ITPB3/423-342a/11/PS
Pismo z dnia 16 września 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-342a/11/PS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie skutków podatkowych związanych otrzymywanymi płatnościami obszarowymi - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie skutków podatkowych związanych otrzymywanymi płatnościami obszarowymi.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność rolniczą na powierzchni ca 4000 ha, jest beneficjentem i korzysta z finansowego wsparcia z dotacji i dopłat, t.j.:
Ze środków funduszy strukturalnych "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich" w ramach systemu wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.) Spółka otrzymuje:
jednolitą płatność obszarową,
uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni upraw podstawowych,
uzupełniającą płatność do powierzchni upraw na paszę uprawianych na trwałych użytkach zielonych (płatność zwierzęca),
płatność cukrową,
Na podstawie ustawy z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. Nr 52, poz. 379) otrzymuje zwrot tego podatku,
Na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702 z późn. zm.) otrzymuje dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany.
Celem udzielania tych dotacji jest podniesienie poziomu dochodów rolniczych i wspieranie postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej.
Spółka ujmuje i wykazuje te dopłaty i dotacje na podstawie otrzymanych decyzji o ich przyznaniu w księgach i wyniku finansowym roku którego dotyczą, przy czym ujęcie i prezentacja w sprawozdaniu finansowym odbywa się w następujący sposób:
* dopłaty bezpośrednie wymienione w pkt 1 ewidencjonuje się i prezentuje jako przychody ze sprzedaży,
* zwrot podatku i dopłaty do materiału siewnego ewidencjonuje i prezentuje się jako pozostałe przychody operacyjne w pozycji "Dotacje".
Spółka prowadzi działalność rolniczą i w niewielkich rozmiarach działalność pozarolniczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie gospodarki mieszkaniowej i działalności naukowo - badawczej. W związku z tym kierując się postanowieniami art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych łączną kwotę dochodu zmniejsza o dochód z działalności rolniczej w ten sposób że ogólną kwotę przychodów pomniejsza się o przychody z działalności rolniczej (zaliczając do nich również dopłaty i dotacje wymienione w pkt 1-3), a ogólną kwotę kosztów pomniejsza się o koszty działalności rolniczej. W ten sposób powstają przychody i koszty działalności pozarolniczej, które wykazywane są w pozycjach 27 i 31 zeznania CIT-8.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Jednostka postępuje prawidłowo, zaliczając otrzymywane dopłaty i dotacje do przychodów z działalności rolniczej i nie wykazuje tych przychodów w poz. 27 rocznego zeznania podatkowego CIT 8, czy też powinna te dopłaty i dotacje zaliczyć do przychodów z pozostałej działalności opodatkowanej, a następnie poprzez CIT-8/0 wyłączyć je z podstawy opodatkowania jako pozostałe dochody (przychody) wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 36, pkt 47 i pkt 48.
Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymywanymi płatnościami obszarowymi. Wniosek Spółki w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymywanymi przychodami z tytułu zwrotu podatku akcyzowego, otrzymywanymi dopłatami z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego oraz kwestii technicznej związanej z prawidłowym wykazaniem tych przysporzeń w zeznaniu CIT-8, rozpatrzony zostanie odrębnymi rozstrzygnięciami.
Spółka wskazuje, iż celem udzielanego finansowego wsparcia dla rolnictwa jest stabilizacja i podniesienie poziomu dochodów rolniczych, dlatego też aby ten dochód rolniczy ustalić należy z jednej strony przyjąć wszystkie przychody, a z drugiej wszystkie koszty działalności rolniczej. Poniesione koszty, które są zwracane w postaci dopłat do materiału siewnego czy zwrot podatku akcyzowego zawartego w paliwie rolniczym to koszty działalności rolniczej, do której przepisów ustawy o podatku dochodowym nie stosuje się. Wnioskodawca podnosi, iż zgodnie z decyzją z dnia 30 grudnia 2005 r. (sygn. BD-P/423-164/05/P) przyznane podatnikowi płatności bezpośrednie do gruntów rolnych stanowią źródło przychodów działalności rolniczej, do której przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy składając zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu/poniesionej straty przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 (w pozycji 27) wymienionych w niniejszym wniosku dotacji i dopłat nie wykazuje.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), który stanowi, iż działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
miesiąc - w przypadku roślin,
16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt,
* licząc od dnia nabycia.
Z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy wynika natomiast, iż przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.
Artykuł 2 ust. 3 cytowanej ustawy stanowi z kolei, iż działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Reasumując, w myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca (z zastrzeżeniem ust. 3) w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) - nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.
