ITPB3/423-398/09/12-S/AW - Zwolnienie od podatku dochodowego dofinansowania otrzymanego z Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Sz 966/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 22 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego dofinansowania otrzymanego z Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego dofinansowania otrzymanego z Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został utworzony w 2001 r. Jego akcjonariuszami są Fundacja P. i Bank S.A.

Jednostka prowadzi działalność sklasyfikowaną według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod numerem 6499Z, jako "pozostała finansowa działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych", jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

P. Fundusz Poręczeń Kredytowych Spółka Akcyjna prowadzi działalność, której przedmiotem jest wspieranie małych i średnich przedsiębiorstw między innymi poprzez udzielanie poręczeń kredytowych.

Fundusz jest instytucją finansową nie nastawioną na osiąganie zysku, a wypracowany zysk przeznacza na realizację celów statutowych związanych z rozwojem przedsiębiorczości.

Na podstawie umowy podpisanej w dniu 29 sierpnia 2005 r. z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, a więc w ramach projektu pt.: "Dokapitalizowanie funduszu P. Fundusz Poręczeń Kredytowych Spółka Akcyjna", realizowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004-2006, Priorytet 1 Rozwój przedsiębiorczości i wzrost innowacyjności poprzez wzmocnienie instytucji otoczenia biznesu, Działanie 1.2 Poprawa dostępności do zewnętrznego finansowania inwestycji przedsiębiorstw, Poddziałanie 1.2.2 Dokapitalizowanie funduszy poręczeń kredytowych, Fundusz otrzymał za pośrednictwem PARP dofinansowanie na podniesienie kapitału zarządzanego Funduszu o łącznej kwocie 50 000 000 PLN.

Celem realizowanego projektu było powiększenie kapitału Funduszu poręczeniowego poprzez jego dokapitalizowanie. Otrzymane przez Fundusz dofinansowanie zostało przeznaczone na pokrycie części wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem w ramach Działania 1.2 Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw (SPO_WKP) i zostało wykorzystane na pokrycie wydatków kwalifikowanych, tj. wydatków, które zgodnie z umową:

* zostały poniesione po dniu złożenia wniosku o dofinansowanie;

* zostały zweryfikowane przez instytucję wdrażającą i zostały zatwierdzone przez instytucję zarządzającą;

* zostały, po okresie realizacji projektu przeznaczone na udzielanie przedsiębiorstwu z sektora małych i średnich przedsiębiorstw poręczeń;

* nie przekroczyły kwoty kapitału funduszu dofinansowanego w ramach projektu.

Wydatkami kwalifikowanymi jest wartość wniesionego do projektu kapitału służąca udzielaniu poręczeń kredytowych celem ułatwienia dostępu do zewnętrznych źródeł finansowania przedsiębiorstwom z sektora małych i średnich przedsiębiorstw.

Środki na realizację celów, określonych w umowie o dofinansowanie w wysokości 50 000 000 PLN, zostały zabezpieczone w postaci bezzwrotnego wsparcia finansowego udzielonego na zasadach refundacji, z publicznych środków wspólnotowych, pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i publicznych środków krajowych. Fundusz zapewnił finansowanie projektu ze środków własnych w kwocie 13 000 000 PLN. Wartość całkowita projektu to 63 000 000 PLN.

Realizacja projektu przebiegała pod nadzorem PARP, jako Instytucji Wdrażającej.

Przekazanie kwoty wsparcia finansowego odbywało się, po spełnieniu przez Fundusz warunków wypłaty dofinansowania określonych w umowie o dofinansowanie, w postaci następujących płatności: płatność premii, płatności pośrednie i płatność końcowa. Wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem zostały zweryfikowane przez PARP, jako Instytucję Wdrażającą.

Wnioskodawca otrzymał na przestrzeni lat 2005-2008 za pośrednictwem PARP pomoc w formie bezzwrotnego wsparcia w łącznej wysokości 50 000 000 PLN.

Zgodnie z informacją otrzymaną z PARP pozyskiwane w trakcie realizacji projektu środki pochodziły z dwóch źródeł, tj.:

* kwota 39 502 156,06 PLN (co stanowi około 79% otrzymanych przez Fundusz środków) z publicznych środków wspólnotowych dostępnych w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a więc ze środków finansowych pochodzących z budżetu Wspólnot Europejskich (płatności z EFRR) oraz

* kwota 10 497 843,94 PLN (co stanowi około 21% otrzymanych przez Fundusz środków) ze środków PARP jako instytucji wdrażającej, prefinansowanych przez budżet państwa (płatności z budżetu państwa).

