmiotowych Umów:

* z tytułu udzielenia sublicencji na korzystanie z Systemu, każda ze Spółek Y. zobowiązana jest do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty stanowiącej określony procent wynagrodzenia, jakie Spółka zapłaciła za licencję oraz wdrożenie Systemu na podstawie Umowy na rzecz Wykonawcy (a zatem zapłata z tytułu udzielenia sublicencji stanowi de facto zwrot części wynagrodzenia, jakie Spółka zapłaciła za licencję oraz wdrożenie Systemu);

* każda ze Spółek Y. zobowiązana jest również do pokrycia przypadających na nią kosztów wynikających z Umowy na wsparcie wdrożenia, w kwocie stanowiącej określony procent wynagrodzenia, jakie Wnioskodawca zapłacił z tytułu tej umowy;

* z tytułu udzielenia sublicencji na korzystanie z Oprogramowania, każda ze Spółek Y. zobowiązała się do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty stanowiącej określony procent wynagrodzenia, jakie Spółka uiściła za licencję do Oprogramowania wraz z rocznym abonamentem;

* w przypadku rozszerzenia przedmiotu Umowy lub zakupu aktualizacji Oprogramowania każda ze Spółek Y. zapłaci również Spółce odpowiednią kwotę za wykonanie tych prac dodatkowych lub pokryje koszty tej aktualizacji. Jednocześnie w sytuacji, gdy rozszerzenie przedmiotu Umowy (modyfikacja Systemu) wykonywane jest na potrzeby tylko jednej ze Spółek Y., rozliczenie kosztów tych prac następuje na podstawie protokołu wystawionego przez Wykonawcę, w ten sposób, że Wykonawca obciąża Spółkę, a ona przenosi całość płatności na daną Spółkę Y.;

* jednocześnie Spółki Y. zobowiązały się do pokrycia kosztów przypadających na nie usług serwisowych i hostingowych świadczonych na podstawie umów zawartych przez Wnioskodawcę w kwocie proporcjonalnej do ilości użytkowników Systemu w danej Spółce Y. i wszystkich użytkowników Grupy.

W tym miejscu należy wskazać, iż zasadniczym celem zawarcia Umów Wewnątrzgrupowych jest przeniesienie na Spółki Y. wskazanych powyżej kosztów związanych z wdrożeniem i funkcjonowaniem Systemu (dalej: "Refaktury") poniesionych uprzednio przez Spółkę według określonych powyżej proporcji.

Jednocześnie zaliczeniu do wartości początkowej Systemu w opinii Spółki zasadniczo podlegają m.in. następujące wydatki:

* wynikające z Umowy z Wykonawcą,

* na nabycie licencji na Oprogramowanie,

* poniesione na podstawie Umowy na wsparcie wdrożenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, gdy przedmiotem Refaktur są wydatki podlegające zaliczeniu do wartości początkowej Systemu, otrzymywane przez Spółkę płatności stanowić powinny dla Wnioskodawcy przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2. Czy odpisy amortyzacyjne z tytułu używania Systemu, w części, która odpowiada wydatkom zwróconym przez Spółki Y. podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę.

3. Czy w przypadku, gdy przedmiotem Refaktur są inne wydatki związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem Systemu, które nie podlegają zaliczeniu do wartości początkowej wskazanej wartości niematerialnej i prawnej, otrzymywane przez Spółkę płatności stanowić powinny dla Wnioskodawcy przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

4. Czy wydatki nie podlegające zaliczeniu do wartości początkowej Systemu, przenoszone na Spółki Y. w ramach Refaktur mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania trzeciego i czwartego. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym powyżej opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

* w przypadku, gdy przedmiotem Refaktur są inne wydatki, które nie podlegają zaliczeniu do wartości początkowej wskazanej wartości niematerialnej i prawnej, zwrot takich wydatków stanowić powinien przychód Spółki opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych,

