ITPB3/423-4/07/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu Spółki z tytułu sprzedaży ośrodka wypoczynkowego nie wykorzystywanego aktualnie w działalności socjalnej - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2007 r. został złożony w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu Spółki z tytułu sprzedaży ośrodka wypoczynkowego nie wykorzystywanego aktualnie w działalności socjalnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada ośrodek wypoczynkowy, który przez wiele lat służył do celów wypoczynkowych pracownikom firmy oraz ich rodzinom. Obecnie, z uwagi na zły stan techniczny oraz brak ponoszonych nakładów na remonty, od pięciu lat ośrodek jest nieużywany. Na terenie ośrodka brak jest wody, zaś stan techniczny budynków oraz ich wyposażenia nie pozwala na jego eksploatację. Ze względu na zbyt wysokie koszty, jakie należałoby ponieść w związku z przywróceniem ośrodka do stanu używalności podjęto decyzję o zaprzestaniu korzystania z niego. Nie jest planowane przywrócenie dawnej funkcji ośrodka. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem ośrodka ponoszone są ze środków obrotowych Spółki i kwalifikowane jako pozostałe koszty operacyjne. Zarząd Spółki zamierza w najbliższym czasie sprzedać ośrodek, a kwotę uzyskaną z tego tytułu przeznaczyć na inwestycje w firmie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód otrzymany ze sprzedaży dawnego obiektu socjalnego (nie pełniącego od kilku lat już takiej funkcji) jest przychodem Spółki opodatkowanym na zasadach ogólnych, czy też powinien zasilić konto Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należałoby wnioskować, że przychody uzyskane ze sprzedaży obiektów socjalnych powinny zasilić konto Funduszu. Jednak na podstawie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2000 r. (sygnatura I PKN 538/99) stwierdzić należy, że jedynie przychód uzyskany ze sprzedaży środków trwałych służących działalności socjalnej powinien zasilić konto Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wobec tego, jego zdaniem, przychód uzyskany ze sprzedaży ośrodka wypoczynkowego, który obecnie nie służy już działalności socjalnej powinien być zaliczony do przychodów podatkowych Spółki i opodatkowany na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. z 1996 r. Dz. U. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) środki Funduszu zwiększa się o przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy i likwidacji środków trwałych służących działalności socjalnej, w części nie przeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych.

Z opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że ośrodek wypoczynkowy nie spełnia już swojej funkcji od pięciu lat. Wobec tego jeżeli obiekt rekreacyjny stanowi środek trwały i nie jest wykorzystywany w celach działalności socjalnej, to nie jest wypełniony warunek używania przedmiotowego budynku do takich celów i przychód z jego sprzedaży nie powiększa Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W konsekwencji do przychodu uzyskanego ze zbycia tego budynku nie będzie mieć zastosowania przepis cytowanego art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując wskazać należy, iż stanowisko zawarte przez Spółkę w złożonym wniosku jest prawidłowe.

W związku z tym, iż wniosek w ocenie tut. organu - dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, zaś opłata została uiszczona w wysokości 150 zł, tj. w wysokości odpowiadającej dwóm zdarzeniom przyszłym - część wpłaty (75 zł) zostanie zwrócona Wnioskodawcy na konto.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.