ITPB3/423-367/10/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2010 r. (data wpływu 15 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym pismem Spółki z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.), dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przesłanek utraty prawa do tzw. zwolnienia strefowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przesłanek utraty prawa do tzw. zwolnienia strefowego. Jego uzupełnienie datowane na dzień 20 września 2010 r. - stanowiące odpowiedź na wezwanie tutejszego organu z dnia 13 września 2010 r. znak ITPB3/423-367/10-02/MT - wpłynęło do tutejszego organu w dniu 23 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 12 września 2000 r. i korzysta z ulgi podatkowej określonej w § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905). Podatnik nie skorzystał z prawa do wystąpienia z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę podstaw prawnych ulgi, o jakich mowa w art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840). Tym samym, mają do niego zastosowanie zwolnienia podatkowe określone w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm. w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.)

Podatnik ze względu na chęć dalszego rozwijania firmy oraz w związku z niewystarczającą ilością pomieszczeń biurowych w budynkach znajdujących się w obrębie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, planuje przenieść Dział Ofertowania do wynajętych pomieszczeń w budynku w S., przy ul. L. Ogólnoświatowy kryzys spowodował czasowe wstrzymanie budowy Budynku Biurowo - Socjalnego, którego przekazanie do użytkowania planowane było na drugą połowę 2009 r.

Pracownicy Działu Ofertowania zajmują się przygotowaniem wycen i ofert handlowych dla obsługiwanych oraz potencjalnych klientów. Oferta zawiera zwykle ogólny projekt okna z wyszczególnieniem elementów składowych, rodzaju przeszklenia, zastosowanych - okuć oraz dodatków (np. szprosów). Po akceptacji oferty przez klienta składane jest zamówienie lub podpisywana jest wzajemna umowa. Tak przygotowana oferta trafia do Działu Przygotowania Produkcji znajdującego się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, a następnie - po przygotowaniu potrzebnych materiałów lub elementów - rozpoczynana jest produkcja wyrobu. Sprzedażą gotowego wyrobu zajmuje się Dział Sprzedaży znajdujący się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik korzystający z ulgi podatkowej określonej w § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905) może przenieść Dział Ofertowania do budynków wynajętych poza Specjalną Strefą Ekonomiczną, nie tracąc jednocześnie prawa do ww. zwolnienia podatkowego.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, że uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 12 września 2000 r. i korzysta z ulgi podatkowej określonej w § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905). Podatnik nie skorzystał z prawa do wystąpienia z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę podstaw prawnych ulgi, o jakich mowa w art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840). Tym samym mają do niego zastosowanie zwolnienia podatkowe określone w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm. w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.). Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905), dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Natomiast zgodnie z przepisem § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego może uzyskać podmiot mający siedzibę i prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terenie strefy.

Zestawienie cytowanych przepisów prowadzi do wniosku, że jedynie podmiot prowadzący fizycznie działalność gospodarczą na terenie strefy może korzystać z ww. zwolnień. Potwierdza to także definicja wyrobu wytworzonego na terenie strefy, zawarta w § 2 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia. Jednak, jak się wydaje, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy ekonomicznej, w rozumieniu cytowanego rozporządzenia, nie uniemożliwia przeniesienia nieistotnego z punktu widzenia przedmiotu działalności Działu Ofertowania poza teren strefy. Dział ten ma jedynie pomocniczy charakter w stosunku do prowadzonej działalności gospodarczej. Produkcja samego wyrobu dalej odbywa się bowiem na terenie strefy, wraz z sprzedażą gotowego wyrobu przez Dział Handlowy. Celem przepisu § 5 ust. 1 oraz § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, jest zapewnienie fizycznego wytwarzania wyrobów w obrębie terenu strefy, co oznacza ich samą produkcję (jako czynność faktyczną) oraz przygotowanie produkcji, kontrolę jakości, sprzedaż oraz inne czynności bezpośrednio związane z wytwarzaniem wyrobów. Należy zatem przyjąć, że przeniesienie Działu Ofertowania poza obręb strefy ekonomicznej nie powoduje utraty prawa do ulgi, o której mowa w § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, gdyż dział ten pełni jedynie rolę pomocnicza w stosunku do prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 12 września 2000 r. Spółka nie skorzystała przy tym z uprawienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840), tj. nie wystąpiła z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę zezwolenia, polegającą na zastosowaniu do niej przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 w miejsce przepisów art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.

