ITPB3/423-374/14/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości praw ochronnych na znakach towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od wartości praw ochronnych znaków towarowych otrzymanych w wyniku zakupu od spółki zagranicznej kapitałowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce ich osiągania, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa CIT).

W przyszłości może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca zakupi od zagranicznej spółki kapitałowej (dalej: Spółka) posiadane przez nią prawa ochronne na znakach towarowych za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych praw ochronnych.

Wnioskodawca w celu sfinansowania zakupu praw wyemituje obligacje, które będą objęte przez podmiot trzeci (inny niż Spółka), który nabędzie wierzytelność z tytułu transakcji sprzedaży praw ochronnych na znakach towarowych, o której mowa wyżej. W związku z tym, cena zakupu zostanie zapłacona w drodze potrącenia wzajemnych zobowiązań pomiędzy Wnioskodawcą oraz podmiotem trzecim.

Należność Wnioskodawcy będzie wynikać z roszczenia o dokonanie pokrycie wyemitowanych przez Wnioskodawcę prywatnych obligacji korporacyjnych.

Ostatecznie, w związku z powyższym, rozliczenie ceny zakupu praw ochronnych na znakach towarowych nastąpi poprzez potrącenie zobowiązania do zapłaty za prawa ochronne na znakach towarowych z roszczeniem o uiszczenie ceny objęcia wyemitowanych obligacji przez Wnioskodawcę.

Nie dojdzie zatem do faktycznego przepływu środków pieniężnych z tytułu zapłaty ceny zakupu praw ochronnych na znakach towarowych, choć cena sprzedaży zostanie faktycznie zapłacona w związku ze wskazanym wyżej potrąceniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych na znakach towarowych nabytych od Spółki, biorąc pod uwagę fakt, iż cena zakupu została zapłacona poprzez potrącenie zobowiązania z tytułu zapłaty z inną wierzytelnością.

Wnioskodawca, wskazał, że jego zdaniem, będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych na znakach towarowych nabytych w drodze zakupu za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych praw ochronnych, a zapłaconych w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Nabyte prawa ochronne na znakach towarowych będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Co istotne w przypadku Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 48, pkt 63 oraz pkt 64 Ustawy CIT, z uwagi na fakt, iż nabycie praw ochronnych na znakach towarowych nastąpi w drodze odpłatnej umowy sprzedaży.

Wartym podkreślenia jest fakt. iż zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania (...) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) (...) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zgodnie z powyższym przepisem amortyzacji podlegają prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie z powyższych warunków zostaną spełnione, gdyż:

a. Wnioskodawca nabędzie prawa ochronne na znakach towarowych w drodze umowy sprzedaży,

b. Wnioskodawca będzie wykorzystywał prawa ochronne na znakach towarowych w działalności gospodarczej,

Co więcej, zgodnie z art. 15b ust. 7. Ustawy CIT, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli termin, o którym mowa w ust. 1 lub 2, upływa nie później niż w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w części, w jakiej ich cena nabycia lub koszt wytworzenia wynikający z dokumentów, o których mowa w ust. 1, zostały uregulowane w terminie określonym w ust. 1 lub 2.

Jeżeli zobowiązanie zostało uregulowane w terminie późniejszym, podatnik w miesiącu uregulowania tego zobowiązania zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie zdania pierwszego.

Powyższy przepis posługuje się pojęciem "uregulować", który został również użyty przez ustawodawcę m.in. w art. 15a ust. 7 Ustawy CIT w brzmieniu Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zdaniem Wnioskodawcy uznanie, iż uregulowaniem zobowiązania z tytułu ceny zakupu praw ochronnych na znakach towarowych będzie również dokonanie jego potrącenia z inną wierzytelnością przysługującą wobec Wnioskodawcy od wierzyciela jego zobowiązania.

Należy bowiem zwrócić uwagę, iż jedną z forma spełnienia świadczenia jest również potrącenie. Zgodnie bowiem z art. 498 Kodeksu cywilnego, Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Natomiast zgodnie z art. 503 k.c., przepisy o zaliczeniu zapłaty stosuje się odpowiednio do potrącenia.

Powszechnie uznaje się również na gruncie prawa podatkowego, że uregulowanie zobowiązań następuje w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności; przykładowo art. 24c ust. 7 ustawy PIT, czy art. 26 ust. 7 ustawy CIT.

Uzależnienie uznania za koszt uzyskania przychodów transakcji od dokonania fizycznej (pieniężnej) zapłaty eliminowałoby zasadność dokonywania operacji gospodarczych, które są rozliczane poprzez potracenia wzajemnych należności i zobowiązań. W wyniku potrącenia zobowiązania do zapłaty ceny zakupu praw ochronnych na znakach towarowych z wierzytelności, skutkuje tym, iż potrącana wierzytelność nie zostanie w przyszłości spłacona, a z drugiej strony wierzyciel obniża poziom swoich zobowiązań. Tym samym nabywca (Wnioskodawca) poniesie faktyczny koszt zakupu praw ochronnych na znakach towarowych w formie uszczuplenia swojego majątku o wartość wierzytelności (odpowiadającą cenie zakupu).

Przyjęcie konkurencyjnej interpretacji, zgodnie z którą brak fizycznej zapłaty oznaczałby, że poniesiony faktycznie koszt nie byłby uznawany za uregulowany, powodowałoby trudne do zaakceptowania skutki podatkowe i wymuszałoby dokonanie wzajemnych przepływów finansowych rodzących dodatkowe, niepotrzebne koszty.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od praw ochronnych na znakach towarowych nabytych w drodze zakupu za cenę odpowiadającą wartości rynkowej tych praw ochronnych, bez względu na to czy zostanie ona zapłacona w formie przekazania sprzedającemu (lub jego następcy) środków pieniężnych czy poprzez potrącenie zobowiązania do zapłaty ceny praw ochronnych na znakach towarowych z wierzytelnością przysługującą Wnioskodawcy.

Na marginesie powyższych rozważań, Wnioskodawca zauważyć, iż w powyższym zakresie (dotyczącym kwestii potrącenia - dopisek organu) utrwalona została linia interpretacyjna i orzecznicza, np. w dniu 4 października 2013 r. pozytywną interpretację indywidualną z dnia 1 października 2013 r. znak ITPB1/415-707/13/AD, wyrok NSA oz. w Białymstoku z 21 września 1999 r. sygn. akt I SA/Bk 742/98, interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2011 r. znak IPPB3/423-468/11-2/DP oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 listopada 2009 r. znak IBPB1/2/423-892/09/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy podkreślić, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie w określonym, odmiennym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie maja zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie są wiążące w przedmiotowej sprawie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto, organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.