Środki pieniężne, otrzymywane w poszczególnych transzach wpływały na specjalnie założony i wskazany w umowie o dofinansowanie rachunek bankowy, a następnie były lokowane na rachunkach lokat terminowych, z których Fundusz otrzymywał przychód w postaci odsetek.

Dodatkowo Fundusz zaznacza, iż zgodnie z podpisaną pomiędzy PARP a nim umową w okresie realizacji projektu oraz w okresie 5 lat od dnia podpisania umowy, Fundusz ma obowiązek przekazać przychody uzyskane z wykorzystania środków dofinansowania na cele realizacji projektu, tzn. na udzielanie poręczeń kredytowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy - odnośnie pytania pierwszego - bezzwrotne wsparcie finansowe udzielone za pośrednictwem PARP w celu dokapitalizowania Funduszu (zarówno płatności otrzymane za pośrednictwem PARP z EFRR, jak i płatności otrzymane za pośrednictwem PARP z budżetu państwa) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy podatkowej "wolne od podatku są (...) dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc".

Brzmienie przywołanego powyżej przepisu pozwala zatem - zdaniem Funduszu - uznać, iż co do zasady uzyskane przez Fundusz bezzwrotne wsparcie finansowe objęte jest wskazanym powyżej zwolnieniem. Co istotne, teza ta znajduje również potwierdzenie w linii orzeczniczej sądów administracyjnych zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji.

Na wstępie Spółka podkreśla, iż w dniu 16 września 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze II FSK 874/07 (wyrok wydany na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w oparciu o analogiczny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) orzekł, iż sposób wypłaty środków finansowych pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia w przypadku instytucji zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Kluczowe znaczenie ma natomiast ustalenie źródła środków składających się na bezzwrotną pomoc, czyli podmiotu, który ostatecznie ponosi ekonomiczny ciężar bezzwrotnej pomocy. Na szczególną uwagę - w ocenie Jednostki - zasługuje przeprowadzona w uzasadnieniu tego wyroku szczegółowa analiza użytego w treści art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (analogicznego w swej treści do art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) słowa "pochodzą" i na tej podstawie ustalenie źródła środków, które mają podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego. Zdaniem sądu, zgodnie z prymatem wykładni językowej, interpretacja art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga ustalenia zakresu znaczeniowego użytego przez ustawodawcę słowa "pochodzą". Znaczenia zwrotów użytych w treści przepisów prawa podatkowego w pierwszej kolejności należy poszukiwać pośród definicji legalnych zamieszczonych w przepisach tej właśnie gałęzi prawa, następnie pośród innych regulujących daną dziedzinę życia przepisów prawa powszechnie obowiązującego, a jeśli powyższe metody nie zostaną zakończone sukcesem - należy się odwołać do potocznego rozmienia danego wyrażenia. Ustawodawca nie sprecyzował znaczenie słowa "pochodzić" ani w przepisach prawa podatkowego, ani w innych aktach prawnych. W potocznym znaczeniu "pochodzenie" zaś to "miejsce, z którego dana rzecz się wywodzi". Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił również - jak wskazuje Spółka - iż w myśl art. 32 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych, płatności wkładów z funduszy dokonane przez Komisję Europejską dotyczą faktycznie poniesionych wydatków, które muszą być powiązane z płatnościami dokonanymi przez bezpośrednich beneficjentów, potwierdzonymi przez pokwitowanie faktury lub dokumenty rachunkowe o tej samej wartości dowodowej. Organ wypłacający zapewnia przy tym otrzymanie środków przez beneficjentów możliwie jak najszybciej i w pełnej wysokości. Polski ustawodawca w art. 27 ust. 1 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju zastrzegł przy tym, że dofinansowanie projektów z publicznych środków wspólnotowych polega na zwrocie określonej w umowie o dofinansowanie projektu albo decyzji części kwalifikowanych wydatków poniesionych przez beneficjenta lub wypłacie premii. Bezspornym jest zatem, iż wyplata środków finansowanych w ramach realizacji Programu Inicjatywy Wspólnotowej (tego bowiem programu dotyczył stan faktyczny, w którym orzekał Naczelny Sąd Administracyjny) polega na zwrocie wydatków kwalifikowanych. Środki te wypłacane są z budżetu państwa, a po udokumentowaniu poniesionych wydatków odpowiednia instytucja zwraca się do Komisji Europejskiej o ich zwrot. W rzeczywistości bezzwrotna pomoc faktycznie pokrywana jest za pomocą środków pożyczonych przez instytucję wdrażającą z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanego projektu, a środki wspólnotowe wpływają bezpośrednio do budżetu państwa polskiego dopiero po refundacji przez Unię Europejską kosztów danego projektu. W rezultacie ekonomiczny ciężar pomocy ponoszą ostatecznie instytucje Unii Europejskiej. Naczelny Sąd Administracyjny stanowczo podkreślił również w uzasadnieniu wyroku, że celem funduszy strukturalnych jest pomoc słabiej rozwiniętym regionom i sektorom gospodarki państw członkowskich, a nie wtórne zasilanie budżetów tych państw. Opodatkowanie bezzwrotnej pomocy kłóci się zatem z celem jej udzielenia. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, iż zwolniona od podatku dochodowego jest bezzwrotna pomoc udzielana przez inne instytucje: Europejski Bank Inwestycyjny, czy budżet państwa w postaci dotacji, subwencji lub innych nieodpłatnych świadczeń. Nie ma więc powodu, by uznać, że w tym szczególnym przypadku jest inaczej. Ciężar finansowania bezzwrotnej pomocy ponoszą bowiem instytucje unijne, a przepis uzależniający zastosowanie ulgi podatkowej wyłącznie od sposobu wypłacenia środków finansowych nie istnieje.

