ITPB3/423-385/08/AM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków poniesionych na organizację konferencji, w tym na organizację imprezy towarzyszącej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2008 r. (data wpływu 18 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację konferencji handlowo-szkoleniowych dla klientów Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2008 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację konferencji handlowo-szkoleniowych dla klientów Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu usług dotyczących organizacji kilkudniowych konferencji w ramach spotkań handlowo-szkoleniowych dla klientów biznesowych Wnioskodawcy. Uczestnikami szkoleń byli zaproszeni klienci, prowadzącymi zaś te szkolenia - pracownicy Spółki. Szkolenia obywały się w formie zorganizowanej prezentacji. Poruszane zagadnienia dotyczyły m.in. korzystania z nowej usługi, która została wdrożona przez Spółkę (w zakresie użytkowania portalu internetowego), współpracy z kontrahentami w przypadku nowo opracowanej procedury odnośnie sprzedaży lekkiego oleju opałowego oraz strategii rozwoju Spółki. Podsumowaniem konferencji zawsze towarzyszy impreza dodatkowa, nieoficjalna (np. występ zespołu artystycznego połączony z bankietem), mająca na celu zachęcić klientów Wnioskodawcy do udziału w szkoleniu.

W związku z organizacją przedmiotowych spotkań Spółka ponosi wydatki związane z zakupem poszczególnych rodzajów usług, które zostały określone w umowie:

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

Czy wydatki na organizację konferencji, w tym na zorganizowanie imprezy towarzyszącej (nieoficjalnej) tej konferencji, może zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów w aspekcie podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą.

Aby utrzymać i chronić własny segment rynku, Spółka musi prowadzić szkolenia dla swoich kontrahentów oraz realizować cele marketingowe poprzez budowę wartości swojej marki. Tylko takie działania mogą zwiększyć w Spółce wartość przychodów podlegających opodatkowaniu. Organizowane konferencje pozostają w ścisłym związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i mają na celu utrwalenie marki, utrzymanie dotychczasowego klienta oraz pogłębienie współpracy. Działania te są racjonalne i nakierowane na osiągnięcie efektu w postaci wzrostu sprzedaży, a co za tym idzie wzrost przychodów. Mając powyższe na uwadze, wydatki na organizację konferencji o charakterystyce przedstawionej w stanie faktycznym powinny być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, tak więc należy się posiłkować definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego. Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznajemy "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)".

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego towarów, produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do współpracy i zakupów jego produktów. Reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje konferencje dla swoich kontrahentów w celu utrwalenia marki Spółki, utrzymania klienta i pogłębienia współpracy. Ponoszone w związku z powyższym wydatki obejmują m.in. koszt imprezy towarzyszącej.

Mając na uwadze powyższe, wydatki związane z organizacją konferencji dla kontrahentów (wynajęcie sali, rzutnika, usługi hotelowe i gastronomiczne) spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów. Jednakże ww. warunków nie realizują wydatki związane z organizacją imprez towarzyszących konferencjom (występy artystyczne i koszty zorganizowania bankietu - w tym gastronomia) gdyż noszą znamiona wystawności, okazałości, a więc mają cechy wydatków na reprezentację. Ponadto nie stanowią elementu niezbędnego do realizacji głównego celu szkolenia, czyli przekazania stosownej wiedzy na temat produktów Spółki, czy realizacji celów marketingowych. Natomiast zapewnienie uczestnikom szkolenia dodatkowych atrakcji po przeprowadzeniu zaplanowanego dziennego programu szkoleniowego bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że działania te przyczyniają się do zwiększenia frekwencji, nie odbiera tym czynnościom cech reprezentacji.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem oraz prawidłowym jego udokumentowaniem. Na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące szkoleniowy charakter konferencji, z których jednoznacznie będzie wynikać taki właśnie charakter danego spotkania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.