* pozostałe wydatki Spółki będące przedmiotem Refaktur, które nie podlegają zaliczeniu do wartości początkowej Systemu, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy jako, iż wydatki te spełniają wszystkie przesłanki dla kosztów podatkowych, to zastosowania nie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwrot takich wydatków stanowić powinien przychód Spółki opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Definicja kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotycz} danego roku podatkowego, W takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Definicja kosztów uzyskania przychodów przytoczona powyżej ma charakter ogólny, więc każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego prawidłowej kwalifikacji podatkowej. Z literalnego brzmienia ustawy oraz w świetle praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych wynika, iż dla celów zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki: (i) koszt musi być rzeczywiście poniesiony przez podatnika, (ii) koszt musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, (iii) koszt nie może znajdować się w katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, (iv) poniesienie kosztu musi zostać właściwie udokumentowane.

W tym miejscu Spółka wskazuje, iż niniejsze pytanie odnosi się do tych wydatków refakturowanych na Spółki Y., które nie podlegają zaliczeniu do wartości początkowej Systemu. W opinii Wnioskodawcy wydatki te spełniają wszystkie wymienione wyżej przesłanki, tj. koszty te zostały / zostaną pokryte z zasobów majątkowych Spółki, pośrednio wpływają na wielkość osiągniętych przychodów, ich poniesienie zostało / zostanie we właściwy sposób udokumentowane i nie należą do katalogu wydatków wyłączonych ustawowo z kosztów podatkowych na gruncie ustawy.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest przede wszystkim od powiązania danego wydatku z działalnością podatnika. Konieczne jest zatem istnienie określonego związku przyczynowego pomiędzy czynionymi wydatkami a perspektywą uzyskania przychodów, ewentualnie nie dopuszczeniem do utraty źródła przychodów. Spółka wskazuje na uchwałę Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 18 czerwca 2007 r. o sygn. akt II FPS 8/06, zgodnie z którą " Ustawodawca nieprzypadkowo posłużył się pojęciem "przychodów" a nie "przychodu". Liczba mnoga, w której użyto tego słowa wskazuje, że aby jakiś wydatek uznać za koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie trzeba wykazywać zależności miedzy nim a powstaniem lub powiększeniem konkretnego (podkr. Sądu), poddającego się kwantyfikacji (mierzalnego) przychodu. (...). W literaturze podnosi się zarazem, że ponoszenie określonych wydatków w celu osiągnięcia przychodów nie przesądza automatycznie o wystąpieniu w każdej sytuacji związanego z nimi, ujmowanego w sposób konkretny, przychodu. Może się bowiem, zdarzyć, że mimo uzasadnionych ekonomicznie, uwzględniających zasady logiki, działań, nie dojdzie do powstania lub zwiększenia przychodu (...). Istotne jest natomiast to, że kosztami będą wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono przychody także w przyszłości."

W każdym przypadku zatem należy zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą więc wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. Tak, więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków - po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz może mieć wpływ na wielkość osiągniętego dochodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W świetle powyższego Spółka zwraca uwagę na fakt, że wdrożenie Systemu przez Wnioskodawcę ma na celu usprawnienie procesów produkcyjno-logistycznych i finansowo - księgowych w codziennej działalności Spółki oraz całej Grupy. System ten ułatwić ma zarządzanie działalnością gospodarczą, zwiększając możliwości podejmowania decyzji oraz umożliwiając zachowanie pełnej kontroli nad kluczowymi procesami biznesowymi wewnątrz Grupy. Poniesienie wydatków związanych z wdrożeniem / funkcjonowaniem Systemu jest zatem racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia i z tego powodu pośrednio wiąże się z uzyskiwanymi przychodami.

Powyższe znajduje uzasadnienie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2013 r. sygn. ITPB3/423-474b/13/AW - "Wydatki dotyczące całokształtu działalności natomiast, które wpływają w sposób pośredni na przychody, mimo iż związane są z realizowaną inwestycją, nie mają jednak wpływu na koszt wytworzenia/cenę nabycia. Wydatki te, jeśli wypełniają hipotezę normy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zakwalifikować jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, tzw. koszty "pośrednie" i odnieść w koszty podatkowe w dacie ich faktycznego poniesienia."