W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny wymienił również inne wyroki sądów administracyjnych, wskazujące iż "sposób wypłaty środków finansowych jest jedynie kwestią techniczną która nie powinna decydować o zwolnieniu przychodu z opodatkowania (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1555/06, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1755/07 i wyrok z dnia 27 marca 2008 r., Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 800/07, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Bd 154/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Rzeszowie z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Rz 304/08)".

Fundusz przytacza także fragment uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 12 października 2007 r. (sygn. akt I SA/Op 269/07) odnoszący się bezpośrednio do regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych: "Z treści analizowanego art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż zwolniony od podatku - przy założeniu spełnienia pozostałych wymogów - jest dochód wyłącznie tego podatnika, który realizuje cel programu finansowanego ze środków pochodzących z bezzwrotnej pomocy zagranicznej (pochodzących od wskazanych w nim podmiotów tj. rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych, międzynarodowych organizacji finansowych). Czy zatem, gdy bezpośredni beneficjent otrzyma środki pomocowe za pośrednictwem instytucji wdrażającej, którą jest zazwyczaj organ lub inna agenda rządowa, która przekaże podatnikowi środki pozyskane z budżetu państwa, i która następnie odzyska te środki po zrealizowaniu i rozliczeniu projektu, tj. po zrefundowaniu ich przez budżet Unii Europejskiej, zobowiązany będzie do uiszczenia podatku od tak otrzymanych środków (osiągniętego dochodu). Zaakceptowanie takiego stanowiska byłoby równoczesną zgodą na to, że możliwość skorzystania z przedmiotowego zwolnienia podatkowego ustanowionego w art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych byłaby zależna nie od ustanowionych w nim warunków, ale od przyjętego w państwie członkowskim modelu dystrybucji środków pomocowych, który jest niezależny od podatnika i na ustanowienie którego ten ostatni nie ma jakiegokolwiek wpływu. Mając zatem na względzie treść analizowanego przepisu wydaje się, że dla prawidłowej jego wykładni takie rozumienie nie jest dopuszczalne. Przepisy organizacyjne, techniczne, nie mogą bowiem niweczyć zasady, iż środki pomocowe są wolne od podatku dochodowego. Zawarty w art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymóg zagranicznego pochodzenia środków bezzwrotnej pomocy rozumieć należy w ten sposób, iż jest on zachowany także i wtedy, gdy przedmiotowe środki w ostatecznym rozrachunku pochodzą z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Nie stoi na przeszkodzie takiemu rozumieniu tego pojęcia fakt, iż uprzednio są one wykładane przez budżet państwa członkowskiego, a następnie w zależności od przyjętego w danym kraju modelu rozdziału tych środków, są one refundowane przez bezzwrotne publiczne środki Wspólnoty Europejskiej. Tylko takie rozumienie analizowanego art. 17 ust. 1 pkt 23 podatku dochodowym od osób prawnych jest zgodne z celem ustanowionego w tym przepisie zwolnienia, a jednocześnie, co na gruncie prawa podatkowego ma przesądzające znaczenie, jest również zgodne z literalnym brzmieniem tego przepisu. Podkreślić zatem należy, iż omawiany przepis nie wymaga, by uzyskane przez podatnika środki pomocowe były uzyskane bezpośrednio z budżetu Unii Europejskiej czy innego wymienionego w tym przepisie podmiotu, tj. nie zakazuje on, by dany projekt nie mógł być sfinansowany poprzez zrefundowanie poniesionych uprzednio przez budżet państwa członkowskiego na ten cel środków. Zatem zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie dochód tego podatnika, który bezpośrednio realizuje cel programu, na który przeznaczone zostały środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Przy czym skorzystaniu z przedmiotowego zwolnienia nie stoi na przeszkodzie ta okoliczność, że podatnik otrzymał te środki z budżetu państwa, które w ostatecznym rozrachunku zrefundowane zostaną z publicznych środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej".