System płatności bezpośrednich w Unii Europejskiej reguluje Rozporządzenie Rady (WE) Nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz. U. UE L 09.30.16). W treści art. 2 lit. d) tego aktu prawnego zdefiniowano płatność bezpośrednią jako płatność przyznawaną bezpośrednio rolnikom w ramach systemu wsparcia wymienionego w załączniku I. Rolnikiem - dla celów tego rozporządzenia - jest natomiast osoba fizyczna lub prawna lub grupa osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, których gospodarstwo znajduje się na terytorium Wspólnoty, określonym w art. 299 Traktatu, oraz która prowadzi działalność rolniczą (art. 2 lit. a) powołanego rozporządzenia).
Warunki i tryb udzielenia producentom rolnym płatności bezpośrednich do gruntów rolnych, określonych w przepisach powyższego aktu wspólnotowego do dnia 26 lutego 2007 r. określała ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 z późn. zm.). Zgodnie z jej art. 2 ust. 1, osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej posiadaczem gospodarstwa rolnego, zwanej dalej "producentem rolnym", przysługują płatności na będące w jej posiadaniu grunty rolne utrzymywane w dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska, zwane dalej "gruntami rolnymi". Płatności te obejmują jednolitą płatność obszarową oraz płatności uzupełniające do powierzchni niektórych upraw.
Powyższy akt prawny został uchylony z dniem 27 lutego 2007 r. i zastąpiony ustawą z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej (Dz. U. Nr 35, poz. 217), od dnia 15 marca 2008 r. noszącą nazwę: ustawa o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 9 tej ustawy przez płatność bezpośrednią rozumie się jednolitą płatność obszarową oraz przejściowe płatności z tytułu owoców miękkich, o których mowa w art. 98 ust. 1-4 rozporządzenia nr 73/2009. Płatność uzupełniająca stanowi z kolei uzupełniającą krajową płatność bezpośrednią, o której mowa w art. 132 rozporządzenia nr 73/2009 (art. 2 pkt 10), natomiast płatność cukrowa - oddzielną płatność z tytułu cukru, o której mowa w art. 126 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 (art. 2 pkt 11).
Reasumując, środki pomocowe z powyższego tytułu kierowane są do gospodarstw rolnych i mają ścisły związek z działalnością rolniczą prowadzoną w gospodarstwie rolnym, a więc wpływają bezpośrednio na przychody z działalności rolniczej.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą na powierzchni 4000 ha i jest beneficjentem dopłat bezpośrednich (jednolitych i uzupełniających płatności obszarowych) oraz płatności cukrowych.
Artykuł 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje działalność rolniczą. Przyjmując tę działalność za źródło przychodów, uzasadnione jest uznanie wszystkich przychodów z tego źródła, a więc również uzyskanych przychodów ze środków pomocowych wspierających bezpośrednio działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych, za przychody z działalności rolniczej.
Skoro zatem otrzymywane płatności obszarowe, uzupełniające oraz płatności cukrowe stanowią przysporzenia z działalności rolniczej, to jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy tej ustawy nie znajdą do nich zastosowania.
W konsekwencji wyłączenia przedmiotowego przychodów rolniczych z pod przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest również (co do zasady) brak obowiązku prowadzenia dokumentacji podatkowej odnośnie tych przychodów w sposób przewidziany postanowieniami zawartymi w art. 9 ust. 1.
Co istotne z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca prowadzi również w niewielkich rozmiarach działalność pozarolniczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie gospodarki mieszkaniowej i działalności naukowo - badawczej.
Jak wskazano na wstępie, przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.
Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników z działalności pozarolniczej, w tym z działów specjalnych produkcji rolnej - w części przeznaczonej na działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy, a w razie rozpoczęcia działalności - w pierwszym podatkowym roku tej działalności udział przychodów z działalności rolniczej, ustalonych zgodnie z art. 12-14, powiększonych o wartość zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej, stanowił co najmniej 60% przychodów osiągniętych ze wszystkich rodzajów działalności.
Jeżeli zatem podatnik będzie spełniał przesłanki zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4e ustawy, obowiązek prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy odnośnie przychodów z działalności rolniczej, będzie warunkował zastosowanie tego zwolnienia.
Reasumując, mając na uwadze postanowienia przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów z płatności obszarowych, uzupełniających czy cukrowych nie mają zastosowania przepisy ustawy podatkowej, bowiem przychody z tych płatności są przychodami z działalności rolniczej, chyba że ustalenie tych przychodów jest wymagalne dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4. Oznacza to, że dla tych celów przedmiotowe przychody powiększają przychody z działalności rolniczej, których udział określa się w ogólnych przychodach podatnika, obliczając wskaźnik, o którym mowa w tym przepisie.
W konsekwencji w celu ustalenia procentowego wskaźnika udziału przychodów z działalności rolniczej do przychodów uzyskanych ze wszystkich źródeł w takim przypadku należy uwzględnić przedmiotowe płatności obszarowe, uzupełniające oraz płatności cukrowe, wliczając je do przychodów ogółem oraz do przychodów z działalności rolniczej.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego do otrzymywanych przez Spółkę płatności obszarowych, uzupełniających oraz cukrowych nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy za prawidłowe.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.