Wobec braku wniesienia stosowanego wniosku, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej, Jednostka zachowała prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. - w okresie wskazanym tym przepisem ustawy zmieniającej.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa. Na mocy ust. 2 tego artykułu, dochody, o których mowa w ust. 1, uzyskane w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, w którym zgodnie z ust. 1 wygasło całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, zwolnione od podatku dochodowego w pozostałym okresie, na jaki ustanowiona została strefa, w części nie przekraczającej 50% takich dochodów.

W konsekwencji, warunki korzystania przez Wnioskodawcę z przedmiotowego zwolnienia określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905).

Na mocy § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się przy tym:

* na podstawie przepisu ust. 3, zgodnie z którym dochód stanowiący równowartość wydatków inwestycyjnych jest wolny od podatku dochodowego, lub

* na podstawie przepisu ust. 4, zgodnie z którym zwolnienie od podatku dochodowego wynosi 20% dochodu na każdych dziesięciu pracowników zatrudnionych przez podmiot, jednakże zwolnienie to nie może wynieść mniej niż 20% i nie więcej niż 100% miesięcznego dochodu (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

W myśl § 6 ust. 1 tego aktu wykonawczego, omawiane zwolnienie może uzyskać podmiot mający siedzibę i prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terenie strefy. Za dzień rozpoczęcia przez podmiot działalności gospodarczej na terenie strefy uważa się datę wystawienia pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie strefy lub usług wykonanych na jej terenie.

Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że jednym z podstawowych warunków zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych dochodów Spółki uzyskanych z działalności "strefowej" jest prowadzenie działalności gospodarczej wyłącznie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, tj. na obszarze wyznaczonym granicami tej strefy.

Akty normatywne dotyczące specjalnych stref ekonomicznych nie wyjaśniają przy tym pojęcia działalności gospodarczej. Zgodnie z regułami wykładni językowej, przez działalność gospodarczą rozumie się zespół działań związanych z wytwarzaniem dóbr i usług, a także dysponowaniem i zarządzaniem nimi, podejmowanych na własny rachunek przez określone podmioty w celach zarobkowych. Podobne znaczenie nadał temu pojęciu ustawodawca, definiując działalność gospodarczą na gruncie:

* ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) - jako zarobkową działalność wytwórczą, handlową, budowlaną, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatację zasobów naturalnych, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ust. 1 tej ustawy - uchylony z dniem 21 sierpnia 2004 r.),

* ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - jako każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców (art. 3 pkt 9 tej ustawy).

Ogólną definicję działalności gospodarczej zawiera natomiast przepis art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), zgodnie z którym jest to zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

W analizowanym przypadku, Wnioskodawca zamierza przenieść do budynków wynajętych poza obszarem Specjalnej Strefy Ekonomicznej Dział Ofertowania. Jak wynika z opisu struktury organizacyjnej Spółki, Dział ten przygotowuje wyceny i oferty handlowe dla klientów Wnioskodawcy. Oferty zaakceptowane przez klientów (po złożeniu zamówienia i podpisaniu stosownej umowy) trafiają do Działu Przygotowania Produkcji znajdującego się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Następnie, po przygotowaniu potrzebnych materiałów lub elementów, na terenie strefy realizowana jest produkcja wyrobu. Sprzedażą gotowego wyrobu zajmuje się Dział Sprzedaży również usytuowany na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Dział Ofertowania nie prowadzi zatem działalności o charakterze zarobkowym, ale realizuje określone zadania związane z działalnością w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów, tj. działalnością gospodarczą objętą zezwoleniem strefowym. Opisane czynności Działu Ofertowania nie stanowią tym samym odrębnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Jednocześnie, przeniesienie miejsca pracy osób zatrudnionych w tym Dziale poza teren Specjalnej Strefy Ekonomicznej nie jest równoznaczne z przeniesieniem prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem poza teren Strefy.

Wobec powyższego, w analizowanej sytuacji faktycznej, przeniesienie Działu Ofertowania do budynków wynajętych poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, nie będzie stanowić złamania warunku zwolnienia, o którym mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej. Nie spowoduje tym samym utraty prawa do zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 - 219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.