Jednostka sygnalizuje ponadto, iż w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 lipca 2008 r. (sygn. akt I SA/Rz 304/08) wskazano ponadto, iż "Sąd nie podziela poglądu wyrażonego przez Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w wyrokach z dnia 27 czerwca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 632/07 i z dnia 10 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 741/07, w których to Sąd przychylił się do stanowiska Ministerstwa Finansów zawartego w urzędowej interpretacji z dnia 30 sierpnia 2006 r., że jeżeli pomoc jaką otrzymują beneficjenci pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych to nie jest pomocą otrzymaną ze środków bezzwrotnej pomocy, co warunkuje zwolnienie z podatku dochodowego. Stanowisko zaprezentowane w przywołanych wyrokach jak i w urzędowej interpretacji Ministerstwa Finansów uwzględnia jedynie techniczne zagadnienie związane ze sposobem wypłaty środków pomocowych, pomijając istotę pomocy pochodzącą z funduszy strukturalnych, prowadząc tym samym do marginalizacji przedmiotowego zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Sądu sposób wypłaty środków unijnych oraz ich przepływ jest odrębną w każdym państwie członkowskim kwestią techniczną, która nie wpływa na źródło pochodzenia środków pomocowych. Należy też podkreślić, że przepis kreujący omawiane zwolnienie nie wskazuje na konieczność bezpośredniego otrzymania tych środków od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy. Wskazuje na konieczność aby osoby bezpośrednio realizowały cele projektów pomocowych".

Podsumowując - w ocenie Spółki - należy uznać, iż w obliczu wskazanej na wstępie treści art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ukształtowanej już linii orzeczniczej sądów administracyjnych obu instancji bezzwrotne wsparcie finansowe uzyskane na zasadach refundacji lub premii przez Fundusz na podstawie umowy z PARP korzysta ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niezależnie od przedstawionych powyżej argumentów dotyczących charakteru środków otrzymanych przez Fundusz i ich ostatecznego pochodzenia Jednostka wskazuje, iż biorąc pod uwagę jedynie sposób wypłaty środków pieniężnych otrzymanych przez Fundusz, tj. ich wypłatę przez PARP, zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane przez Fundusz z PARP korzystać mogą również ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (oraz art. 17 ust. 1 pkt 14b tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.).

Zgodnie bowiem z treścią art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy podatkowej "wolne od podatku są (...) kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach" (przepis ten jest tożsamy z art. 17 ust. 1 pkt 14b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stosowało się do dnia 31 grudnia 2006 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r., na podstawie art. 5 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 202, poz. 1957 z późn. zm.).

