ITPB3/423-396e/09/DK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 października 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-396e/09/DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wystąpienia przychodu w związku ze spłatą nabytych w drodze aportu zorganizowanych części przedsiębiorstwa wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wystąpienia przychodu w związku ze spłatą nabytych w drodze aportu zorganizowanych części przedsiębiorstwa wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada zakład produkcyjny w B. i jest czynnym podatnikiem VAT.

"G" Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej "G") prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji artykułów spożywczych. "G" posiada dwa zakłady produkcyjne: jeden w B., a drugi w S. i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka i "G" są spółkami zależnymi od spółki "M" S.A. z siedzibą w S. W związku z restrukturyzacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka i "G", rozważane jest przeniesienie własności obu zakładów produkcyjnych "G" na rzecz Spółki. Planuje się, iż to przeniesienie własności nastąpi:

* w formie sprzedaży zakładu na rzecz Spółki lub

* w formie wniesienia zakładu jako wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie podniesienia kapitału zakładowego Spółki.

Każdy z zakładów "G" mających być przedmiotem transakcji prowadzi samodzielną i kompletną z technologicznego punktu widzenia działalność produkcyjną. Każdy z zakładów wyspecjalizowany jest w produkcji innego asortymentu towarów spożywczych.

Każdy z zakładów "G" jest wyodrębniony organizacyjnie. W szczególności posiada odrębne kierownictwo odpowiadające za funkcjonowanie zakładu. Wyodrębnienie znajduje również odzwierciedlenie w zapisach regulaminu organizacyjnego oraz w schemacie organizacyjnym "G".

Rachunkowość zarządcza "G" zapewnia wyodrębnienie zarówno przychodów, jak i kosztów związanych z działalnością każdego z zakładów i pozwala na bieżąco analizować ich wyniki finansowe.

Transakcja obejmie, w wypadku każdego z zakładów "G", następujące składniki majątkowe:

* nieruchomość (nieruchomości), w której prowadzona jest działalność zakładu,

* inne środki trwałe niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wartości niematerialne i prawne (m.in. receptury i znaki towarowe) niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wyposażenie niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane należności i wybrane zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną produkcją,

* wybrane surowce niezbędne w procesie produkcji.

Planowana transakcja obejmie również przejęcie dotychczasowych pracowników zakładu w trybie art. 23 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. - Kodeks Pracy, a także cesję wybranych umów prawa cywilnego (w tym umów leasingu) funkcjonalnie związanych z działalnością zakładu.

Transakcja nie obejmie zapasów towarów i produktów gotowych, gdyż "G" dokona zbycia tych towarów i produktów na rzecz odbiorców (zgodnie z rolą "G" przewidzianą w strukturze grupy kapitałowej, po transakcji działalność "G" koncentrować się będzie na handlu).

Każdy z zakładów będzie kontynuował swoją działalność produkcyjną.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) Spółka w odniesieniu do pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji wskazała, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu wierzytelnościami. W określonych przypadkach dokonuje jednak zbycia wierzytelności powstałych w wyniku prowadzonej działalności gospodaczej, w szczególności dotyczy do wierzytelności handlowych zbywanych na rzecz firm factoringowych i windykacyjnych.

W związku z powyższym, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano następujące pytania.

1.

Czy każdy z zakładów produkcyjnych stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w rozumieniu art. 2 pkt 27e podatku od towarów i usług.

2.

Jak należy ustalić zasady amortyzacji podatkowej środków trwałych nabytych przez Spółkę (środki wprowadzone do ewidencji, środki nie wprowadzone do ewidencji).

3.

Czy wartość rynkową wyposażenia nabytego w formie aportu, Spółka może odnieść w koszty podatkowe w miesiącu oddania tego wyposażenia do użytkowania.

4.

Jak Spółka powinna ustalić koszt uzyskania przychodów w wypadku późniejszego odpłatnego zbycia aktywów nabytych w formie aportu (środki trwałe, wyposażenie, zapasy, wierzytelności).

5.

Czy zapłaty uzyskane od dłużników na poczet przejętych wierzytelności są przychodem podatkowym Spółki.

6.

Czy wydatki Spółki na spłatę przejętych zobowiązań będą kosztem uzyskania przychodu Spółki.

7.

Czy w wypadku przejęcia umów leasingu operacyjnego, Spółka ma prawo do traktowania tych umów na użytek podatkowy:

a.

jako umów leasingu operacyjnego, tj. zgodnie z zasadami przewidzianymi dla umów określonych w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, względnie

b.

w ten sam sposób co umów leasingu operacyjnego, tj. do (i) zaliczenia rat leasingowych w ciężar kosztów podatkowych, (ii) po zakończeniu leasingu Spółka będzie mogła nabyć przedmioty leasingu po cenie nie niższej od hipotetycznej wartości netto (określonej zgodnie z art. 17a pkt 6ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), co nie będzie traktowane jako świadczenie częściowo odpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 5a lub art. 12 ust. 6a ww. ustawy, mimo iż okres używania przez Spółkę poszczególnych przedmiotów leasingu będzie krótszy od określonego w art. 17b ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

8.

Czy wartość zapłaconych przez "G" do dnia cesji umów leasingu operacyjnego kwot czynszu leasingowego, w części stanowiącej spłatę wartości przedmiotu leasingu, jest przychodem podatkowym Spółki.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie piąte w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania piątego Wnioskodawca wskazał, iż zapłaty uzyskane od dłużników na poczet przejętych wierzytelności nie są przychodem podatkowym Spółki - gdyż nabycie tych wierzytelności nie stanowiło przychodu Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (...) nie zalicza się do przychodów podatkowych. Nabycie przedmiotowych wierzytelności, jako wartości wnoszonych w ramach przedsiębiorstwa na kapitał zakładowy, nie skutkowało zatem powstaniem przychodu podatkowego u Wnioskodawcy. Stały się one natomiast składnikami majątku Spółki, które mogą służyć uzyskiwaniu dalszych przysporzeń.

Należy podkreślić, iż wierzytelność jest uprawnieniem do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego, przysługującym wierzycielowi wobec dłużnika. Stanowi ona zbywalne prawo majątkowe, którego realna wartość jest uzależniona od szeregu czynników, takich jak choćby bezsporność, stopień ściągalności, istniejące zabezpieczenia, itp. W rezultacie, wartość zbywcza wierzytelności rzadko odpowiada jej kwocie nominalnej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż w analizowanej sytuacji, w wyniku wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem, Jednostka stanie się nowym wierzycielem - podmiotem uprawnionym do żądania od dłużników spełnienia świadczeń z określonych stosunków zobowiązaniowych. W związku z realizacją tych uprawnień, na jej rachunek wpłyną środki pieniężne wpłacane przez dłużników nabytych wierzytelności. Wartość wpłacanych środków może przy tym różnić się od wartości przedmiotowych wierzytelności z momentu ich wniesienia.

Tymczasem zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W konsekwencji środki pieniężne otrzymane przez Spółkę tytułem spłaty nabytych wierzytelności będą stanowiły jej przychód podatkowy.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zapłaty uzyskane od dłużników na poczet przejętych wierzytelności stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl