ITPB3/423-343/09/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 31 lipca 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami zwolnionymi i podlegającymi opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 31 lipca 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami zwolnionymi i podlegającymi opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka ponosi koszty uzyskania przychodów dotyczących dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu ustalenia kosztów przypadających na poszczególne źródła przychodów roku 2009, koszty te ustala w stosunku do struktury przychodów roku ubiegłego, tj. 2008 r. i w taki sposób ustala zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w 2009 r.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy podatek dochodowy od osób prawnych ustalany jest prawidłowo.

We własnym stanowisku w sprawie Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 15 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, struktura przychodów winna być ustalona od przychodów roku bieżącego, tj. 2009 r. przy ustaleniu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie podstawy opodatkowania.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 powołanej ustawy jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 2a wskazanej ustawy zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, iż art. 15 ust. 2 może mieć zastosowanie jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła. Co do zasady, koszty można (i należy) w każdej sytuacji powiązać z odpowiednimi źródłami przychodu. Zastosowanie niniejszego przepisu jest uzasadnione tylko wówczas, jeżeli nie jest obiektywnie możliwe wyodrębnienie według technicznych kryteriów kosztów podatkowych przypadających na poszczególne źródła przychodów.

Innymi słowy koszty uzyskania przychodów winny zostać przyporządkowane do działalności zwolnionej lub opodatkowanej. Przyporządkowanie to winno nastąpić na podstawie właściwie sporządzonych dokumentów księgowych i prowadzonych ksiąg podatkowych. Jeżeli prawidłowo prowadzona dokumentacja nie pozwala jednak na ich dokładne przyporządkowanie do poszczególnych rodzajów działalności, winno to nastąpić na podstawie wskazanych przepisów art. 15 ust. 2 i 2a ww. ustawy.

Omawiany przepis wskazuje na podział kosztów wg proporcji w jakiej pozostają przychody z poszczególnych źródeł do ogólnej kwoty przychodów. W związku z tym, w celu wyliczenia proporcji należy zsumować koszty uzyskania przychodów, które nie mogły zostać przypisane do działalności zwolnionej oraz opodatkowanej i przyporządkować je do tychże źródeł przychodów wg stosunku, w jakim pozostają przychody uzyskane z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Z tymże biorąc pod uwagę fakt, iż obliczenie kosztów uzyskania przychodów dotyczy konkretnego roku podatkowego, i wywiera wpływ na wysokość podatku dochodowego w określonym roku podatkowym, proporcję o której mowa należy ustalać również w oparciu o przychody uzyskane w tym samym roku podatkowym.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki zawarte w części G formularza ORD-IN, wskazujące, iż przy wyliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za 2009 r. struktura przychodów winna być ustalona od przychodów roku bieżącego tj. roku 2009, należy uznać za prawidłowe, pomimo błędnie przytoczonej podstawy prawnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.