Brzmienie przywołanego powyżej przepisu pozwala zatem - w ocenie Funduszu - uznać, iż kwota wsparcia finansowego otrzymana przez Fundusz od PARP (agencji rządowej dysponującej co do zasady środkami budżetowymi wykorzystywanymi również do prefinansowania pomocy zagranicznej) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia przy tym z podatku wszystkie kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa i nie jest w tym przypadku istotne czy pomoc stanowi w istocie dotację, czy też nie. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za warunek stawia bowiem jedynie otrzymanie przez podatnika środków bezpośrednio od agencji rządowej.

Spółka zauważa przy tym, iż podobnie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2009 r. (ILPB3/423-662/08-3/EK) wskazał, iż "pomoc finansowa otrzymana od Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w formie bezzwrotnego wsparcia jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

W podsumowaniu Jednostka stwierdza, iż - niezależnie od treści art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - środki otrzymane za pośrednictwem PARP w celu dokapitalizowania Funduszu mogą skorzystać również ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio w art. 17 ust. 1 pkt 14b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.).

Odnośnie pytania drugiego i trzeciego natomiast - zdaniem Wnioskodawcy - odsetki od środków otrzymanych przez Fundusz na dokapitalizowanie uzyskane w związku z przechowywaniem tych środków na terminowych rachunkach bankowych podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym zwolnienie to nie obejmuje już odsetek od skapitalizowanych wcześniej odsetek zwolnionych z opodatkowania.

Zgodnie bowiem z treścią art. 17 ust. 1 pkt 24 "wolne od podatku są odsetki od dochodów lub środków, o których mowa w pkt 23, lokowanych na bankowych rachunkach terminowych".

W związku z uznaniem, iż kwota dokapitalizowania pozyskana przez Fundusz za pośrednictwem PARP jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych, konsekwentnie również odsetki od takich środków zgromadzonych na lokacie bankowej należy uznać za niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Zwolnieniu temu nie będą jednak podlegały odsetki naliczane już od odsetek zwolnionych z opodatkowania. Odsetki te będą bowiem podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych stanowiąc wynagrodzenie otrzymane przez Fundusz z tytułu dysponowania przez bank kwotą odsetek od uzyskanych wcześniej środków przeznaczonych na dokapitalizowanie, a nie wolną od podatku samą kwotą główną.

Generalnym założeniem ustawodawcy było bowiem - zdaniem Funduszu - zwolnienie z opodatkowania środków (oraz odsetek od tych środków) pochodzących z bezzwrotnej pomocy niezależnie od źródła, z którego środki te pochodzą, a opodatkowanie bezzwrotnej pomocy, jak również odsetek od tych środków, kłóciłoby się z celem udzielenia samej pomocy.

Tym samym - zdaniem Spółki - odsetki od środków otrzymanych przez Fundusz na dokapitalizowanie, uzyskane w związku z przechowywaniem tych środków na terminowych rachunkach bankowych podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym - jak wskazano powyżej - zwolnienie to nie obejmuje już odsetek od skapitalizowanych wcześniej odsetek zwolnionych z opodatkowania. Stanowisko tego rodzaju potwierdza treść informacji o zakresie stosowania prawa podatkowego z dnia 16 marca 2005 r. wydana przez Izbę Skarbową w Gdańsku (znak: BI/005-1010/04).

W dniu 22 września 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną Nr ITPB3/423-398/09/AW stwierdzając, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. jest nieprawidłowe. W dniu 12 października 2009 r. Spółka wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 27 października 2009 r. znak ITPB3/423W-55/09/AW (doręczonym w dniu 3 listopada 2009 r.). W skardze z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) na ww. interpretację wniesiono o jej uchylenie w całości.

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Sz 966/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację.

Kwestionując stanowisko Sądu, tutejszy organ złożył skargę kasacyjną, którą wyrokiem z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1141/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił.

W świetle obowiązującego w dniu złożenia wniosku stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 966/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie - uznając, za rozstrzygnięciem zawartym w przedmiotowym wyroku, że przyjęcie mechanizmu prefinansowania określonych programów z budżetu państwa oraz refundacja ze środków pomocy zagranicznej nie stoi na przeszkodzie do zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - rozważania w zakresie ewentualnego objęcia tychże środków zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy stają się zbędne. W konsekwencji niniejsza interpretacja indywidualna nie odnosi się do tej części stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.