Jednocześnie Spółka zauważa, iż art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami w przypadku, gdy zostają one zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy wydatki związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem Systemu, nie podlegające zaliczeniu do wartości początkowej Systemu mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powołany przepis ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty zarządu ponoszone przez spółkę kapitałową (wydatki związane z działaniem organu zarządzającego spółki kapitałowej), uznając, że - jako ogólne, stałe koszty dotyczące jej funkcjonowania jako osoby prawnej i podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą - są ponoszone w celu uzyskiwania przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, iż moment potrącenia wydatków o charakterze pośrednim określony został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważnych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Ponadto stosownie do treści art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca zawarł z Wykonawcą umowę na wdrożenie systemu informatycznego (dalej: "Umowa"). Przedmiotem Umowy jest implementacja systemu informatycznego (dalej: "System") zarówno w Spółce, jak również w innych spółkach należących do Grupy Kapitałowej (dalej: "Grupa"). Jednocześnie zgodnie z Umową Wykonawca udzielił Spółce niewyłącznej i nieograniczonej w czasie i przestrzeni licencji na korzystanie z Systemu z prawem udzielania dalszych sublicencji na rzecz podmiotów pochodzących w skład Grupy.

Podstawowym celem wdrożenia Systemu jest usprawnienie procesów produkcyjno-logistycznych i finansowo - księgowych w codziennej działalności Spółki oraz całej Grupy. System ten ułatwia zarządzanie działalnością gospodarczą, zwiększając możliwości podejmowania decyzji oraz umożliwiając zachowanie pełnej kontroli nad kluczowymi procesami biznesowymi wewnątrz Grupy.

W związku z wdrożeniem Systemu, Spółka poniosła koszty wynagrodzenia Wykonawcy zgodnie z harmonogramem rzeczowo - finansowym zawartym w Umowie. Ponadto Wnioskodawca nabył licencję na oprogramowanie niezbędne do korzystania z Systemu (dalej: "Oprogramowanie") i poniósł związany z tym koszt opłaty licencyjnej oraz odpowiedniej opłaty abonamentowej. Również w celu zgodnego z założeniami i oczekiwaniami zrealizowania procesu wdrożenia Systemu Spółka zawarła z zewnętrznym podmiotem umowę na wsparcie wdrożenia i zapłaciła z tego tytułu wynagrodzenie (dalej: "Umowa na wsparcie wdrożenia").

Jednocześnie Spółka zawarła z każdą ze Spółek z Grupy umowę dotyczącą przeniesienia części kosztów związanych z wdrożeniem i funkcjonowaniem Systemu (dalej: "Umowy Wewnątrzgrupowe").

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika również, że spółki należące do Grupy ponoszą wydatki na rzecz Wnioskodawcy w związku z korzystaniem z Systemu, a część tych wydatków nie została zaliczona przez Wnioskodawcę do wartości początkowej licencji. Do wydatków tych zaliczyć można między innymi koszty zakupu aktualizacji oprogramowania czy usług serwisowych i hostingowych świadczonych na podstawie umów zawartych przez Wnioskodawcę.

Odnosząc niniejszy stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż skutki podatkowe związane ze zwrotem ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków, będą więc uzależnione od tego, czy wydatki, które są zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Przy czym stwierdzenie "podlegały zaliczeniu" oznacza, że wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. podatnik ma (miał) możliwość uwzględnienia ich jako koszty uzyskania przychodów.

Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem tut. organu wydatki związane z korzystaniem z systemu informatycznego służącego usprawnieniu procesów produkcyjno-logistycznych i finansowo - księgowych w codziennej działalności Spółki, które nie zostały zakwalifikowane do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej stanowić powinny koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, wydatki w części zwróconej przez spółki z Grupy, a dotyczące tych kosztów (nie zakwalifikowanych do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej), Spółka powinna zaliczyć do przychodów podatkowych.

Odnośnie powołanych wyroków sądowych oraz interpretacji indywidualnych, wskazać należy również, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.